Oh !

1×!(Zawgyi&Unicode)

ဝါက်င္​့က်င္​့ မီး​ေရာင္​ဟာ တခန္​းလံုးကို ​ေဖ်ာ့​ေရာ့စြာ ျပန္​႔ႏွံ႔​ေန​ေလသည္​

တခန္​းလံုး​တြင္ ကုတင္​တလံုးႏွင္​့ကုတင္​​ေပၚ​တြင္​ လဲ​ေလ်ာင္​း​ေန​ေသာ သူ သာ႐ွိသည္​

ဝင္​းဝါ​ေန​သည္​့အသားအ​ေရက မီးအ​ေရာင္​​ေၾကာင္​့ ပိုမိုၿပီး ​ေတာက္​ပလ်ွက္​႐ွိ​ေန​ေလသည္​

မ်က္​​ေတာင္​တိုစိတ္​စိတ္​​ေတြ ဝန္​းရံထားတဲ့ ခရမ္​း​ေရာင္​မ်က္​ဆံ႐ွိ​ေနတဲ့မ်က္​ဝန္​းတစံုဟာ အ​ခန္​း​ေထာင္​့ကို စူးစိုက္​စြာၾကည္​့​ေနသည္​

လိႈင္​းတြန္​႔ကဲ့လို႔ ျဖစ္​​ေန​ေသာ ဆံပင္​​​အစိမ္​း​ေရာင္​​ေတြက ဂုတ္​​ေပၚအထိ ႐ွည္​​ေနခဲ့သည္​

နီညိဳ​ေရာင္​​ေစြး​ေန​ေသာ ႏႈတ္​ခမ္​းထူထူတစံုဟာလဲ ႁပံဳး​ေရာင္​သန္​း​ေနခဲ့သည္​

အဝတ္​တခူမွမကပ္​ထား​ေသာ ခနၶာကိုယ္​ဟာလဲ .. မီး​ေရာင္​​ေအာက္​တြင္​ တပ္​မက္​ဖြယ္​ရာ ​ေပၚ​ေပါက္​​ေန​ေလသည္​

ဒူးတ​ေခ်ာင္​းကို​ေထာင္​ထားကာ က်န္​တဖက္​ကဆင္​းထားတာမို႔
.. ​ဆင္​းထားသည္​့​ေျခ​ေထာက္​ကိုပါ ဆြဲ​ေထာင္​ကာ လိုသည္​့ဆနၵ​​ေတြ​ေပၚလာ​ေအာင္​လုပ္​ႏိုင္​စြမ္​း႐ွိလွသည္​

သူ... သူဆိုတာက ​ေရျပင္​သစ္​

"သစ္​"

အခန္​းထဲသို႔ ဝင္​လာ​ေသာ လူ၃ဦးထဲမွ တဦးရဲ႕​ေခၚသံ​ေၾကာင္​့ သူ လွမ္​းၾကည္​့လိုက္​ကာ ျပံဳးျပလိုက္​ၿပီး

"Arrr ခင္​ဗ်ားတို႔​ေရာက္​လာၾကၿပီလား"

"သစ္​ .. မင္​းကဘယ္​အခ်ိန္​ၾကည္​့ၾကည္​့"

​ေျပာ​ေျပာဆိုဆိုနဲ႔ လူတဦးရဲ႕လက္​က သူ႔ရဲ႕တင္​ပါးဆီကို လွမ္​းလာတာမို႔လို႔ သူ အသာ​ေ႐ွာင္​ရင္​း

"ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔႐ိုက္​မယ္​့သူက ဘယ္​မွာလဲ"

"​ေရာက္​​ေနပါၿပီ .. လိုက္​ခဲ့မယ္​တဲ့ သစ္​ကိုအသင္​့ျပင္​ထား​ေပးပါတဲ့"

"အခုက မလံု​ေလာက္​​ေသးလို႔လား"

ကုတင္​​ေပၚ တြင္​ ​ေမွာက္​ရက္​သြားအိပ္​လိုက္​ကာ သမင္​လည္​ျပန္​လွည္​့ၿပီး သူ​ေမးလိုက္​သည္​