Consequences (Tagalog BxB)

Episode #01:

"Bok, pagaya." sabay hila nang papel ko. "Tang'na ibahin mo ung iba." mukhang may hang over pa si mokong, papikit pikit pa nang mata. "Oo na." Kamot niya sa ulo. Alam niya namang exam kinabukasan aba at nakipagpyestahan pa sa kabilang bayan, niyaya niya ako pero Hindi ako pinayagan ni Mama na mainit ang dugo sa kanya, ayaw niya akong makipagkaibign sa kanya. 

I watch him while copying my answer. Itinukod ko ang siko ko ko sa desk at tinitigan siya. Seryoso ang mukha niya, marahil ay inaantok pa ito. His dark filed hair na gulo gulo pa, ni Hindi pa nakapagsuklay, pusta Hindi pa ito nakakaligo. I smiled secretly at the back of my mind. His thick brows over his mesmerising smile, maamo at medyo singkit. Matangos ang ilong niya, at mamasa masa ang  kulay pink niyang labi. Tanned skin at may katangkaran, 5'8 at batak na ang katawan dahil sa gymn.

Lance, I always fantasized, kissing his lips. I bit my lips as my body's urging for more. I always been in love with him, although I'm not gay, I cant help fallen in love with him.

"Mr. Everette Rivera, wala kang mahihitang sagot sa pagmumukha ni Mr. Miller." pansin nang Prof namin. Kinunutan ko siya nang noo. Tang'na baka maghinala si gago, na pansin Kong tumingin sakin at ngumiti. Tinaas taas pa niya ang dalawang kilay niya. "Nagwagwapuhan ka sakin no?" Bulong niya sa mismong tenga ko, nanindig ang mga balahibo ko at may kung anong kuryenteng nagpabuhay sa buong katawan ko. "Wag kang mag-alala... Sayong sayo lang itong mukhang ito."

"Ulol!" siko ko sa kanya. "Bilisan mo na at baka mahuli ka pang nanggagaya." Dagdag ko. "Eto na nga, mapanakit ka talaga kahit kailan."

"Libre mo ako nang lunch mamaya, kung hindi, Hindi ka na makakaulit sakin." Banta ko, "Sure, ikaw pa." Hawak nito sa baba ko na ginagalaw galaw pa. Tinapik ko ang kamay niya. Tumingin ako sa may bintana para Hindi niya makita ang pamumula nang malamlam na kulay nang mukha ko. "Ano bang gusto mong kainin?" Tanong niya, "IKAW!" out of this world kung nasabi dahil sa pagkalutang ko. "Ako? Pwede naman." Ngiti niya paglingon ko sa kanya. "Tanga! Sabi ko, ikaw kung anong kakainin mo. Gago!" Batok ko.

"Aray, nakakailan ka na ah." reklamo niya.

"Ikaw ba?" Tanong ko, "Ikaw." Silly smile stretch his sexy lips. Babatukan ko sana siya nang pigilan niya ako... "Yan ka na naman... Mapanakit!" Ulit niya.

'Ikaw nga itong mapanakit diyan eh, you're hurting me emotionally. Bakit ba kailangan Kong mahalin ka?" Bulong ko sa sarili.

"Bilisan mo nalang at ilibre mo na ako." Pagsusuplado ko at tumingin ulit sa labas nang bintana. Hanggang matapos ang exam. Lutang ang isip ko.

Tinapik niya ako, "Ako ba yang iniisip mo?" Tanong niya na kinasama ko nang tingin sa kanya. "Bakit naman kita iisipin, ulol." Pagsusuplado ko. Tumawa lang si gago, 'Oo, tang'namo ikaw ang NASA isip ko.' Tinago ko nalang sa mga buntong hininga ko. "Lutang ka na naman, gutom ka na siguro." Habang inaayos ang gamit niya. "Let's go." Aya niya at tumayo na sa upuan at isinukbit sa balikat. Tatayo na ako nang dumating si Jane.

"Lance, let's go." ngiti niya, Jane ang babaeng nililigawan niya. Perfect girl in town, Mayaman, mabait, maganda at higit sa lahat may takot at pananalig sa diyos. Anong match ko sa kanya, talong talo ako, Higit sa lahat, babae siya at kaibigan lang ako. "Remember, niyaya mo ako nang lunch yesterday." napakamot si gago at tumango. "Oo nga pala. Hehe." Tumingin siya sakin, at sa kanya. Papalit palit siya, Waring Hindi alam kung sino ang sasamahan saming dalawa.

"So what now?" Tanong ni Jane. Ngumiti ako, "Next time nalang ako Lance, isipin mo nalang na may utang kang lunch hahaha." Tawa ko at tayo sa upuan. Isinukbit ang bag. Nagseseslos ako, pero wala akong karapatan. Bawal at Hindi maaari. "Sige na." Tapik ko sa braso niya at lumakad na palabas nang pinto.

Nanghihinayang ako, gusto ko siyang makasama. I deeply sighed, mabigat ang mga yabag na iyon papalayo sa kanya. Lumingon pa ako at mapait na ngiti ang gumuhit sa aking mga labi, telling that I'm fine. But actually I'm not. Wala akong karapatang magalit. Naiinis ako sa sarili ko. Bakit Hindi ko maamin? Dahil alam mong magbabago ang lahat sa isang maling desisyon.