Yolculuk

16 4 0
                                    

Sonraki gün Ali amca kızları evinden Antalya ya götürdü . Kemal amca antalyaliydi. Ve Antalya'da bir tane ciflik evi vardı . Ve ciflik evinde onların daha huzurlu ve sakin olacağını söyledi . Kızlar bir yandan da buna sevindiler ve hazırlanıp yola çıktılar . Kızlar aslında buna çok sevinmislerdi. Ama Kemal amcayi pek tanimadiklarindan dolayı ona çok guvenemiyorlardi . Ama Kemal amca onlarin tek caresiydi. Aslında derler ya insanlar benim derdim var filan . Aslında onlar kendilerine yaratıyorlar  o derdi . Değil mi ? Küçücük bişey den ya da uzulmeyecek bir şeyden uzulup sonrada ortalıkta benim derdim var diyerekten dolaniyolar . Kimisi anne kokusu derdi yaratıyor kimisi parasi olmadigindan üzülüp benim derdim var diyor . Aslında dert dediğiniz buse ve selinin derdi .insanlar bu dertleri hep kendisi yaratıyor ve eğer dik bir şekilde ben bunu yaparım dersek yani insan oğlu kendi yarattığı derdini ben bunu cozerim yada yaparım derlerse bunu başarabiliriz . İnsanoğlunun başaramadığı birşey yoktur . Elbet o kendinden emin olana kadar değil mi ?

Kemal amcanın dediği  ciflik evine yetiştiler ve Kemal amca yemek yaptı . Ve akşam olunca kızlarla yemek yediler sohbet ettiler ve yeniden uyumaya geçtiler. Selin ve busenin hiç parası kalmamıştı ve hep Kemal amcadan para alıyorlardı .

Selin Kemal amcadan yarın para istiycekmiyiz ? dedi buse . Buse bilmiyorum ama ben Kemal amcadan para istemeye utanıyorum . Sonuçta Kemal amcayi çok tanımıyoruz ve biz her para istediğimizde bizi uzmemek için elinden geleni yapıyor . Belki onun parası yoktur . Ama bizi uzmemek için her seferinde itiraz etmeden veriyodur . Daha Kemal amcanın hangi işle uğraştığını bile bilmiyoruz dedi Selin. Haklısın ama biz zor durumda kalıp almak zorunda kalıyoruz Selin bizimde beş kuruşu muz kalmadı dedi . Ve sonra sabah kalktılar .

Buse ve selin sabah kalktıklarında bahçede gezmeye gideceklerdi ikiside Kemal amcaya haber verip montlarini giyip evden çıktılar . Ve onlar çıktıktan sonra ikiside elini cibine koydu . Ve bir baktılar ki ceplerinde bişey var ikiside birbirinin yüzüne baktı . Ve ciplerindeki şeyi çıkardılar . Bir baktılar ki o ceplerinde ki paraymis . Ve birbirlerinin yüzüne bakıp sarıldılar .

Buse nasıl oldu da bu paralar montumuzun cibine girdi? dedi . Busede bilmiyorum Selin ama bence bizim bu parasizligimizdan belki de Allah göndermiştir dedi . Buse bilmiyorum ama bunu Allah değil de Kemal amca koymuş olmasın dedi . Ve sonra eve geri dönerek bunu Kemal amcaya söylediler . Kemal amca ben koymadım dedi . Ama aslında kızlar ogrenmesin diye bunu söylemişti . Aslında o koymuştu . Kızlar mutlu olsunlar diye . Kizlarda kim koymuş diye düşündüler . Ama bu para onların olmayabilir diyerek o parayı kenara koydular .







To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Jan 27, 2019 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

İnsanin Guzelligi Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz