ထိုမိန္းကေလးက ေဟာ့ေပါ့ဆိုင္မွာ အစ္ကို႔ကို အသားေတြထည့္ေပးေနတဲ႔ မိန္းကေလးပဲ။ ထိုမိန္းကေလးကို တစ္ခ်က္သာၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္ထဲကအသားတို႔ကို ေၾကညက္ေအာင္ဝါး၍ ၿမိဳခ်ၿပီးေနာက္မွာေတာ့

" ဟုတ္သားပဲ အစ္မရာ … အဲ႔နားမွာရပ္မေနပါနဲ႔ အထဲဝင္ခဲ႔ေလ။ လူျမင္မေကာင္းဘူး "

အဆံုးသတ္စကားကို ေအးေအးေဆးေဆးႏွင့္ အသံကိုအနည္းငယ္ျမွင့္တင္ကာ ေျပာလိုက္သည္။ အခန္းထဲ႐ွိ လူအားလံုးရဲ႕အၾကည့္က မိမိဆီက်ေရာက္လာသည္ကို မသိဟန္ေဆာင္ကာ တူကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး ငါးကင္ကိုဖဲ႔၍ အရသာခံကာ စားေနလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ လူေတြအားၾကည့္လိုက္ရင္း

" ဘာလို႔လဲ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာ မွားလို႔လား။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဒီမွာထိုင္ စားေသာက္ေနၿပီး အဲ႔အစ္မက အဲ႔နားမွာ မတ္တတ္ႀကီးရပ္ေနေတာ့ ျမင္လို႔မေကာင္းဘူးေလ "

ဟန္စစ္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ အစ္ကို႔ထက္ အသက္နည္းနည္းႀကီးမယ့္ လူတစ္ေယာက္က ထရယ္လာကာ

" ဟား … ဟား … ဟုတ္သားပဲ ငါ့ညီကတကယ္ေနာက္တယ္ကြာ။ ကဲ ကဲ ညီေလး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို တူတူေပးထိုင္လိုက္ပါကြာ။ အဆင္ေျပသြားရေအာင္ "

ထိုအစ္ကိုရဲ႕စကားကို ဟန္စစ္တူကိုကိုက္ထားရင္း လက္မနဲ႔လက္ညိဳးကို အဝိုင္းပံုသဏၭာန္ျပဳလုပ္၍ အိုေကဟုေျပာကာ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ႏွင့္ ထိုင္ေနရာမွထကာ အစ္ကိုဟိန္းမင္းကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး

" အစ္ကို ဟိုဘက္နည္းနည္းတိုး ကြၽန္ေတာ္ ဒီမွာထိုင္မယ္ "

ဟန္စစ္တမင္ပင္ ကိုဟိန္းမင္းနားကို ေ႐ြးထိုင္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေနရာက အစ္ကိုထိုင္ေနေသာ ေနရာဘက္ျခမ္း ျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုမ်က္ႏွာေရာ ကလိမ္ဥာဏ္ဆင္နဲ႔ မိန္းကေလးရဲ႕မ်က္ႏွာေရာ ေသခ်ာျမင္ရမည္မဟုတ္လား။

" အစ္ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဒီအတိုင္းပဲရပ္ေနေတာ့မွာလား။ မထိုင္ေတာ့ဘူးလား။ က်န္တဲ႔သူေတြကို နည္းနည္းပါးပါး အားနာပါဦးဗ်ာ "

စပို႔႐ွပ္အျပာ၊ ကြာတားေဘာင္းဘီအျဖဴႏွင့္ တစ္ေယာက္ထဲဒိုင္ခံေျပာေနေသာ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ကာ သံစဥ္အသာၿပံဳးလိုက္မိသည္။ ထိုေကာင္ေလးကို သူမေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ထိုေကာင္ေလးက သူမခ်စ္သူရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသူ ဟန္စစ္မင္းဆိုတာ မဟုတ္လား။ ခုေတာ့ ထိုေကာင္ေလးအေနနဲ႔ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူးေလ။

တစ္ရံေရာအခါ.....Where stories live. Discover now