Unwanted Wife Part2 (COMPLETE)

Cj2

     "Mommmmmy.........!!!!!!"
     "Maam.... ay maaaaaaaam....."

     Mga sigaw na paulit ulit na kong naririnig. What happen bakit di ko mabuksan ang mata ko anong nangyayari.. sa kagustuhan kong himulat ang mga mata ko..  biglang sumakit ang ulo ko i feel the pain.. what is this..  aarrgg oh Lord Please what this pain...

    Ilang minuto pa akong nagtiis sa sobrang sakit ni hindi ako makagalaw wala akong magawa.. hanggang sa tuluyan na akonh hatakin ng antok..

    "Mommy.. are you alright??" Angela Ask me ng magmulat ako ng mata why im here.. what happen to me.. bakit nandito ako sa Hospital.. instead answer angela.. kinapa ko agad ang tiyan ko.. sa sobrang pag aalala na baka may nangyari sa baby ko..

    Thanks God she's still inside.. saka ko lang binalingan ng tingin si angela na nasa side ko at bakas sa mukha niya ang labis na pag aalala..

    "A-im fine Baby.. where's your Daddy?"pilit na ngiti ang pinakita ko sa kanya.. i feel weird yung tipong sobrang hina ng katawan ko..

   "Mommy.." iyak niyang wika.. saka ako niyakap.. " i thought ...i though you Gonna leave us" hikbi niyang wika..

   "No... no Baby.. dont think that.. i will never leave you.." hinaplos haplos ko ang malambot niyang buhok.. oh my poor Baby.. sorry ... at pinag alala kita.. kayo.. i look at her innocent face..i always feel better when she smile to me..

    Ng makatulog siya sa braso ko.. nahulog ako sa malalim na pag iisip ano nga ba ang nangyari.. why i feel that.. pain bakit ako nawalan ng malay.. please God.. wag naman po sana.. ang tagal ng panahon mula nung mangyari sakin to.. they said its Gone.. di na un babalik..  napuno ako ng pangamba sa dibdib ko.. what if?  What if nga bumalik yun.. ano ng mangyayari sakin sa pamilya ko..

    Please not now.. oh God!!  Bakit kung kailan okay na ang lahat bakit kung kailan.. masaya na ako..  i dont want to suffer again..

      "Babe are you alright?"  Jordan said ng makapasok ito sa pinto..

      "I...im fine Babe.. please pakiayos ng higa si angela.. baka mangawit..  i smiled to him.. kahit na kakaiba ang nararamdaman ko this time...

       Agad naman siyang tumalima.. at ng maiayos na niya ang anak namin.. umupo siya sa tabi ko.

      "Babe.. ahmmm.. the doctor Said that you cant walk for a while.. kailangan mo muna daw mag wilchair.. yun kasi ang makakabuti sa inyo ni Baby.. he said after 4 days pa daw lalabas ang lab result mo." Seryoso niyang wika habang nakatitig sa mga mata ko..

     "Babe.. promise me na kahit anong mangyari.. wag mong papabayaan ang mga bata.." i smiled to him i know sooner malalaman niya din..

    "Tsk!! Chloe dont say that.. remember we promise to god that we will growold forever na magkasama.." pumiyok ang boses niya sa huling sinabi niya..

     "I know babe.. but we need to practicaly.. we both know if anong pwedeng mangyari bukas or this coming days.. mas ok na kunh handa tayo handa ka.. pls for me magpakatatag ka lang.. promise i will not leave you.. hanggat kaya ko lalaban ako.." tipid na ngiti ang pinakawalan ko sa kanya..

    *knock.....     *knock.....   *knock

     " sorry for interrupt Mr & Mrs Alcantra.. i have.. a findings for your Case.. Base on the result of your lab test may nakita kaming virius.. sa dugo mo..  ito yung nagmumula sa tumor.. na nagiging Cancer.. Mrs. Alcantra do you have a history..  to your past about this...?" Seryiso niyang sabi when he said that bigla akong nanghina..kinabahan halo halo ang emosyon na meron ako.. bakit ba kailangan pang bumalik yun.. bakit ngayon pa..