The task - Dutch Harry Styles fanfic

Chapter 1

[ Please vote and comment! It'd really help my story grow! Let me know what you guys think. :) ]

Amy's POV* 

Ughh, maandag..  Ik word wakker door het geluid van m'n wekker. Het naarste geluid dat ik ken. Ik sleep mezelf uit bed om me klaar te maken voor school.  Ik pak m'n telefoon en check mijn nieuwe berichten even voordat ik de badkamer in verdwijn om te douchen. "Great", zucht ik als ik de hendel van de badkamer deur naar beneden duw om erachter te komen dat hij al bezet is. Ik heb echt een eigen badkamer nodig..   Ik klop op de deur. "Hallo! Ik moet zo naar school hé Jason!"  Jason mijn oudere broer zit me altijd dwars. Het lijkt wel alsof het zijn taak is om mij dwars te zitten. "Oh! Helemaal vergeten! Ach ja, je zult maar even moeten wachten, hè."  Hoor ik hem sarcastisch zeggen aan de andere kant van de deur. Ik rol met mijn ogen. "Nee, serieus! Dit is de eerste dag na de zomervakantie en ik kan nu niet te laat komen!" Ik wordt beantwoord door mijn broer die de douche aanzet om me vervolgens te negeren. Ik stomp nog een paar keer boos op de deur, waar ik vals gezang als antwoord op krijg, voordat ik me omdraai om weer naar mijn slaapkamer te gaan. Één ding is zeker.. douchen zit er voor vandaag niet in. 

Ik loop mijn kamer weer in en besluit maar gewoon een leuke outfit voor vandaag uit te zoeken. Ik open mijn kast en kijk wat ik in de aanbieding heb. "Hmm.. t is maandag.. dus t kan opzich wel simpel zijn.. maar het is ook na de vakantie en ik zit in een nieuwe klas dus ik wil indruk maken.." Ik besluit uiteindelijk een leuke tanktop te dragen die ik stiekem mee heb genomen van mijn laatste fotosessie, samen met some ripped jeans. 

Nadat ik mijn tas heb gepakt loop ik de trap af naar beneden, om vervolgens de keuken binnen te gaan. "Hey mam", zeg ik tegen mijn moeder die wat afwast in de gootsteen. "Amy, het is Goedemorgen moeder, hoe vaak moet ik het nu nog zeggen? We hebben je beter opgevoed dan dit."  Nu heb je ook gelijk kennis gemaakt met mijn moeder. Ik rol mijn ogen voor de strenge toon die ze gebruikte. "Sorry, mam. Uhm.. ik bedoel moeder."  Ze slaakt een zucht voordat ze spreekt, "Beter zo."    Mijn moeder draait zich om om nu face to face met mij te staan. Voordat ik überhaupt iets kan zeggen haalt ze haar wenkbrauwen op. "Je hebt vet haar, je had moeten douchen. Wat zullen mensen nu wel niet denken? Dat wij onze kinderen niet goed verzorgen? Nou, ik kan je vertellen, jouw vader en ik verzorgen jullie erg goed hoor. Jullie hebben niks te klagen. En-"  Voordat ze verder kan gaan onderbreek ik haar. "Jason was in de badkamer. Hij wilde me er niet in laten, en aangezien je ook niet wilt dat anderen denken dat jouw kinderen altijd te laat komen, kon ik niet meer douchen." Alles lijkt altijd om mijn moeder te draaien volgens haar. En om haar 'perfecte' wereldje met haar 'perfecte' gezin wat allemaal helemaal niet zo perfect is. Voordat ik verder na kan denken over alle dingen die mijn moeder zo belangrijk vindt, spreekt ze, "Gelukkig heb je in ieder geval geen fotoshoot vandaag."  Ze zucht even en wrijft over haar door make-up besmeerde voorhoofd, voordat ze weer spreekt, "nu opschieten. Daar zo blijven staan gaat je nu echt niet helpen om op tijd te komen." Ze rolt haar ogen. Net alsof zij zo perfect en netjes is, misschien als ze het moet acteren om een goede indruk te maken. Maar tegenover haar kinderen niet, nouja, vooral mij dan. Het lijkt wel of Jason haar lievelingetje is. Al kan ik dat wel begrijpen, aangezien hij altijd zo erg goed 'faked' alsof hij hier ook daadwerkelijk de liefste is. Wacht, ik moet stoppen zo over mijn moeder te denken, want hoeveel onenigheid ik soms met haar heb, ze is en blijft mijn moeder en zorgt voor onderdak en levensmiddelen voor me. 

Terwijl ik mijn brood smeer om mee te nemen, komt Jason de keuken binnen lopen. "Goedemorgen moeder, Amy."  Zegt hij, als de slijmbal die hij is. "Goedemorgen, Jason." Mijn moeder lacht naar hem. Way to make me feel better.. ahum.  "Ach, Amy, wat heb je toch vet haar. Misschien had je het.. ik weet niet.. moeten wassen ofzo?" Ik geef hem een death glare. En als blikken konden doden, was hij nu zeker dood geweest. "Amy, kijk eens niet zo naar je broer. Ik snap dat je teleurgesteld bent dat de badkamer niet vrij was, maar toe, wat je nu doet is gewoon onbeschoft." Serieus mam? Nu krijg ik de schuld? Ik rol mijn ogen. "Je rolt je ogen niet meer als ik iets zeg! Begrepen? Ik dacht dat we het er net nog duidelijk over hadden gehad dat jij je beter moest gaan gedragen." Mijn moeder's toon is nu boos. "Sorry, moeder. En ja, ik heb het begrepen." Ik doe mijn best om niet nog een keer met mijn ogen te rollen en concentreer me weer op mijn eten. Terwijl ik verder ga met het smeren van mijn brood zie ik vanuit mijn ooghoek de stoel naast mij naar achteren worden geschoven, om vervolgens mijn zo geliefde broer te gaan zien zitten. Als ik mijn hoofd naar hem toedraai zie ik een gemene grijns op zijn gezicht staan. Ik probeer me in te houden en niet zijn grijns van zijn gezicht af te slaan. Ik zweer dat dit een soort samenwerking is tussen mijn moeder en Jason, het lijkt wel of ze me willen straffen.. alleen weet ik niet waarvoor. Het lijkt alleen of ze dit allemaal stiekem doen ofzo, want als ze dat niet deden, dan stonden ze elkaar nu hoogstwaarschijnlijk te high-fiven omdat ze me nu zo pissed off hebben gekregen.