JAMIAH'S POV
"JAMIAAH! GISING NAAAA, ABA!"
Napamulat agad ako sa ingay na nagmula sa bibig ng letche kong kapatid.
"ETO NA! Feeling microphone eh." Bulong ko sa sarili.
Ay! Ako nga pala sa Jamiah Kristen Lee. 17 years old. Nagaaral sa Mang Thomas University.
Tumayo na ako sa aking higaan at dumeretso sa banyo para maghilamos at maligo. Kinuha ko muna yung speaker at sinaksak sa Iphone8s+ ko.
Pagkatapos kong isaksak, nagpatugtog agad ako. (A/N kayo na bahala kung ano gus2 niyo. Basta ako BTS at BlackPink.)
Pagkatapos kong maligo nagbihis na agad para pumasok sa school. Btw, yung school kase namen walang uniform. So, kahit anong suotin namin pwede. Kahit mag bathrobe nalang nga kayo eh. Dejk HAHAHAHAHAA.
"JAMIAH! ANO BA! KATAGAL TAGAL!"
Ladies and gentlemen andiyan nanaman siya.
"ETO NA NGA OH. LALABAS NA!" Sigaw ko at binuksan ang pintuan. At bumungad saken ang kapatid kong naka taas ang kilay. "Ano? Kaaga-aga naka simangot." Sabi ko. Pinisil ko ang pisngi niya.
"MAMA OH! SI JAMIAH PINIPISIL PALAGI PISNGI KO!" Sumbong niya.
"Tanda tanda na, sumbungero ka parin kuya." Sabi ko sakanya. Tinalikuran niya lang ako at bumaba.
Tch.
Bumaba na din ako para kumain ng breakfast. Naabutan ko doon sina mommy, daddy at kuya. Si mommy na umiinom ng kape. Si daddy naman ay nagbabasa ng dyaryo habang kumakain ng tinapay. At ang kuya kong nakabusangot habang yung kinakain niyang hotdog ay nasa bibig niya lamang.
Btw, nagse-cellphone si kuya. Kausap nanaman at si yelo. Tch.
Kung di niyo alam. Yung kausap ni kuya is si Jasper Kean Reyes A.K.A Yelo.
Yelo tawag ko sakanya kase, napaka cold. Kala mo talaga nakatira sa ref eh. Siya ang nagiisang leader ng mga bully ko.
Yes, BULLY!
Alam niyo kung baket? Kase ako ay isang fake nerd. Oo FAKE nerd!
Kaya ako naging fake nerd dahil, not bragging but, andami kong manliligaw noon at--
"Jammie! Bakit ka ba nagsosoot ng ganyan kung deep inside eh, nandidiri ka?" Tanong saken ni kuya. "Eh kasi naman po, ayaw ko po maulet yung nangyare saken." Sagot ko.
"Ah! Yung panahon na--"
"Mga anak. 5:00 na." Pagputol ni mommy. "Bakit kase 5:00 kame pupunta sa school mommy? Eh 7:00 pa yung start ng class namen." He whined.
"Oi Marc! Wag ka nga mag reklamo diyan! Para kang bata!" Singit ni daddy. I chuckled. "Kung gusto mo ma-traffic edi pumunta ka ng 6:00."
Yaaaan! Kaseeee!
"Eto na nga po eh. Tatayo na po." Sabi ni kuya at hinalikan sa pisngi si mom at dad. Hinalikan ko din sa pisngi sila mommy at daddy, sabay kinuha ang aking mga gamit.
"Hoy! Jamiah! Ikaw na magdrive!" Sabay bato niya ng susi ng kotse. Sinalo ko agad ito at, binuksan ang kotse. At agad na stinart.
Agad kong binuksan ang bluetooth sa kotse at kinonek sa aking iphone 8+
"Ayan ka na naman sa mga tugtog mo! Di naman maintindihan!" Iritang sabi ni kuya. "Baket, sinabi ko bang kpop papatugtogin ko?" Sabat ko sakanya. "Ay. Hindi ba kpop?"
"Hindi. Magtanong kase muna bago magreklamo. Tch."
Sana by: I belong to the zoo.
Sana sinabi mo, para di na umasang may tayo pa sa huli.
Sana sinabi mo, hahayaan naman
Kitang sumaya't umalis~
(A/N: guys, may pinag-dadaanan ho author niyo mwheheeheh.)
"Hoi Jamiah, tigilan mo na nga yang pagkanta mo. Ampanget naman ng boses mo," ani kuya. "Dahil diyan, lumagpas tayo ng school!" Sabay batok niya saken.
"Eto na! Magyu- U turn na eh." Umikot ako at pumasok sa university namen.
Napapreno ako bigla dahil sa lalakeng tumawid bigla. "HOY! ANOBA?" Sigaw ko.
Agad ako nainis ng luminog yung lalaki. "Tumatawid ako." Malamig niyang sabe. "Pake ko? Tumawid kana!" Sigaw ko. "Tch."
Tumawid naman agad siya, agad kong pinaandar ang kotse at inirapan si yelo. Kainis.
"Oh, kuya. Bumaba kana. Ipapark ko nalang toh. Susunod ako." Sabe ko. Bumaba agad si kuya at nakipag-apir sa kanyang tropa.
