Ik zat in bus 57 toen het gebeurde, het was een gewone dag halverwege september. De late middagzon scheen gelig en de lucht rook naar diesel. De hare in mijn nek kwamen overeind, ik wist dat er iemand naartoe keek, ik voelde het. Ik moest omkijken, langzaam draaide ik mijn hoofd naar links, toen zag ik haar een meisje met steil bruin haar en een hartvormig gezicht, maar het opvallendst waren haar ogen, groot en lichtgevend groen. Ik legde mijn hand tegen het ruit en zij deed het zelfde, haar vingers paste precies op die van mij.
Om een of andere reden moest ik daarom aan mijn droom denken, die ik al zo vaak had gehad toen ik klein was. Ik ga in mijn eentje door een groot, eng, verlaten huis. Ik loop langs een reusachtige voor deur zo de hal in, waar het rook naar rotte bladeren. Daar zag ik helemaal aan het eind van de hal een wenteltrap. Ik weet dat als ik deze trap op ga niet meer wakker kan worden, al doe ik toch zo mijn best. Bij elke stap hoor ik gekraak, ik voel elke barst in de leuning. Als ik boven ben sta ik voor een grote deur die open staat met een gang die twee keer zo groot is als de vorige, ik loop de gang in en begin te rennen sneller en sneller maar het lijkt als of de gang alleen maar groter en groter word. Het duurde een eeuwigheid, maar dan heb ik de deuropening bereikt, dan ben ik er hijgend en brandend van nieuwsgierigheid.
Er zit een meisje aan de kaptafel ze kijkt in een prachtig geslepen spiegel. Ze zit met haar rug naar me toe en ik wil dolgraag haar gezicht zien, maar ze heeft geen spiegelbeeld. Ik ben nu dichterbij en kan haar bijna aanraken. Ik leg een hand op haar rug en wil dat ze zich omdraait, maar dat doet ze niet. Ik grijp allebei haar schouders vast maar ze blijft zich verzetten. Maar dan draait ze zich om centimeter voor centimeter, uiteindelijk kan ik haar gezicht zien, maar het is mijn eigen gezicht en het lacht me uit. Dan word ik wakker
Met een schok kwam ik terug in de werkelijkheid, ik zal me altijd blijven afvragen of alles anders zou zijn gegaan als ik die dag niet had omgekeken.
