Hayallerin İçin Yaşa

Herşey yeni başlıyor. .

Merhabaaa canlarımm artık yb yazmanın zamanı geldi ha ne dersiniz ?

Hersey bundan sonra başlıyor artık hikaye akıcı bir şekilde ilerleyecek vote + yorum pls :))

takipte kalın sevgilerle...

Bölüm ithafı : hazal_ulkr :))

~Derin~

Tam iki ay geçmişti. Herşey çok güzeldi fakat bir aydır ailemizden ayrılıydık. Evet kazanmıştık ani bi karar değişikliği yapmış ve Mimarlık yerine diyetisyenlik tercih etmiştim. Kizlar ve rüzgar da istedikleri yerleri almışlardı fakat Eymen bu sene kazanamamisti. Her ne kadr onun bu durumuna uzulsek de elimizden bişey gelmemişti.üniversitenin yurdunda kaliyorduk. O yuzden masal çisil ve merve adlı bir kızla ayni odada kaliyordum.

***

iki aydır okula gitmeme rahmen ilk günki gibi heyecanliyim. Hemen kalkıp saclarima sekil verdim ve bugün spor olmam gerektiğini düşünerek bilekte renkli bir pantolon üstüne sıradan bi desenli atlet takılarla daha da renklendirdim ohh tamamdir diyerek çantami alıp , kizlar erken ciktiklarindan oda arkadaşım merveye hoşçakal diyerek ben de çıktım. Yeni arkadaşlarımla hemen kaynaşmıştık bu iki ay sürecinde ama hiçbiri masal çisil rüzgar ve eymen etmiyordu benim için. Sahi yaa eymen ne yapıyor acabaa ? okulunda bugünlük bitmiş olmasından isrifade aldım telefonu elime.

Dört defa çalmıştı acan yoktu;

-bian hiç bakmiycaksin sanmıştım

-uyuyorum derin sonra konusalim mi

Aptal bu çocuk ben seni arıyorum ama sen yüzüme kapatma çabası icerisindesin. Ne zaman dertlerini konusarak cozmeyi denemisti ki simdi anlaticakti ne zoru olduğunu.

-hoşçakal diyerek onun kapatmasina müsade etmeyerek ben kapadim telefonu. Üzgündü hepimiz dagilmistik fakat kimseyi bunun için günah keçisi yapamazdi. Eymen Atahanli bu kadar basit ve insanları kiran kisi degildi hic oyle olmamisti, en azindan benim gözümde taki

şimdiye kadar. Kendimi bok gibi hissediyorum şimdi. Kimim vardi bu koca şehirde. Kardeşlerim fakat onlar şuan dersteydiler sinirle yariladigim yolu geri döndüm dışardaki bankta oturup koskocaa gazi Üniversitesine baktım yüreğim kanatları kırılmış kuş gibi buruktu fakat mutluydu. Bankta bir gölge hissettim. Bu yakışıklı da kimdi? Meteor mu düştü diye gözlerimi ovusturmadm tabiki. Nerde ben de oyle sans. Oda arkadasim merveymis. Sahi ya onunla da pek kaynasamamistik alt siniftan kalan derslerini vermeye çalışıyordu ve yeterince meşguldu hatta bi ara yurda dahi gelmemis arkadaşlarında kalmıştı yurdun izniyle. Simsicacik bi gülümseme yolladim ona o ise hersey yolunda mi demisti. Benden üçüncü sinifti ve Mimarlık okuyordu. Abla vari tavirlari vardi koruyordu adeta. Yolunda olmayan ne olabilir diyerek misilleme yaptim mutlu oldugumu gostermek istercesine. O ise benim ona attığım gülüşün daha sıcağıni bagisladi bana. Ve yanimdan ayrildi. Simdi ne yapacağım diyip hemen yurda doğru yol aldim. Ayaklarim tutmuyor gibiydi. Yol boyunca düşündüm. Alismam zaman alacaktı. Baglanacaktim bu koca sehire. Hersey cok guzel olacakti. Icimden.defalarca fisildadim.

Seni Söke Söke yasayacagim..

~Masal~

Yurda döndüğümüzde Derin'in coktan geldigini farkettik. Hala inanmıyordm yani biz simdi biz , hayallerimizin sahibi mi olduk hala koca bi bosluktaydim. Saat yeteerince erken degil miydi iki gibi bi saatte yurtta olamazdik olmamaliydik.

-kizlarr hade çıkalım dolasalim ama dedi çisil.

- hiç havamda değilim siz gidin dedi Derin