Kız kardeşinin hatası yüzüden ceza alan ve ailesinden veto yiyen Rojbin, parasız pulsuz bilmediği bir şehre sürgün edilir. Tabi bu sürgüne ek deli dolu sınırsız kardeşi Fidan'a da katlanmak zorunda kalır.
Mega şehirden, Karadenizin ufak bir kasabası...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
D
ün geceden beri en az yirmi eşofman takımı deneyen Fidan yüzünden deprosyana giren Rojbin, bu işe el atması gerektiğinin farkındaydı yoksa kardeşi ilk günden işe geç kalacaktı. Yataktağın üstündeki koca yığından bordo bir takımı eline alıp kardeşinin spor çantasının içene tıktı, en ideali bu diyemeyecekti Rojbin, çünkü ne aldığını bilmeden yapmıştı bunu.
"Yeter çilli ya, al bunu git! Yoksa ilk günden geç kalacaksın."
"Off abla ya senin için ölmüş. Orada kaç tane adam var sen biliyor musun? Belki de ileride ki enişten içlerinden biri, bunu düşünerek hareket etmem lazım."
Bu kız hiç değişmeyecekti. Hep hovarda, ayran gönüllünün teki olarak kalacaktı. Bunu çok açık bir şekilde belli ediyordu, öyle ki çekincesi dahi yoktu.
"Nasıl gideceksin, askeriyenin yerini biliyor musun?"
"Hayır bilmiyorum, zaten bilmemede gerek yok beni Alparslan abi götürecek."
"Alparslan abi mi?"
"Adam, 28 yaşında tabi ki de abi diyeceğim."
"Gençmiş."
"Ne?"
"Yani yüzbaşı rütbesi için gençmiş, neyse hadi sen git daha fazla bekletme adamı."
"Tamam, sen ne yapacaksın bugün?"
"Özgeçmişimi yazar, bir kaç büroya yollarım."
"Akşama görüşürüz o halde.."
"Allah'a emanet ol."
"Sende."
Kıyafeti müsait olmadığı için dışarıya çıkamayan Rojbin, kapanan kapının ardından yanda ki cama kayıp kardeşini izledi. Fidan'ın seri adımlarla Nalan teyzelerin evine doğru yürümesini izlerken yüzbaşının bahçesinden çıktığını gördü. Genç adamın üzerinde ki siyah takımı bir askerden çok iş adamı imajı çizerken Rojbin bunun üzerinde durmadı ve araca binen ikilinin gözden kaybolmasını izledi.
Yüzünde tatmin olmuş bir tebessümle perdeyi kapatıp salona geçen Rojbin, artık sıranın kendisine geldiğinin farkındaydı. Aklı bir karış havada kardeşi bile bu kadar kısa bir süre içinde iş bulmuşsa kolları sıvaması gerekliydi. Şimdi kendisine sağlam bir özgeçmiş hazırlayıp bulabildiği her hukuk bürosuna yollamalıydı.
