An Introvert's Sweetest Downfall

Chapter I

Freya's POV

Ano?! Pwedeng pakiulit ng sinabi mo Freya? Gulat na gulat na sigaw sa kanya ng kaibigan nyang si Carina.

Freya just rolled her eyes and answered her friend back " I said, I just resigned from my work, as in immediate resignation."
Gosh, ano na naman bang pumasok diyan sa utak mo at bigla-biglaan ka na namang nag-resign? Pang-apat mo nang trabaho yan, and you stayed there for how long? 10 or 11 months?!

Excuse me Rina, fyi I stayed there for 1 year and 1 month and why-- she was interrupted by her friend again, at inumpisahan na naman syang pangaralan ng kung ano-ano sa trabaho nya.

Carina 'Rina' Delgado was her close friend whom she met in a retreat in the community where they both serve in the Music Ministry. And after they was team up in an activity naging mas malapit sila sa isa't isa. They're both an only child,kaya siguro pareho ang wavelength ng utak nila. Pero sa mga pagkakataong nagtatatalak ito ng ganito,nagtataka parin sya kung bakit sila naging matalik na magkaibigan. She was an introvert, quiet all the time, she doesn't ike socializing or being stuck in crowded places. As much as possible, she don't go out that much, unless she needs to do something important. While her friend Rina, an event organizer is always the life of the party,napaka-energetic, at parang hindi mabubuhay kapag wala sa matataong lugar.

"As I was saying Freya, hoy!! Ano na? Nag-space out na naman yang utak mo,sabay ismid sa kanya nito. My gosh! Kelan ka ba magtitino o magtatagal man lang sa trabaho mo?! Sorry if I'm being harshed to you beshy, pero you're already 27, and paano na yung mga monthly check-ups nina Tito at Tita, yung mga meds pa nila? Saan ka kumuha ng pera ngayon? May naipon ka man lang ba ha?

Ngising-aso lang ang sagot niya dito. "Hay, ewan ko beshy. Kahit ako napa-frustrate na din ako sa mga pinaggagagawa kong mga desisyon sa buhay. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Basta ang alam ko, ayoko nang tumagal dun, kasi if my work isn't aligned to my passion,why prolong the agony? Ang mali nga lang wala na naman akong back-up plan. Di na ko natuto. Anyway, what's done is done, hahanap na lang ako ng bagong trabaho,alam ko hindi madali pero di naman tayo pababayaan ni Lord diba beshy? Sabay yakap sa kaibigan nya na unti-unting kumalma sa pagkainis sa kanya."

"Oo, di tayo pababayaan ni Lord. Pero sana ha next time, konsultahin mo din muna kaming mga kaibigan mo bago ka gumawa ng desisyon, sagot sa kanya ng kaibigan. O sya, mauna na ko sayo at mag-oocular pa ko ng venue ng isa kong event. Dumaan lang ako saglit dito para i-check ka at halos isang linggo ka na namang hindi lumalabas."

Napahalakhak sya sa sinabi nito,"parang hindi mo naman ako kilala, I love being indoors right? Ang tagal kong nagtrabaho sa labas, nakakamiss kayang hindi lumabas ng bahay."

"Hay nako, ewan ko sa'yo. Sige mauna na ko. Balitaan mo ako ha kapag nakahanap ka na ulit ng trabaho. I'll also check with our friends kung may ma-irerekomenda silang job opening sayo."

Thank you beshy! You're the best! Ingat ka! Love you!! Sabay yakap na naman sa kaibigan nya. Inihatid nya ito hanggang sa kotse nito. At habang papalayo ang sasakyan nito, natulala na naman si Freya sa kawalan.

"Miss! habol sa kanya ng lalaki. Lakad-takbo ang ginawa niya habang tumatakbo palayo sa humahabol sa kanya. Geez! Bakit ba ako hinahabol nito,at bakit nga ba ako tumatakbo?tanong niya sa sarili. Hmm, napahinto sya at hinintay na makalapit sa kanya ang lalaki. 'Miss? Untag sa kanya nito, I think you left something" ,sagot nito. Huh? Anong naiwanan ko?Nagugulahang sagot ni Freya sa lalaki.

Ngumiti ito sa kanya,ngunit hindi nya masyadong maaninag ang mukha nito.
"Ako", sabay hila sa kanya papalapit dito at masuyo syang hinalikan nito sa labi,at habang tumatagal ang halik ay parang nahuhumaling na sya sa lasa ng labi nito, napakatamis at parang- -

Shit! Napabalikwas sya ng bangon ng magulantang sya sa tunog ng kanyang cellphone. "Kung sino ka mang pontio-pilato ka na bumitin sa halik ko,makakatikim ka!" She saw Rina's name on her cellphone's screen.
"Hello!?" Ba't napatawag ka? Namiss mo ko agad beshy. Naiirita nyang sagot.

"Woah! Beshy, kalma ka lang. Did I interrupt something?" Sabay tawa nito sa kanya.

"Oo, natutulog kaya ako kanina! At nag-eenjoy ako sa halik nang tumawag ka, dugtong nya sa isip nya. Bakit ka nga ba napatawag?" Tanong nya dito.

"Gusto ko lang ipaalala sayo na sa Friday ang rehearsals natin ha, hindi Thursday,same time at place pa din."Paalala nito sa kanya.

"Okay,yun lang ba? Biglang kumalam ang tyan nya. Sige na,ibababa ko na itong tawag ha, at nagugutom na ko. Bye!"

Hmmm, nasaan na nga ba ako? Ay,oo nga pala ang nabitin kong halik. Sino kaya ang lalaking iyon? Pero nagugutom na ko,kailangan kong unahin ito bago ang halik halik na yan. Lumabas sya ng kuwarto at naghanap ng makakain sa kusina. Naku naman, ngayon pa nawalan ng pagkain dito?! Wala ako sa mood lumabas. Pero no choice sya dahil sa ayaw at sa gusto niya, kailangan nyang lumabas para maibsan ang gutom nya.

"Wheat bread, canned tuna, mayo, carrots, repolyo, coffee, creamer, chips, rice, yakult, all here except for toiletries. Alright, toiletries aisle, where art thou?!"
Freya was so focused on the aisle tags above her that she forgot to look where she is going to. At sa pagliko nya sa tamang aisle, muntik na syang tumalsik dahil sa isang malaking bulto na bumangga sa kanya. Mabuti na lamang at napahawak sya sa handle ng grocery cart, at napasadsad lamang sya sa sahig pagkabangga sa kanya.

"What the heck?! Are you that stupid not to look where you're going?!" Nagsalita ang malaking bulto na nakabangga sa kanya.

Freya, still recovering from that mala-earthquake na pagkakabangga, stood up, fixed her clothes and then looked up to the man who was the reason of her ending up sitting on the floor.

With a calm voice she replied to the man, " Sorry, I'm pre-occupied on finding the right aisle to complete my grocery list. As I can see, sinipat sipat niya ito from head to toe, you're not hurt at all. So all I can say is sorry. " Tinulak na nya pauna ang grocery cart,pero tumigil sya sandali at nilingon ang lalaking kunot noo parin syang sinusundan ng tingin, "by the way, you don't have the right to call me stupid. You don't know me at all, and just because nabangga kita ng isang beses nangangahulugan na na stupid ako, clumsy pwede pa,pero stupid? That's way too far. Fix your manners on resolving issues like this. You don't have to shout at someone especially in a public place for you to address someone's mistake or clumsiness. "

Nang nasiguro nyang nakalayo na sya ng maigi sa lalaki, napabuntong hininga sya. As much as she wanted to stay quiet about the earlier incident. She can't, dahil alam nya na hindi sa lahat ng oras kailangang tahimik sya.

What a jerk, she uttered. Makauwi na nga lang. Next time na ko bibili ng toiletries. Baka maabutan ko pa sa counter ang hudyong yun!