LOVE ME (PART 1)

LOVE ME

Her Point Of View

Nani loves attention so much. He's the oldest but acts like a baby.

Magkasama kami ni Jinhwan sa halos lahat ng pangyayari sa buhay namin.

From the day he wished to be an idol to the day I passed the entrance exam for my dream university, and even in my heartbreaks, he has always been there to support me and be that someone I can lean on.

Actually, hindi lang siya. Tatlo kami.

Me, Jinhwan and Zach.

Palagi kaming magkakasama pero mas close kami ni Jinhwan.

Why?

Because I have hidden feelings for Zach. My other bestfriend.

He is known for being a jerk.

Pero sabi nga nila, love is blind.

Kaya kahit nakikita ko na may iba't ibang babae siyang kasama, mahal ko pa rin siya.

Whenever I cry my eyes out, Jinhwan is always there to listen to my rants and my resentment towards Zach.

One year had passed and Jinhwan eventually became an idol.

I'm happy for him more than anyone else. Because I know how much he wants to perform on stage to show his talent.

Hindi na kami masyadong nakakapag-usap ni Jinan because of his busy schedule.

So I decided to take a step on my own.

I decided to confess my love to Zach.

Sobra akong kinakabahan.

Gustong gusto ko nang tawagan si Jinan dahil sa mga oras na 'to, siya lang ang makakapag bigay ng lakas sa'kin.

Pero hindi na nga pala kami katulad ng dati.

Nakarating na ako sa lugar kung saan ko sinabi kay Zach na magkita kami.

Agad siyang lumapit sa'kin nang makita niya 'ko.

"Zae, what happened? Bakit mo 'ko pinapunta dito?" tanong niya.

"I-I have something to tell you..."

Sh*t.

Nauutal ako.

"Gano'n ba kaimportente 'yan at hindi mo magawang i-text nalang?"

Napalunok ako sa tanong niya.

"Zach...Zach I...I like you. Ah, no. I love you. Mahal kita, Zach." lakas loob kong sabi.

Natigilan siya saglit pero bahagya siyang tumawa.

"I just see you as my little sister. Nothing more, nothing less. Don't be delusional."

Tumalikod siya at naglakad na palayo sa'kin.

And from there...parang bumagsak ang buong pagkatao ko.

Hindi ko alam ang gagawin.

Patuloy lang sa pag bagsak ang luha ko.

Nagpasya akong tawagan yung taong palaging and'yan para sa'kin.

Yung taong kailanman hindi ako tinalikuran at iniwan.

Kahit na alam kong abala siya dahil malapit na ang comeback nila, nag bakasakali parin ako dahil siya lang yung taong nagpagsasabihan ko ng lahat.

Alam kong siya lang ang makakapagpagaan ng loob ko.

I called him, at isang ring palang sinagot na niya agad.

"Zae? Sweetheart, napatawag ka? May problema ba?" tanong niya.