Kim bu çocuk?
Violet ,güneşin ilk ışıklarının gözüne çarpmasıyla uyandı .Saati kontrol ettiğinde saatin oldukça erken olduğunu fark etti.Yatağına tekrar uzandı ve biraz daha uyumaya çalıştı fakat hemen sonrasında evden geldiğini tahmin etmiş olduğu sesle uyandı.Odadan çıktı ve merdivenden yavaşça yukarı çıkarken dikkatlice sesleri duymaya çalışıyordu.Yukarı çıktıkça sesler daha da netleşiyordu.Attığı her adımda kendisini uyandıran sesin ona yaklaştığını düşünüyordu.Merdivenlerin sonuna yaklaşırken anesinin sesini duyup irkildi.
"VIOLET YEMEK HAZIR!" (Y.N.: Vivien Türk çıktı fkdfk) Merdivenlerden yavaşça aşağı inerken annesine cevap verdi "Geliyorum!"
Violet'ın aklı konuşmuştu,belki de yukarıdaki kişi babasıydı. Eve geldiklerinden beri detaylıca gezme fırsatı hiç olmamıştı,bu yüzden detaylıca incelemek yerine odalara göz atıp çıkmakta yetmiyordu.Annesinin yapmış olduğu kahvaltıyı yerken aklı bu evle ilgili sorularala dolmuştu. "Neden bir insan bu kadar odaya ihtiyaç duyar?"
"Seslerin kaynağı ne?". Kahvaltısını bitirdikten sonra annesine teşekkür etti ve koşarak merdivenlere döndü. Sesler gelmeye devam ediyordu,giderek heyecanlanıyordu.En sonunda, kapının önüne geldiğinde "Belki de gelen bir kuştur?" diye düşünerek odasına geri döndü ve sesleri duymamak adına en sevdiği şarkıyı açıp sesini sonuna kadar açtı.
✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧ ✧✧
Vivien,kahvaltıdan kalma bulaşıkları yıkıyor,Ben ise ofisinde dosyaları düzenliyordu. Masanın üzerindeki telefonun çalmasıyla dikkati dağıldı, arayan Hayden'dı
- Alo Ben,seninle önemli bir konu hakkında konuşmalıyız.
- Tamam hemen geliyorum
-Seni seviyorum ❤️
- Ben de seni❤️
O sırada Vivien televizyon izliyordu.Ben'in aceleyle çıktığını gördü.
-Ben neler oluyor?
-Çok acil bir işim çıktı.
- Peki nedir bu acil iş?
-Madison ile konuşmam gerekiyor.
- Senin müşterilerinden biri mi?
- Evet, her neyse ben gidiyorum. Görüşürüz.
- Görüşürüz.
Vivien yan komşularına gidiyordu.Ev ile ilgili bilgi almak istiyordu.
-Violet ben yan komşularımıza gidiyorum.
Violet son ses müzik dinliyordu.
-Her neyse ben gidiyorum .
Violet müziğin sesini biraz kıstı. Annesinin ona seslendiğini son anda anladı.
-Anne bana mı dedin?
Ses gelmedi, Violet mutfağa doğru ilerledi. Mutfaktan sesler geliyordi. Violet gördüklerine inanamadı.Karşısında sarışın,uzun boylu, yakışıklı bir çocuk buzdolabının önünde yemek atıştırıyordu.
-Sen de kimsin? EVİMİZDE NE ARIYORSUN?
-Yan komşunuz, bilmem.
-İsmin ne?
-Tate
-Ben de Violet
Bu bölümde bana yardım ettiğin için sana çok teşekkür ederim ❤️ photobyxuminghao
