"Sa tingin ko ako naman ang magsasabi ng
salitang SORRY.
Sorry kasi alam ko naguguluhan ka sa akin. Pasensya na kung magulo akong tao. Pasensya na sa mga inasal ko. Sorry for acting so immature. But did you still remember those times i did? Nung time na nirereject ko lahat ng babaeng natitipuhan mo? Nung time na nakipag away pa ako dahil sayo?
Nung umaakto akong knight in shining armour mo?"
"Yeah."
"Eh yung mga pinapadala kong sulat kay ninang?"
"Yup I remember those. Pati yung time na binato mo ng soccer ball si Ethan."
"Yes. At marami pang iba. Oh well, I just did that because.."
"YOU LOVE ME." dugtong nito sa sinasabi ko. Tila naman nabigyang buhay
ang ekspresyon ng mukha nito.
Napayuko naman ako.
Pero hinawakan nya ako at yinakap.
After several seconds.
Hinarap nya ako sa kanya.
"Listen. Akala ko ba nagkaintindihan na tayo? Haven't you remember that I already said I LOVE YOU?"
"You love me?" paninigurado ko.
Parang nagpantig ang tenga ko.
Hindi ako makapaniwala.
Kahit pilitin kong maniwala na hindi ito totoo,
hindi ko magawa kasi nakikita ko,
nararamdaman ko talaga na sa mga oras na ito
tama ang lahat.
Tama at totoong mahal nya nga ako ayon na din
sa sinasabi ng mga mata nito.
Nang umukil na ng tama ang mga pangyayari sa aking isipan.
Niyakap ko ito ng mahigpit at hindi ko na napigilang umiyak.
YOU ARE READING
Walang Iba :)
Teen FictionA story of a girl who did everything just to avoid the so called 'tagahanga' of her one true love VINCE , which was her best of friend. But the gaps between them happened. Lots of change. Vince has a girlfriend. Did Anica still says that it's only V...
