2

38 1 2
                                    

Ik kwam thuis en zag dat mijn moeder aan tafel zat, ze zag er niet goed uit dus vroeg ik snel wat er was. 'Mam, wat is er?'

'Ga maar even zitten ik moet je iets vertellen.'

Ik ging zitten. 'Wat is er aan de hand je ziet er niet goed uit?'

'Toen je gister boos riep dat ik is wat vrolijker moet doen kwam ik erachter dat ik de laatste tijd inderdaad niet zo vrolijk deed, daarom ben ik vandaag naar de dokter gegaan en heb ik te horen gekregen, dat ik depressief ben.' Zei ze verdrietig

Ik vraag. 'Komt dat door de scheiden tussen jou en Papa?' Vraag ik.

'Ja.' Zegt ze zachtjes

'Mam ik begrijp dat het moeilijk is, maar je hebt er zelf voor gekozen. En eigenlijk is het nog erger voor mij maar ik probeer me er te minste overheen te zetten.'

'Ja maar lieverd, je begrijpt denk ik nog niet goed waarom je vader en ik uit elkaar zijn gegaan.'

'Dat weet ik donders goed!' Zeg ik boos tegen mijn moeder. Ik loop richting de deur, en zeg. 'En trouwens ik ga nu naar Hannah!' En ik gooi de deur hard achter me dicht.

Ik pak snel me fiets, en ga snel naar Hannah.

Hannah doet open en haalt me snel binnen. 'Wat is er aan de hand?' Vraagt ze bezorgt.

Ik ga aan haar tafel zitten en barst in huilen uit. 'Het is mijn moeder ze is depressief.'

'Wat erg, waarom is ze het dan?' Zegt Hannah.

'Omdat ze het erg vindt dat ze gescheiden is. Maar het was haar eigen keuze!' Zeg ik snikkend.

'Kom even naar boven.' Zegt Hannah.

We lopen naar boven en gaan op Hannah's bed zitten en gaan een spelletje te spelen. Het lukt haar aardig om me op te vrolijker dus ga ik naar een uurtje naar huis om mijn moeder mijn excuses aan te bieden. Dus ik loop met Hannah weer naar beneden, en neem afscheid. Ik loop de deur uit pak mijn fiets en rijd naar huis. Thuis aangekomen zit mijn moeder snikkend op de bank.

'Sorry mam, dat ik zo boos de deur dicht gooide ik dacht gewoon alleen even aan mezelf en bedacht niet dat dit ook heel erg is voor jou.'

'Ja, maar ik doe het net zo goed ik moet er niet zo over zeuren.'

'Is het dan nu weer goed?' Vraag ik met een verdrietig gezicht.

'Ja.' Zegt me moeder.

We geven elkaar een knuffel en gaan lekker dicht bij elkaar op de bank zitten.

Ik word wakker door het felle ochtend licht dat door de ramen schijnt, ik ben beneden, oja, tuurlijk! Ik was op de bank in slaap gevallen. Mijn moeder is al niet meer thuis, die is vast al naar haar werk. Ik loop naar boven en doe en joging broek aan en een lekkere sweater. Gelukkig is het zaterdag en hoef ik niet naar school.
Ik pak mijn telefoon en kijk even snel of ik nog wat berichtjes op whatsapp heb binnen gekregen. Ja, één van mijn moeder en nog één van Hannah. Eerst open ik die van mijn moeder, er staat: 'Hoi, Katy, ik heb je gister avond maar op de bank laten liggen, want je lag zo diep te slapen. Maak maar wat te eten voor je. Tot vanavond! Xx mama'
Oké, dan nu die van Hannah: 'Hey, Katy, heb je misschien zin om vandaag wat leukst te gaan doen? Zo ja, bel me dan even.'
Oke dan bel ik Hannah maar even ik heb toch niks te doen.

Dit is een telefoon gesprek tussen Katy en Hannah, ik hoop dat het niet te verwarrend voor jullie is K = Katy en H = Hannah:

K: Hallo met Katy!

H: Oh, hoi Katy!

K: Hey, Hannah je wou vandaag toch wat afspreken?

H: Ja, jij ook neem ik aan! Anders had je niet gebeld.

K: Ja, ik wil ook wel wat doen, wat had jij in gedachte?

H: Een lekkere dagje shoppen!

K: Ja! Lijkt me leuk spreken we bij het winkelcentrum af dan? En Hoe laat?

H: Ehm, zullen we zeggen twaalf uur bij het winkelcentrum, dan is het nog een beetje rustig.

K: Ja! Is goed dan zie ik je daar!

H: Oke, doei! Tot zo

Ik hang op en loop naar boven om een beetje normale kleding aan te doen.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Sep 01, 2014 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Het meisje met de groene ogenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu