Ömür Boyu

19. Bölüm: Anlamsız İşkence

"Kimler öyle istedi?" diye patladım birden.

"Sana sadece bir soru demiştim Ceren." bunu söylediğinde keşke ona birinci soruyu sorsaydım diye düşündüm. Yani ilk soruya verecek kaçamak bir cevabı olamazdı herhalde.

"Ben ara ara geleceğim Ceren, sana ekmek ve suyu örümcekler verirler." Katilimin dediği şeyi anlamamıştım ama 'örümcekle' kelimesi benim neredeyse korkudan ölmemi sağlamıştı.

Topuk seslerini tekrar duyduğumda katilimin gerçekten gitmeye başladığını anladım. Bir süre sonra topuk sesleri kesildi ve birden bire parlak bir ışık yandı.

"Aaaaa!" Attığım çığlık her yerde yankılanıyordu. Her tarafta örümcekler vardı. Sağ tarafıma döndüğümde daha büyük bir çığlık attım. Demir bir şey bana doğru uzanmıştı. Demirin bana yakın kısmında kocaman bir örümcek vardı. Bu örümcek gerçek miydi oyuncak mıydı bilmiyordum ama fazlasıyla korkmuştum ondan. 

Birden örümceğin üst kısmı açıldı ve şeffaf bir sıvı dikkatımı çekti. Işığın yönünden dolayı şeffaf sıvıyı görebiliyordum. Birden örümceğin olduğu kısım ağzımın içine girdi ve o zaman şeffaf sıvının ne olduğunu anladım. Suydu.

Suyu içtiğimde ağzımda bir şeylerin kıpırdandığını hissettim. Ağzımı açtığımda demir çubuk ağzımdan çıktı ve yere doğru eğildi. İçinden su içtiğim örümcek hareket etti ve yere indi. Yerde yürüyerek uzaklaşmaya başladı. Ben şimdi canlı bir örümcekten mi su içmiştim? Bu iğrençti, ve aynı zamanda da fazla korkutucuydu.

Başımı sola çevirdiğimde tam karşıma bakıyordum. Ağla aşağı inen bir örümcek gördüğümde çığlığımla bulunduğum mekan yankılandı. Örümcek ağı yardımıyla git gide aşağıya iniyordu. Tam göz hizaman indiğinde ağzı olduğunu düşündüğüm yerde bulunan küçük ekmek parçasını fark ettim. Örümcek sallandı ve örümcek sallandıkça bende ağzımı kocaman açıp çığlık atıyordum.

Ağzımı açı çığlık attığım zamanlardan birinde örümcek ağzıma girdi ve ekmek parçasını bırakıp tekrar ağı yardımıyla ağzımdan çıktı. Sonra da yukardan biri onun ağını çekiyormuş gibi yukarı çıkmaya başladı. Ekmek parçasını -meburen- çiğnerken bunların neden başıma geldiğini düşündüm. Sol tarafımda ne olduğu merak edip ya da beni daha ne gibi korkunçluklar beklediğini bilmek istediğimden dolayı başımı sola çevirdim.

"Aaaa!" Çığlığım bu sefer gerçekten gerekliydi, hayatımda hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyordum. Aslında ben zaten eski anılarımı hatırlamıyordum ama neyse, konumuz bu değil.

Hani bir film vardı, adı Testere'ydi, hani Testere diye biri vardı, korkunç bir suratı vardı onun, işte tam karşımda onun suratıyla karşı karşıyaydım. Başımı çevirir çevirmez ilk gördüğüm şey buydu. Daha fazla Testere'ye bakmamak için başımı sağa çevirdim, bu sefer Korku Seansı adlı filmde, filmin sonlarına doğru içine (tövbe bismillah) şeytanın ruhu kaçan kadının yüzü vardı. Yine çığılığı bastım. Katilim keşke hemen beni öldürse diye düşünüyordum, çünkü beni öldürürse, bu anlamsız işkenceden kurtulabilirdim.

Sağ tarafımda da kesin bir şey var diye dönmek istemiyordum ama bana sağım boş gibi geliyordu. Hislerimin verdiği güvenceyle başımı sağa çevirdim. Hislerim yanılmamıştı, sağ tarafta hiçbir şey yoktu. Bunun verdiği rahatlıkla başımı hiç çevirmeden sadece önüme baktım. 

Çok kısa bir süre sonra birden bana doğru bir şeyin geldiğini hissettim. Bana doğru gelen şey kendini gösterdiğinde bir çığlık daha atmıştım. Ama ağzımdan çıkan çığlığımın sonu yoktu. Sanki tüm korku filmleri başıma gelmişti. Sadece birkaç korku filmi izlemiştim ama izlediklerimin hepsinden de korkmuştum. Bunu hatırlıyorum.

Karşımda duran ve bana sırıtan Paranormal Activity'den çıkan canavar tarzı şeye baktıkça kalp atışlarım hızlanıyordu.

"Gel bana." o canavaraımsı şey böyle bir şey fısıldadığında korkum tavan yapmıştı. Daha da fazla çığlık atıyorum. Ama katiliminde dediği gibi, kimse beni duyamazdı, ama yine de çığlık atmak beni daha da rahatlatıyordu. Gözlerimi kapatıp bu anlamsız işkencenin bir an önce bitmesini diledim, çünkü daha fazla dayanamazdım bu kadar korkuya.

Kankiler şimdi ben genelde kolay korkan biri olduğum için bölümü yazarken korkudan öldüm, benimde örümcek korkum var Ceren gibi, bu yüzden o örümcekli ksıımlarda içimden bende çığlık attım. Testere'nin yüzünü gördüğü anda Ceren'in yerinde olduğumu düşündüm ve korkudan ölecek kıvama geldim. Umarım sizde korkmamışsınızdır, ben çok korktum valla :3

Neyse, vote ve yorumları unutmasanız harika olur valla :D 3K olduk hatta geçtik bile! :D Buna çok seviniyorum ama keşke okuyucu sayısıyla birlikte vote ve yorum sayısı da artsa...

Soru Cevap Oynayalım Mı?'da veya yeni bölümde görüşmek üzere! :D