Aşk ve Ceza

4.BÖLÜM

"Bende zaten anlamıyorum sorunun YD bölümünden kaynaklandığını anlamak bu kadar zor mu? Hareket kabiliyetini sağlayabilmesi için yazılımın YD bölümünün y14662zpd ar10gh şeklinde değiştirilmesi gerek!" Deyip sustuğunda tüm gözler ona çevrilmişti. Hiç kimse yorum yapamazken Affan kaşlarını çatarak "Ne dedin sen?" Diye sordu. Onun boş olmadığını anlamıştı ama sıradan bir asistan olmadığı da açıktı.

"Aslında bir şey demek istemedim!" Diyerek geri adım atsa da bundan rahatsızdı.

"Dedin!"

"Evet dedim, inkar edemeyeceğim! Her şey açıkça ortada sorunun nereden kaynaklandığı belli, bence ona odaklanın!" Dediğinde Affan kısa bir süre için bu konuyu kapattı.

"Evet, şirketimin dahiyane mühendis ve yazılımcıları sizler bu konu da ne düşünüyorsunuz?" Diyerek imalı bir soru yönelttiğinde adı Sergen olan:

"Beril hanıma katılıyorum!" Diyerek onayladı.

"Yazılımı deneyebiliriz bunu işleyebiliriz!"

"Güzel! Çalışın ve tekrar konuşalım." Dedikten sonra odadan çıktı.

"Bir asistana göre fazla şey bilmiyor musun?" Diye soran Sergendi. Beril o an geçenki toplantıda da karşılaştıklarını sma kendisiyle hiç konuşmadıklarını anımsadı.

"Belki de gerçek bir asistan olmadığım içindir!"

"Nasıl yani?"

"Şimdi gitmeliyim!" Diyerek oradan çıkıp hızlıca odasına geçti. Affan'ın önünde bir işle meşgul olduğunu görerek rahatladı fakat kendi CV'ni incelediğinden habersizdi.

  Telefonun çalmasıyla irkilerek camın arkasındaki Affan'a baktı ardından ahizeyi kaldırdı.

"Efendim!"

"Gel!" Diyerek telefonu kapatınca Beril tedirgin bir şekilde yerinden kalkarak diğer odaya geçti.

  İçinde tarifi mümkün olmayan bir sıkıntı vardı. Yaramazlık yapıp yakalanmış çocuklar gibi mahçup hissediyordu kendini. Ürkek bir biçimde Affan'ın masasının karşısında beklemeye başladığında Affan onda gördüğü bu mahçupluk tavrını sevmişti. Karşısında ilk kez çekinerek duruyordu ve bu sebepsizce memnun olmasını sağlıyordu.

"Anlat!"

"Ne anlatayım ki?" Diye sorarken hızlıca bir bakış atıp gözlerini kaçırdı.

"Elimdeki CV'in!"

"İşe başladığım Günde elimdeydi ama o zaman ilgilenmediniz, odağınızda işe referansla giren işe yaramaz biriydim sadece!" Diyerek dudaklarını büzdü.

"Neden söylemedin?"

"İlgilenmediniz ki!"

"Madem aracılar vardı, kendi işin için neden başvuru yapmadın?"

"Daha önce istedim ama şirketinizin bir mühendise ihtiyacı yoktu. Üzerine çalıştığım bir projem var bittiği gün onunla gelirsem bir şansım olacağını düşünmüştüm hep! Asistanlığa gelince bu işi yapma sebebim paraya ihtiyacım olmasıydı." Diyerek tamamıyla dürüst bir cevap vermişti.

"Nasıl devam edeceğiz şimdi? Robot mühendisi bir asistanım var sen olsan ne yapardın?"

"Ben olsam yol verirdim!" Dediğinde bu dürüstlüğü karşısında şen bir kahkaha atan Affan devam etti konuşmasına.

"Ben öyle fevri kararlar vermem! Önce düşünürüm, sonra sebep ve sonuç ilişlisini tartarım!"

"Ne kadar programlı bir tarzınız var!" Diyerek çok sıkıcısın tavrı takındı.