Loş Işık

Gece Vakti

Zifiri bir geceydi.Neden dışarı çıktığımı hatırlamıyordum bile.Sanki her şey aklımdan silinivermişti.Yürüdüm,yürüdüm,yürüdüm.Yorulmuştum artık.Ay ışığından başka bir ışık yoktu etrafta.Ve biraz daha ilerledim.Nereye gidiyordum onuda bilmiyorum. Ufka baktığımda ilerde loş bir ışık farkettim.Yanıp yanıp sönüyordu.Işığa doğru yöneldim.Sessizliğe gömülü ormanın içinde yalnız başıma yürüyordum.Ve aniden bir ses.Noluyordu?Kalbimin ritmi artmaya başladı.Napacağımı şaşırdım.Sanki bir kükreme sesiydi.Koşarak bir kayanın arkasına saklandım.Sesleri duyuyordum.Ayak sesleriydi.Sanki bana doğru yaklaşıyordu.İyice yavaşladı.Sonunda ses kesildi.Huzuru bozan bir sessizlik.Sadece ay ışığı...Hemen ayağı kalktım.Işığa doğru koşmaya başladım.Koştum ve o huzur bozan sessizlik yeniden bozuldu.Bir kükreme sesi daha.Bana doğru koşan bir şeyin farkına vardım.Korkudan bir ağaca tırmandım.Ağaçlar o kadar sıktı ki ay ışıgı yere ulaşmıyordu bile.Ağaç birden sallandı.Aşağı doğru baktım.İki çift göz.Sanki fener gibi bir şey.Parlıyordu.Altın sarısı bir rengi vardı gözlerinin.Gözlerini kırptı.Bana baktı.Ve birden kayboldu.Loş ışığa ulaşmam lazımdı.Geceyi burada geçiremezdim.Ağaçtan indim.Koşmaya başladım.Ama bu sefer o şey her neyse peşimden gelmiyordu.Bir dağın başında tek başına yaşayan yaşlı bir amca...Kapıyı çaldım.Açtı.Yakamdan çekerek içeri attı beni:

-Ne iş var buralarda? Ne kadar tehlikeli olduğunu biliyor musun?

+Hiçbir şey hatırlamıyorum.Buralara nasıl geldiğimi de bilmiyorum.Yolda bir şey gördüm.Altım sarısı gözü olan bir şey.Parlayan gözleri vardı.Neydi o?

           Adam şaşırmıştı.Sakallarını okşadı.Korkmuştu sanki.

+Amca sana diyorum.Neydi o?

-Geceyi burada geçir.İyice dinlen.Sabah erkenden yola koyul.Uzaklaşabildigin kadar uzaklaş buralardan.Geceyi sakın dışarda geçirme.Sığınacak bir yer bul.Sakın geceleri dışarda olma.

+Amca neydi o?

-Sonumuz vahim.Dediklerimi yap.Şimdi yat uyu dinlen.

Yattım.Düşüncelerim,cevaplayamadığım sorular beynimi kemiriyordu.Ama ne çare? Uyumak zorundaydım.Uyudum...