ΕΚΠΑΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΈΝΑΝ ΒΆΡΒΑΡΟ

10

Στηριζόμενος έξω από το παράθυρο του καπηλειου,έμεινε να παρατηρεί με σφιγμένες γροθιές το χαμόγελο της καθώς προσπαθούσε να χορέψει.
Τα βήματα της που μπερδεύονταν στα δικά του .
Στηρίζοντας την γροθιά του στο ξύλινο τοίχωμα έκλεισε τα κατακόκκινα μάτια του παίρνοντας μια βαθιά ανάσα.
Κι ύστερα τραβώντας το σώμα του μακριά παρατηρώντας το εσωτερικό του καπηλειου με χαμηλωμένα βλέφαρα,συνέχισε να βηματίζει προς τα πίσω.
Ώσπου βρέθηκε δίχως καμία αίσθηση να φτάνει μετά από λίγα λεπτά έξω από το κατώφλι της καλύβας του σέρνοντας την πόρτα για να ανοίξει.

.. Μπαίνοντας μέσα από το σπιτικό του πέταξε τις μπότες του στο έδαφος τραβώντας τα ρούχα από πάνω του ..
Ύστερα κάθισε στην ανοιχτή καρέκλα μπροστά από το τραπέζι ρίχνοντας στο έδαφος μια κούπα γεμάτη νερό.
<< Γι'αυτό ήθελες να μάθω να μιλάω όμορφα..να ανοίγω την καρδιά μου ..για να πάρεις τα κλειδιά και να καταφέρεις να με καταστρέψεις!! Αλλά όχι δεν θα σου το επιτρέψω...δεν θα σε αφήσω να το καταφέρεις.
Χτυπώντας με δύναμη τις γροθιές του στο τραπέζι έβαλε μια δυνατή κραυγή, νιώθοντας έντονα δάκρυα να κυλάνε από τις άκρες των ματιών του.
Συνεχίζοντας να χτυπάει το τραπέζι με δύναμη,ώσπου έπεσε από την καρέκλα στο έδαφος κλαίγοντας με δύναμη ώστε να καταφέρει να διώξει τον θυμό του..

Περπατώντας αργά μέσα στον παγωμένο καιρό,είχε φτάσει κιόλας έξω από την καλύβα του αρχηγού της.
Είχε βαρεθεί με όλους αυτούς τους βάρβαρους,μαζί του οι ώρες περνούσαν τόσο ενδιαφέρον.
Χτυπώντας την όμως απαλά , απάντηση δεν βρέθηκε να παίρνει,έτσι  σέρνοντας την .. πέρασε στο εσωτερικό της

.. Βρίσκοντας τον μπροστά από το τζάκι έχοντας της γυρίσει την πλάτη.
<< Αρχηγέ; Γύρισα .
Πετώντας την καρέκλα του προς τα πίσω ,γύρισε στην μεριά της με μάτια στεγνά φορώντας επάνω του μια απαλή ενδυμασία για ύπνο.
<< Άκου με εδώ μικρή Αγγλίδα,εάν νομίζεις ότι θα μπορείς να πράττεις ότι θέλεις στο δικό μου σπίτι είσαι γελασμενη..και όσο για τα ανόητα μαθήματα συναισθημάτων κομμένα,δεν λειτουργούν σε εμένα .
Προσπερνώντας την ξάπλωσε στο έδαφος που είχε στρώσει γυρίζοντας την πλάτη με ένα του δάκρυ να κυλάει στο μαξιλάρι του.
Οταν την ένιωσε πίσω από την πλάτη του θαρρείς και δεν της φώναξε ποτέ.
του άγγιξε απαλά τον ώμο κάνοντας τον να κλείσει σφιχτά τα βλέφαρα του.
<< Ήταν δύσκολη ημέρα στη δουλειά σωστά; Κατανοώ,όταν οι άνθρωποι κουράζονται ξεσπάνε σε ανθρώπους που συμπαθούν,δεν σου θύμωσα ,μα μη μου κόβεις τα φτερά,θέλω μονάχα να σου κάνω μαθήματα.
Σκουπίζοντας τα μάτια του γύρισε στο μέρος της γεμάτος αποφασιστικότητα.
<< Θα μιλήσω στο χωριό ,θα παραδώσεις αλλού μαθήματα,με εμένα τελείωσες.
Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα που δεν γνώριζαν το γιατί ήθελαν να κυλήσουν.
<< Σήμερα άκουσα το όνομα σου από ένα πλήθος βαρβάρων, Τζέιμς σωστά;
<< Δεν έχω όρεξη για συστάσεις δασκάλα,θέλω να κοιμηθώ.
Πρωτού προλάβει να της γυρίσει την πλάτη,του έπιασε απαλά το χέρι.
<< Εάν αλλάξεις όμως γνώμη να μου το πεις εντάξει; Εγώ μπορώ να σου μάθω πολλά πράγματα.
<< Ναι για αυτό είμαι σίγουρος,ειδικά σήμερα κατάφερες να μου διδάξεις κάτι πολύ σημαντικό,πως ήμουν ένας ανόητος.
Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα την στιγμή που το χέρι του τραβήχτηκε μακριά της , γυρίζοντας της την πλάτη..