Annesinin ameliyat masrafları için, bir kaç sosyete bebeğinin oyununa alet olan Beril içine düştüğü cehennemin farkına vardığında iş işten çoktan geçmiş olacaktı.
Affan Şadoğlu, aradığı doğru kadının karşısına parayla çıkarıldığını öğrendiğinde artı...
Girişte duran kız bu kez ona kendi yaka kartını verince gülümseyerek aldı kartı. Yarım da olsa o da artık XP ailesinin bir parçasıydı. Asansöre bindiğinde gözlüklerini hâlâ çıkarmadığını baktığı aynadan fark etti. Göbeği açık siyah bir triko Altına da yatay siyah beyaz çizgili etek giymişti.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Asansör kapanacağı sırada bir el kapının arasına girdi ve Affan tekrar açılan kapıdan içeri girdi. Beril Affan'ın girmesiyle arkasına havalı bir biçimde dönerken gözlüklerini çıkartıp başının üzerine taktı.
"Günaydın Affan bey! Nasılsınız?" Diye sorarken Affan keyfinin yerinde olduğunu düşünüyordu. Dünkü asi hallerinden bir eser yoktu, bu da demek oluyordu ki sadece duruma göre hareket ediyordu.
"Sana da günaydın, Beril! İyiyim, sen nasılsın?" Diyerek düşüncelerini sildi.
"Mutlu!" Dedi derin bir nefes alıp başını yukarı kaldırarak. Affan yorum yapmadı fakat sakince ifadesini izledi. ***
Beril ofisine girer girmez yapılacakları gözden geçirdi. Dün ilk günü olduğu için bir çok şeye adapte olamadı. Akşam evde defteri incelediğinde "Affan beyin rutinleri..." başlığı adı altındaki sütunları incelediğinde dün adama hiç bir şey yapmadığını fark etti. En ilginç olanı Affan'ın bunu dile getirmemiş olmadıydı.
Saat dokuza gelirken Beril Affan'ın sade kahvesini yaparak diğer kapıyı tıkladı. "Gel!" Sesini duyduktan sonra içeri geçip, kahveyi masaya koydu. Sabah asistanın yapması gereken ilk iş bu olmalıymış diye düşünürken Affan kahvesinden bir yudum aldı.
"Demek, işi öğrenmeye karar verdin! Dünkü gibi davransaydın on beş günü çıkaramayacaktık!"
"Birincisi ben söylemem gerekirse söylerim! İkincisi asistanlık sadece yapılacakları söylemekle olmuyormuş, ayrıca ne kadar programlı yaşantınız var!"
"Evet düzenli biriyimdir."
"Düzenli mi? Biz ona sıkıcı diyoruz!"
"Siz nasıl yaşıyorsunuz ki?"
"Vallaha ben kimseyi bilmem ama ben hissettiğim gibi yaşarım! Bir şeyi yapmam gerekirse yaparım, olmam gereken yerde olur; istemediğim hiç bir yerde bulunmam! Neyse konu ben değilim bu gün birde tedarikçi firmayla toplantınız var. Öğle yemeğiniz biraz geçilebilir ama dilerseniz toplantının on dakika arasında size bir şeyler ayarlayabilirim. Akşam ON Personality'nin lansmanı var oraya gideceksiniz. O arada hazırlanmak için tam üç saat boşluğunuz."
"Yemeğim biraz gecikebilir sorun yok! Akşam lansmana sende geleceksin, umarım r programın yoktur. Varsa bile iptal edebilirim önemli olan iş! Konu iş olunca taviz vermek pek bana göre bir şey değil!"
"Güzel, o zaman şimdi çıkabilirsin!"
"İyi çalışmalar." Diyerek çıktıktan sonra Melisa'nın yanına geçen Beril lansmanın yapılacağı yerin davetiyesini istedi. Davetiyeyi veren Melisa Beril'in gideceği sırada:
