Akala Ko

Isang linggo ng umuulan. Walang tigil. Until isang araw lumakas ng sobra ang ulan at bumaha sa subdivision namin,hindi naman kataasan mga haanggang paa lang.

Bigla ko lang naisipan na maligo sa ulan. Kahit alam kong di na pwede dahil dalaga na daw ako,bakit ba? minsan lang to!!

So then, I played under the rain, nagpapatangay sa hanggang paang baha. Habang may hinihintay, Si Ronnie. Long time Crush ko na siya at dahil mahilig ako mag-imagine na nagkakausap kame kahit hindi naman , minsan naiisip ko pag mangyari ito...

*IMAGINATION..*

Ronnie: Pwede na kitang makausap?

Rea: Sige Okey lang .

Ronnie: Tara lakad tayo.

Tahimik konti.. LALALALALA...

Ronnie: May boyfriend ka na ba?

Rea: Ah,  wala pa.. haha (-_-#)

Ronnie: ah ganun ba? eh manliligaw?

Rea: Wala din. HAHA 

silence.....LALALALALALALLALALALAL

Ronnie: So pwede ba kitang ligawan??

Rea: pwedeng pwede. Gusto mo tayo na!!!!!!!

Ronnie: YES!!!! I love you Rea!!!!!!!

POOF... END OF IMAGINATION...

kaso imagination lang namn yun. Di ako nakasisigurong mangyayari at hindi ako umaasa. Tsaka hindi naman kami close at di rin gaanong nagpapansinan so bakit at pano mangyayari yon?? (-_-")

Hanggang sa naisipan kong maligo at magbabad sa ulan. Hinihintay ko siya dumating dahil bakanaistranded na siya dahil sa baha. Pero sa paghihintay ko wala pa rin siya. At dahil lamig na lamig na ako naisipan kong pumasok na ngunit  nakita ko siya tumatakbo papalapit sa akin pero syempre assuming akong sakin pupunta yan sa bahay nila syempre di ba nga magkatapat lang  yung bahay namin??

Naglakad na ako sa bahay, paakyat na ako  ng sumigaw siya "SANDALI REA!!!"

kinabahan ako at the same time napangiti bakit naman niya ako tatawagin? Malamang may itatanong yan o may kailangan pero di ko maiwasang mag-isip na san mangyari yung imagination ko *O*\\Ayan na siya, ANghahabol ng hininga habang nakatukod sa tuhod niya yung kamay niya. Halatang hingal na hingal.

"Ano yun?" Pagtatanong ko.

Hindi siya umimik ng ilang segundo, naghahabol pa siya ng hininga. Nung mahimasmasn siya konti napatingin siya sa akin.

" Ano ba yung sasabihin mo? Nilalamig na kasi ako "

Pagkasabi ko nun para siyang natauhan. OO , nilalamig na ako, lumakas pa kasi yung ulan at sumabay yung hangin.

"AY sorry, sige wag nalang. Sige na magpalit ka na . Sorry ulit." pagkasbi niya nun, bigla siyang umalis. At may narinig akong bumulyaw sa kanya, yung kapatid niya.

Romel: Sus Tol!! Torpe mo talaga, Akala ko sasabihin mo na!

Ronnie: oo na ! papasukin mo na nga ako!!!!!!!

yun na lagn yung narinig ko. Ang laks ng boses nila. Pero nahiwagaan ako sa pag-uusap nila.. HUH?? Anung meron??

PAgkatapos kong magpalit, maya maya ay tinawag ako ni mama may naghahanap daw sa akin. Pero napaisip ako sino naaman kaya iyon??? Hindi namn alam ng mga kaklase ko ang bahay nmin dahil hindi pa sila nakakapunta rito.

Nag-ayos ako saglit dahil nakakahiya naman kng makikita niya akong parang gusgusin sa suot ko. Pagkababa ko, wala namang tao sa sala pero may nakita akong isang sulat, MAy nakasulat na... " Pumunta ka sa Court ng 6 maghihintay ako"