Cyleir POV.
Ilang minuto na ang lumipas hanggang ngayon nakaupo parin ako katabi ng lumang fountain. Maliban sa naiinis ako sa mga nangyari kanina gusto ko munang magpalipas ng oras.
Ang sarap tignan ang bawat paggalaw ng mga tao sa labas. May mga couples na magkahawak ng kamay and it make's me irritated...
Simula nang namatay ang mga magulang ko I don't believe in forever. Namatay sila and they left me with this damn life! Buhay pa ba ang tawag dito? I think Oo pa naman. Until I'm still breathing. Sa tingin ko buhay parin ang tawag sa meron ako.
I don't believe in forever pero I believe sa katagang pagmamahal. Natutunan ko sa taong nagpalaki sa akin. Si Lola, Sa gulang niya hindi niya ito iniinda para lang iparating ang pagmamahal na hindi napunan ng mga magulang ko.
Nabaling ang tingin ko sa isang matandang biglang lumitaw na agad ding naglaho? Hindi gaanong nakita ang tunay niyang pigura ngunit may naramdaman akong kakaiba sa kanyang presensya.
Lumapit ako sa isang puno 'kung saan siya lumitaw. Agad kong sinuri ang bawat sulok ng puno.
Nagbabakasakaling may mahahana akong kahit na anong hint 'kung
ano ang nais ng matandang iyon.
Wala naman akong nakita ngunit may isang puting paruparu ang dumapo sa aking mga daliri. Matapos niya itong dapuan isang simbolo ang lumitaw. Kakaibang simbolo na hindi ko mahulaan.
What is the meaning of this damn symbol? Bigla nalang siyang dadapo tapos bigla ring mawawala? Mukhang hindi naman yata makatarungan ang mundo ngayon? Inalagaan ni Lola ang balat ko tapos lalagyan niya lang nang napaka creeping
simbolo!
Nakapangalumbaba akong bumalik sa lumang fountain habang iniisip ang mga nangyari. Paulit ulit kong tinignan ang simbolo pero ang hirap tukuyin kung ano!
Isang hugis tatsulok na may apat na bilog sa loob. Ang bilog ay may ibat-ibang kulay pula, bughaw, berde at panghuli ang kayumanggi.
Isang pinaka malaking bilog na kulay ginto. Isang kulay na ginto na nagmula sa pinaghalong kulay ng apat na bilog. Damn it! When did I learned to combine colors? Shit, this is making me crazy.
"Wait a minute!" I said when I realized something.
Hindi kaya may kaugnayan ang simbolong ito sa aklat? 'Yun ba ang nais iparating ng matanda kanina?
Ilang beses akong nagpabalingbaling pero wala akong makuhang sagot. Akala ko lalabas ako para magpahangin pero nabigo yata ako sa bagay na 'yun. Mas lalong yatang sumakit ang ulo ko. It's because of that mysterious old man!
"Isang babaeng nakaupo sa isang fountain sa ilalim ng puting buwan?"
"Damn it!"
Muntik na akong mahulog sa kinauupuan ko dahil sa gulat.
Ano na naman kaya ang kaylangan nang isang ito at naisipang pumunta dito?
"Kabute ka ba?" Naiinis kong tanong.
"Hindi" Agad niyang sagot.
Hindi 'raw kabute pero ang hilig namang manggulat. Ano sa tingin niya ang tawag sa kanya? Ano ito laro? Hide and seek? Anong klaseng lalaki kaya ang taong 'to? 'kung gusto niya ng laro 'wag ngayon. I'm not in mood to do something hilarious.
"Bakit ang hilig mong manggulat?" Tanong ko.
"Ginulat ba kita?" He answered directly.
Iniinis ba ako ng lalaking 'to?
Ang bilis niyang sumagot wala namang kwenta. Ano kaya ang gusto niya at nag sayang pa ng oras para pumunta dito.
أنت تقرأ
Clark Academy school Of Magic ( COMPLETED )
الخيال (فانتازيا)Welcome to Clark Academy "Raised your sword, let the brightest sun recognize it, keep your sword shine when the light coming from the sun reflect it. Hayaan mong malaman ng nasa itaas na ang sandatang ginamit mo ay para sa kapayapaan. Ang araw ang...
