Sa isang talampakang distansia, inabot ni Glaiza ang kasintahan at ibinilanggo sa kanyang mga bisig. Dama niya ang malakas na kabog ng dibdib nito katulad ng dati sa tuwing niyayakap niya ito. Ang ritmong daig pa ang musikang umaalo sa mala-alon niyang puso. Lalong humigpit ang kanyang yakap ng marinig niya ang dalaga na himikbi.

"Bakit ka umiiyak?"

"Kasi malalayo ko sa akin. Kahit hindi ko alam kung saan ang Texas, alam kong malayo ito," sa kanyang pagsagot, automatikong gumanti siya ng yapos sa kasintahan.

"Yes, malayo ang Texas. Isang linggo lang naman ako doon at lagi kitang tatawagan. Magbi-videocall tayo palagi,"

"Ngayon pa lang tayo magkakalayo ng matagal,"

"I know. Kahot ako hindi sanay ng umaabot ang 1 week nang di ka nakakasama. Pero mahal, mabilis lang naman ang araw, I'll be back home in no time," iniangat nito ang mukha ng dalaga mula sa pagkakahawak niya sa pisngi nito at matiim na hinalikan ang malambot nitong labi na tila fireworks display ang epekto sa tuwing naglalapat ang kanilang mga labi. Pakiramdam nmn ni Rhian ay iniaalon ang kanyang pakiramdam patungo sa paraiso ang kanyang damdamin sa tuwing humahalik sa kanya ang babaeng nagparamdam sa kanya ng kakaibang pagmamahal.

Tulad ng sinabi ni Glaiza, mabilis ngang dumaan ang araw. Dumating ang oras ng pagalis ng kanyang kasintahan. Naisin man ni Rhian na ihatid ang katipan sa paliparan, mayroon siyang photoshoot sa Zambales. It was ok for Glaiza na hindi na siya ihatid dahil ayaw rin naman niyang makita si Rhian na lumuluha sa kanilang panandaliang paghihiwalay.

Glaiza is waiting for her flight, pero hawak nito ang kanyang celphone at pinapanood ang kasintahan in progress of her photoshoot sa isang yate. Nagtext ito kay Barbie na magbivideocall siya upang makita si Rhian. Mabuti na lamang at kaya ng signal ng network ni Barbie na makapag-videocall sa dagat.

Hindi maiwasan ni Glaiza na mamangha sa ganda ng babang muling nagbukas ng kanya puso upang magmahal.

Every pose Rhian makes is a sure to be a stopper and a head turner. Sa imahinasyon ni Glaiza, iginigiya niya ang kanyang kamay sa bawat perpektong kurba ng katawan nito. Bumabalik sa kanyang alaala ang huli nilang pagniniig ng nakaraang gabi. In every thrust is a single step of the stairway to heaven. And when they both reach the top, it was an earthquake and fireworks all rolled into one.

The photographer called for a break dahil sa lalong paglakas ng hangin at alon ng dagat kahit hindi naman mukhang uulan. 

Sa bawat pagtamang maliliit ngunit malalakas na alon, nakaramdam si Rhian nang isang di maipaliwanag na kaba. Mula sa kanyang pagkakaupo, tumayo si Rhian at lumapit sa gilid ng yate, mahigpit siyang humawak sa railing sa takot na bak mahulog siya sa dagat. Sinilip niya ang maalong tubig na tila meron siyang naaaninag sa ilalim ng kanilang sinasakyan. Yumukod pa siya ng kaunti upang siguraduhin kung ano ang kaniyang nakikita.

"RHIAN!!!!" isang malakas na sigaw ang pinakawalan ni Barbie nang makita nito ang katawan ni Rhian flew overboard the yacht.

"BARBIEE!!!" sigaw naman ni Rhian na humihingi ng saklolo na mahigpit na nakahawak sa railing. 

Agad namang nagtakbuhan palapit ang staff ng photoshoot ngunit di paman din sila lubusang nakakalapit sa dalaga ay muling umuga ang yate. 

"DIYOS KO PO!!!" muling sigaw ng kaibigan ng dalaga nang masaksihan ang pagdulas ng kamay nito sa kinakapitang railing dahilang upang mapahawak siya sa kasunod na railing. 

Nananakit na ang braso ni Rhian sa kanyang pagkapit. Ang katawan niyang napapahampas sa katawan ng yate na parang tela na hinahangin. Nananakit at pakiramdam niya ay mapuputol na ang kanyang balikat. Ramdam na ramdam niya ang lamig ng pagwisik ng tubig sa kanyang talampakan na nagpakaba sa kanyang dibdib dahil sa sandaling mabasa ang kanyang buong binti, babalik ang kanyang buntot at hindi niya suot ang kuwintas kung saan nakasabit ang palamuti ng kanyang kuya at kaliskis ng kabayu-kabayohan.

Iniyuko ng dalaga ang kanyang ulo upang tignan ang distansya ng kanyang paa at ng kanyang tubig. Ang hindi niya inaasahang makita ang tila isang malaking buntotng isda na agad namang lumubog sa tubig.

Sa isa pang muling pagkakataon, isang malakas na pag-uga ang nangyari sa maliit na sasakyang pandagat at sa lakas nito, dumulas ang kamay ni Rhian sa pagkakakapit.

"AHHHH!!!"

"RHIAAAAN!!!"


----------------------

MERRY MERRY CHRISTMAAAAAAAAS!!!!!!!!!!!!!

Pasencia na sa sooooooobrang tagal... My fiancee has left to work outside the country, and honestly its very hard for me to deal with lalo na't its not my first time to have an LDR and they all failed. Though we promised na walang iwanan because believe it or not, I AM SO DAMN DEEPLY INLOVE WITH MY FIANCEE.

Anyways, enjoy the holidays... 2018 is almost at its end and 2019 is about to come. Leave whatever it is that needs to let go and keep those that are worth keeping...

GOD BLESS EVERYONE....

Heart of the OceanDonde viven las historias. Descúbrelo ahora