Een dolle Boul

Een karaoke.

"Een karaoke?" vroeg Ruben. "Ja. Oh, niet leuk?" vroeg Olcay. "Nee, ja, heel leuk, denk ik. Maar wat, iedereen moet gewoon liedjes zingen? Ik bedoel, mensen willen al niet gaan dansen, laat staan zingen," zei Ruben. "Ja, maar zingen is heel wat anders. En zeker karaoke, dat is gewoon lekker gek doen en plezier hebben. Dit is volgens mij gewoon de oplossing," zei Olcay blij. 

"Ja, en wie gaat er dan zingen?" "Nou, ik wil opzicht wel beginnen, maar dan moet jij meedoen." "Ja lekker dan, wie zegt dat de rest ons gaat volgen?" "Dit, beste Ruben, is het moment waar deel 2 van mijn plan voor de rest gaat zorgen." "Deel 2? Hoeveel delen heeft jouw plan?" "Maar 2. Deel 1 is dus de karaoke, dat zorgt dus al voor de sfeer, maar voordat die sfeer d'r is, is er natuurlijk iemand nodig die voor die sfeer zorgt, snap je?" "Iemand die voor de sfeer zorgt." "Ja, dus deel 2, jij zorgt voor de sfeer." "Ik?" "Ja, jij presenteert 't." "Presente- hoe kan je nou een karaoke presenteren? 'Welkom bij Karaoke Stars, het nieuwe programma waar sterren karaoke'en tegen elkaar'." "Dat is gewoon het idee van Boxing Stars, maar dan karaoke in plaats van boxen," zei Olcay. "Ja, maar dat is zeker minder pijnlijk," zei Ruben. "Ligt er wel aan wie er zingt." "Touché." 

"Hé maar Ruben, presenteren was misschien inderdaad niet het juiste woord. Ik bedoelde meer aan elkaar praten. Iemand die de mensen een beetje ophypet, mensen een beetje aanmoedigd, een beetje met ze praat, je weet wel. En ik dacht dus dat jij- of nou ja jij, ik dacht eigenlijk meer aan de koning van de feestjes, en dan vooral de koning van de drankjes en dan in het bijzonder de koning van het bier," Olcay kwam weer iets dichterbij en fluisterde in Ruben's oor: "Marcelino Wunderlich." 

"Olcay-" "Nee, dit is echt een super idee. Ik bedoel, hallo, wat wil je nog meer? Perfecter dan dit kan niet." "Ja, maar-" "Ah toe, het wordt echt super. En zoals ik al zei, ik doe 't eerste nummer met jou- ehm, ik bedoel met Marcelino. Olcelino al the way." "Olcelino?" "Olcay, Marcelino, Olcelino." "Juist." "Kom op, Ruben, het wordt écht te gek." "Ja, gek zeker. Maar even terugkomend op die karaoke, hebben we daar geen schermpje voor nodig?" "Zo'n ding waarop je dan de songtekst kan zien?" "Ja, precies." "Ja, dat komt goed, dat regel ik allemaal. Regel jij nou maar dat Marcelino komt," zei Olcay met een knipoog.