رواية معشوقتي المجنونة الجزء الاول كامله

معشوقتي المجنونه (الحلقه الثانيه عشر

رواية معشوقتي المجنونة
الحلقه الثانيه عشر
الكاتبه ابتسام محمود الصيري

احم احم الحلقه دي هتغير الروايه خالص من كوميدي ل ل ل ل مسخرة السنين

مهيمن : طب انت مين؟
نايا بهزار : اعتبرنى سوسو
مهيمن بتريقه : اقعدي في الارض و افتحي بقك يا سوووووسو عشان  ءأكلك في بقك
نايا قعدت في الارض
مهيمن بص للفرقه كلها ويقول بجديه : انتو اكيد هتتعرضو لمخاطر كتير و ممكن تتوهو في الصحرا و اول درس ليكم انكم تاكلو اللى يعيشكم و يقعد في المعده اكبر وقت ممكن و مسك البيضه و كسرها ع سنان نايا و فتحها و فضاها
في الوقت ده نايا كانت فتحه بقها وكاتمه نفسها و ماسكه نفسها لاترجع و كل ما يخلص بيضه و يرفع راسه يكلم الفرقه كانت توطى راسها و تكتم نفسها و تبلع عشان طول ما كتمت نفسها مش هتحس بطعم الزفاره
مهيمن قام
نايا قامت و هتروح مكانها
مهيمن : رايحه فين يا سوسو تعالى لسه بدرى
نايا تكتم غظيها : بدرى من عمرك يا باشا يادوب اروح اصلي العصر
مهيمن يقعد نص قاعده : بقولك تعالى
نايا بضيق : يا رب يا رب  ، ع فكره انا شبعت خلاص اكيد في غيرى جعان
مهيمن بحده : اقعد ع ركبك
نايا خلاص كانت هتعيط من القرف اللى هي فيه : اقسم بالله شبعت و ربنا شبعت و كتاب الله شبعت و حياتك عندى شبعت
مهيمن بيبص و مش بيتكلم
نايا : شكلك ماصدقتش تحب احلف
مهيمن بامر : ع ركبك
نايا : عشان تعرف حرام اكل اي لحم ني
مهيمن بضحك : هنا يا تاكل كده يا تموت ف بالتالى مش حرام
نايا قعدت مهيمن كان ماسك فرخه و بيشرح ازاي يفصل راس الفرخه عن جسمها و مسك راس الفرخه بين صوابعه السبابة و الوسطى و رفع ايده و نزلها كانت الفرخه راسها اتفصلت عن جسمها و وش نايا كله دم
نايا قرفت اكتر و دمعه خانتها و نزلت
مهيمن بحده : امسك اسلخ الفرخه
نايا بقرف و ضيق بسرعه مسكت دموعها و مسحت وشها كأن بتمسحه من الدم و تقول بقرف : ازاي
مهيمن : هتمسكها ب بقك و تشد جلدها ب ايدك
نايا عملت كده و كانت خلاص ع اخرها و كل ما تتكلم يزود عليها الاكل ف قررت تاكل و هي ساكته
مهيمن : كل الورك ده
نايا اخدته من سكات قعدت تشد جامد بسنانها و تاكل
مهيمن بحده : شاطر كده فهمت الدرس اياك تتكلم و انا بأمرك .. اي امر تعمله و انت ساكت (و شاورلها) روح مكانك
مهيمن : الكل يقعد في الارض اوعى حد يتحرك كل الفرقه قعدت ع بعض و شاور للعساكر ترش تراب
و تراب كتير جه عليهم نايا كانت راسها تحت طلعتها شمة التراب و كانت هتموت نزلت راسها بسرعه بين زمايلها شمت عرق و ريحة تقرف و فضلو كده ربع ساعه
مهيمن : بطلو رش
الفرقه كلها كان نفسهم يكحو بس هما فاهمين مهيمن عمل كده ليه
( ملحوظه للى مش فاهم عشان المفروض لو في مهمه و فيه تراب او شمو اي ريحه مش حلوه يتدربوا ازاي يسيطرو ع نفسهم)
نايا كانت فعلا هتموووت فادي اخد باله ان عنيها احمرت و مش قادره تاخد نفسها ولسه نايمه في الارض مفرهده
مهيمن مشي و سابهم كل الفرقه فضلت تكح
فادي كان صدره تعبه وحاطت ايده ع صدره : نضال نضال انت يا
نايا بتعب : هموووت اااه خدنى بعيد
فادي سندها و راحو بعيد شويه
فادي بقلق : انتى كويسه ؟ يا بت ردي مالك؟!
نايا بتعب :  انا تعبانه مش قادره لو مت استر عليا و متخليش حد يعرف ان انا بنت
فادي بخوف عليها : انتى كويسه متقوليش كده قومى يالا اتحركى نايا ردي عليا، نايا
نايا مابقتش قادره تتنفس خالص و بقت تشهق
فادي : قعدها نص قعده و راح ورا ضهرها حاوطها بأيده و فضل يضغط ع بطنها لحد ما رجع النفس ليها و رجعت
فادي : يخرب عقلك خضتينى عليكى
نايا فضلت تعيط : هو بيعمل فيا كده ليه ؟!اشمعنى انا!  هو بيكرهنى ليه؟
فادي بهدوء : متقوليش كده بس هو بينشفك شويه مش اكتر ، و هو بيجنه اللى ما بينفذش اوامره
نايا بدموع : من هنا ورايح عمرى ما هكلمه ، هعمل اللى عايزه و ملهوش حاجه اكتر من كده و مش هعبره
و تلفونها و صل عليه مسدج
نايا بفرح : ده حبيبي
فادي باستغراب : حبيبك ده اللى هو مهيمن
زقته و قامت جريت بعيد
فادي يضرب كف ع كف : اه يا بت المجنونه و انا اللى كنت هعيط من كلامك
نايا بتكلم مهيمن واتس : انت عامل ايه
مهيمن : الحمدلله كنت عايز اطمن عليكى
نايا : الحمدلله بس تعبانه شويه
مهيمن بقلق : الف سلامه عليكى تحبى انزلك
نايا بهبث : لا مافيش داعى انا عندى حساسيه من الفلفل الاسمر و ماما مكنتش موجوده اول ما متحت البرطمان صدرى قام عليا
مهيمن بضيق : طب ممكن تخلى بالك بعد كده ، لو تعبتى اكتر كلمينى و انا نص ساعه هكون عندك
نايا فرحت انه خايف عليها : متقلقش انا لما كلمتك بقيت كويسه ، وحشتنى
مهيمن ابتسم و قلبه دق
نايا : شكلى ماوحشتكش ايه الاحراج ده
مهيمن بعت فويس : نايا دي اول مره اكلم بنت في كلام حب و محبتش يكون الكلام ده يكون مجرد كتابه  عشان كده بعتلك فويس تحسى بيا و بمشاعري نحيتك  ، نايا انتى جننتى عقلي مش قادر ماافكرش فيكى ثانيه كنت فاكر مافيش حاجه اسمها حب وكنت فاكر عمرى ما هحب الا لما عرفتك غيرتى كل حاجه فيا مهما اقول بحبك مش هتوصف احساسي بيكى و انتى مش وحشتينى بس انا ممكن اتجنن وانزل عشان اشوفك دلوقتى
نايا حضنت الفون من فرحتها نست ترد عليه و كانت طايره فوق السحاب و سرحانه