Aşk ve Ceza

4.BÖLÜM

"Bence burada kalmak istiyorsan burun kıvırmamalısın!" Dediğinde Beril hızlıca yüzünün ifadesini değiştirerek:

"Tabi, o zaman ben size bir kahve getireyim!" Dedi ama Affan başını olumsuz anlamda salladı.

"Yemek!"

"Hayır!" Dedi tekrar başını salladı.

"Immm, masaj yapsam! Bu konuda çok iyiyimdir fin masajı bilen bir arkadaşım vardı!"

"Bak buna hayır demezdim ama her yer cam, kimseyi hakkımızda konuşturmak istemeyiz değil mi?"

"İsterlerse konuşmayı denesinler, sonuçlarına katlanırlar."

"Ayakta kaldın otur!" Dediğinde Beril şaşkınlığını gizleyemedi Affansa hissettiği her ifadeyi yüzünde görmekten memnundu.

"Evet, otur! Sonra ciddi anlamda konuşalım!" Dediğinde yavaşça önündeki masaya oturdu.

"Şirkette bir mühendise ihtiyaç olmadığı açık, hele ki robot mühendisi bir asistana ihtiyacımız olmadığı daha açık!" Dediğinde ayaklanarak.

"En iyisi ben hiç oturmayım!" Diyerek kalkacağı sırada Affan eliyle otur işareti yaptı. Beril geri otururken hâlâ rahatsızdı.

"Şu on beş günlük deneme süren devam etsin! Sonrasına bakarız!" Diyerek temkinli kararını sunması üzerine Beril burun kıvırarak.

"Bana yine getir götürcülük göründü."

"Bu zaman içerisinde fikirlerinden elbetteki faydalanmak isteriz, CV'indeki gibiyse potansiyelin XP ailesinde mühendis olarak yürüyebilirsin!"

"Başka bir alternatifim olmadığına göre!"

"Bir de beğenmiyorsun! Dışarıda bu pozisyonda çalışmak isteyen binlerce kişi vardır."

"Aman canım, sizde hiç şakadan anlamıyorsunuz!" Diyerek mübalağa yaptığında, Affan aldık başımıza belayı der gibi başını sallıyordu.

"Tamam şimdi, işinin başına dönebilirsin!"

"Peki, iyi çalışmalar" Diyerek kalktıktan sonra lavaboya güden Beril odasına geçmeden önce Melisa'nın yanına uğradı.

"Biraz boşluğum var bir kahve içsek mi?"

"Nasıl içersin?"

"Sade olsun!"

  Melisa kahveleri söyleyip Beril'e döndükten sonra yavaşça konuşmaya başladı.

"Affan bey CV'ni istedi!"

"Biliyorum, deminden beri odasındaydım!"

"Farkındayım, neden istemiş peki?"

"Bakmadın mı?"

"Hayır!"

"Güzel, demek ki bu iş yerinde dedikodu yapan sen değilsin!"

"Ne oldu ki?"

"Çenemi tutamamam yüzünden robot mühendisi olduğumu öğrendi!"

"Robot mühendisi mi?"

"Evet."

"O zaman ne işin var asistanlıkla!"

"Çok uzun hikaye!"

"Peki sonuç ne?"

"Hâlâ asistanım!" Diyerek güçlü bir kahkaha atmıştı ve bu tüm bölümde yankılanmıştı. Affan sese baktığında daha önce böyle içten gülen birini görmediğini düşündü.