Istniejesz tylko tam. Widzę Twój blond kucyk i słodką wstążkę. Twoje zielone niczym młode listki oczy i ten idealny uśmiech. Jesteś przepiękna, ale jednocześnie Cię nie ma. Kim jesteś? Kim... Gdzie się skryłaś? Czy rzeczywiście istniejesz tylko w moich snach?
•••
Skryłaś się w mrokach mojego umysłu. Jesteś moim największym sekretem, piękna Nieznajoma. Twoja smukła sylwetka, znikająca w mroku, blond włosy zebrane w kucyk, rozświetlone przez światło... Jesteś przedziwną mieszanką mroku i jasności, dziewczyno ze snów. Chciałbym Cię rozszyfrować, ale nie wiem, czy potrafię, dziewczyno z moich snów.
•••
Próbuję Cię malować, ale nie jestem w stanie wydobyć Twojego całego piękna. Czemu mnie prześladujesz, Nieznajoma? Śnisz mi się co noc. Czego ode mnie pragniesz? Co mam Ci do zaoferowania? Dam wszystko. Dam Ci wszystko, słodka dziewczyno z moich snów.
•••
Czemu się nigdy nie odzywasz? Patrzysz na mnie tym smutnym wzrokiem, zbliżasz się na milimetry, kładziesz głowę na moje ramię, ale nigdy Cię nie czuję. Jesteś przejrzysta, a jednocześnie stała. Jak masz na imię? Czemu wybrałaś właśnie mnie? Jak to się stało, że wypełniłaś wszystkie moje myśli, nie tylko podczas snu, ale też na jawie. Jesteś zbyt wyrazista, żeby być tylko senną marą... Kim jesteś, dziewczyno z mych snów?
•••
Zaczynam się bać, że wariuję, bo dziś pierwszy raz zobaczyłem Cię na jawie. Stałaś przy szafkach w szkole i uśmiechałaś się do jakiegoś ucznia. Ale kiedy zamknąłem oczy i znów je otworzyłem, zniknęłaś. Wyparowałaś. Czemu mnie prześladujesz, dziewczyno z mych snów?
•••
Zyskałaś imię. Pierwszy raz usłyszałem Twój głos. Twój przepiękny, delikatny głos. Brzmisz tak znajomo... Skąd Cię znam, piękna dziewczyno? Skąd znam Betty? Betty Cooper? Dziewczynę z moich snów?
•••
Coś jest ze mną stanowczo nie tak. I nie chodzi tu tylko o ten przeklęty ból głowy, który mam od momentu wypadku. Czuję się... Słabo. I widzę Cię coraz częściej, dziewczyno o imieniu Betty. Chciałbym wiedzieć o Tobie coś więcej, ale boję się, że kiedy wpiszę w wyszukiwarkę Twoje dane, okaże się, że nie istniejesz. A tego bym nie przeżył, bo zakochałem się w Tobie, dziewczyno ze snów. Czuję się tak, jakbym zawsze Cię kochał. I to mnie niepokoi. Że wydaje mi się, że znałem Cię już wcześniej, dziewczyno ze snów.
•••
Okazało się, że powikłania po wypadku są poważniejsze niż wszyscy sądzili. Jeszcze wczoraj chodziłem do szkoły, dziewczyno ze snów, a teraz leżę w szpitalu, czekając na śmierć. I jak to się stało, że cały czas przy mnie jesteś? Czemu nie znikasz tak, jak wcześniej? Nikt inny Cię nie widzi. Teraz jestem tylko ja i Ty, w mroku mojego pokoju. Wsłuchujesz się w miarowe pikanie. Czy niedługo zamieni się w jeden, długi dźwięk? Jak sądzisz, ile czasu jeszcze mi pozostało, dziewczyno ze snów?
•••
Zaczęłaś ze mną rozmawiać, moja Betty. Jak to się stało, że ja robię się coraz słabszy, a Ty silniejsza i piękniejsza? Mówisz mi o wspomnieniach. O szczęściu. O tym, że na mnie czekasz. Gdzie czekasz? Gdzie mogę Cię spotkać, Betts? Jak mam do Ciebie przyjść? Bo nie chcę być już dłużej na tym świecie wypełnionym bólem. Chcę być z Tobą, dziewczyno z moich snów.
•••
Ból jest przeogromny. Widzę łzy w oczach ojca, kiedy gryzę wargi, żeby nie krzyczeć. Chciałbym już stąd zniknąć. Wejść w cień razem z Tobą, dziewczyno z moich snów. Dziewczyno z moich snów.
•••
Patrzysz się na mnie tymi smutnymi oczami i mówisz, że nienawidzisz być świadkiem mojego cierpienia. Żartuję, że ja też tego nie lubię, a Ty kładziesz mi rękę na sercu i pierwszy raz to czuję. Czuję Twoją dłoń na jawie, chociaż nie jestem już pewien, czy wszystko mi się nie pomieszało. Twój dotyk działa na mnie kojąco, dziewczyno z moich snów.
•••
Opowiadasz mi historię. Historię o wielkiej miłości dwóch osób. Kochali się mimo wszelkich przeciwności, stanowili jedność. Nikt i nic nie mógło powstrzymać ich uczucia. Nic oprócz śmierci. Jedno z nich umarło, a ja wolałbym, żebym to był ja, dziewczyno z moich snów.
•••
Byłaś moją ukochaną. Moim sensem życia. Każda moja myśl dotyczyła Ciebie i kochałem to. Kochałem Cię i nadal kocham, moja słodka Betts. Ale cię straciłem. Straciłem Cię i zniknęłaś w mroku, stając się tylko dziewczyną ze snów.
•••
Nie pamiętałem Cię. Jak mogłem Cię nie pamiętać? To tak, jakbym zapomniał jak się oddycha. Byłaś moim tlenem, moim istnieniem, życiem. To dlatego, że Cię przy mnie nie ma, umieram. Umieram bez Ciebie, kochanie. Umieram z tęsknoty, bo nie wystarczy mi już tylko Twój obraz, dziewczyno ze snów.
•••
Jestem pewien, że moją ostatnią myślą będzie to, że Cię kocham, Betts. Jak mogłaś mnie opuścić? Czemu świat tak bardzo nas nienawidzi? Mogę obwiniać wszystkich, w tym siebie, że Cię straciłem. Straciłem mój największy skarb, dziewczyno z moich snów.
•••
Mój oddech staje się coraz cięższy i czuję, że zostało mi niewiele czasu. Już nie opuszczasz mojego boku, siedzisz na tym niewygodnym stołku i głaszczesz moje włosy. Mówisz, że już niedługo. Już niedługo znowu się spotkamy i przestaniesz być tylko dziewczyną z moich snów.
•••
Biel. Wszędzie jest biało. Wydawało mi się, że umieranie boli trochę bardziej, ale cieszę się, że jest inaczej. Kiedy otworzyłem oczy, pierwsza moja myśl dotyczyła Ciebie. Gdzie jesteś, dziewczyno z moich snów?
•••
Stoisz tuż obok mnie, uśmiechając się smutno. Oplatasz rękami moją szyję i całujesz mnie delikatnie i powoli. Czuję to we wszystkich krańcach mojego ciała. Już nie nieustający, przenikliwy ból, ale radość i szczęście. Szczęście, że już nie jesteś tylko dziewczyną z moich snów.
•••
-Chodź, Jug. - Szepczesz, całując mnie w czoło. - Musimy stąd iść.
-Gdzie? - Mruczę, wplatając palce w Twoje włosy.
-Dalej. Idziemy dalej. Czekałam na ciebie tyle czasu, kochanie, ale żałuję, że nie mogłam dłużej. Ale byłam tam cały czas.
-Wiem. - Uśmiechnąłem się, łapiąc Cię za rękę i idąc świetlistą ścieżką. - Byłaś moim aniołem, dziewczyno ze snów.
~Hej, to, co napisałam, to na pewno coś innego, niż zwykle. Pomyślałam sobie jednak, że taka koncepcja to taka odskocznia od tego, co zwykle publikuję. Piszcie, co o tym sądzicie. Buziaki! 😘~
