Bilgisayarın başında oturup internette gezinirken birden gerçekten çok sıkıldığımı fark ettim. Saatlerdir başında olduğum bilgisayardan kalkıp içeriye doğru adımlamaya çalışmıştım. Işığını açmadan yürüdüğüm kısa koridorun ortasında durup hemen yan taraftaki boş odaya baktım. Henüz bilgisayarı oradan taşıyıp başka odaya koymuştum. Yarı açık kapıyı kapattım ve ardından mutfağa gittim. Kendime atıştırmalık bir şeyler alıp mutfaktan çıktım. Hemen odama giden koridora girdim ve yan taraftaki kapı tekrar gözüme çarptı. Kapı tekrar açılmıştı. Rüzgardandır diyerek tekrar kapattım. Odama gidip yemekleri masaya koydum ve ardından sandalyeye oturdum. Tam o sırada koridordan bir gıcırtı geldi. Evde yalnızdım o yüzden sesin nereden geldiğine korkarak bakmak için ayağa kalktım ve koridora yürüdüm. Kapıya baktım ve tekrar açık olduğunu gördüm. Cesaretimi toplayarak kapıdan içeri girdim ve ışığı yakmaya çalıştım. Işık yandıktan hemen sonra söndü. Kafamı yan çevirerek ışığı yakmış olan elime baktım. Üzerinde karanlığın içinden gelen başka bir el vardı. Kolumu tutarak beni görmediğim karanlığın içine çekmeye başladı. Geriye doğru giderek kolumu kurtardım ve kapıyı kapattım. Evin dışarısına doğru koşmaya çalışırken evin kapısını açtım ve kapının hemen önünde bekleyen şeyi gördüm. Havada sallanan siyah bir duman gibiydi. Dumanın içindeki iki beyaz nokta bana bakıyordu. Korku içinde geri çekildim ve korkudan yere yığılıp bayıldım.
Uyandığımda hastanedeydim. Eğer bunu okuyan varsa, sakın karanlık bir odaya girmeyin. Karanlığın içinde her zaman sizi bekliyor olacaklar.
