رواية معشوقتي المجنونة الجزء الاول كامله

معشوقتي المجنونه ( الحلقه الثالثه

الفريق كله عمل زيهم بس لازم واحد بس ع الفرع كل اتنين يساعده بعض لحد ما الكل خلص المهمه و عمرو بس هو اللى نزل المستنقع و وصل الشوال و رجع بنفس الطريقه
عمرو بعصبيه : ايه يا مهيمن باشا حضرتك قلت نودى الشوال ع البر التانى من المستنقع ايه اللى عمله نضال ده و خلى الفرقه كلها تعمل زيه
نايا تكلمه بقرف : اهدي بس ع نفسك ليطقلك عرق ، كابتن مهيمن قال نودي البر التانى مقالش لازم نعدي في المستنقع اللى خلاك كلك اف و تمسك مناخيرها
عمرو يرفع ايده عشان يمسك نايا يتخانق معاها
بعدت بسرعه
مهيمن كان بيتفرج عليهم : ها خلصتو خناق و رد ع بعض
نايا و عمرو : تمام يا فندم
مهيمن بحزم : اولا مش انت اللى تحاسبني ولا تقولى مين عمل ايه و ازاي ، انا بشوف كويس وبعرف اتكلم ، ثانيا زي ما قالك كده انا قلت ودو الشوال الناحيه التانيه و كل واحد وذكائه
عمرو بغيظ : تمام يا فندم
مهيمن بص في الساعه لقاها خمسه اتفضلو ع اوضتكم كان اول واحد بيجري ع الاوضه نضال
مهيمن كمل كلامه : ماعدا نضال
نايا بغيظ : اشمعنا بقى
مهيمن : عشان امبارح انا قولتلك هتقعد لحد الساعه سته و ده غير ان حضرتك عندك عقاب
نايا تضحك بقهر : ده انا هشوف ايام فله
مهيمن سمع بس بيضايقها : بتقول حاجه
نايا بغيظ : لا ابدا
مهيمن بحده : و انا واثق انك كنت بتقول حاجه
نايا تتصنع الضحك: انا بقول الدنيا هنا فله شمعه منوره
مهيمن : طب تمام ابدأ التمارين هتعمل تمرين الدب و تمشى ع ايدك و رجلك مفروده
نايا : يا سلام ايه الدلع ده
مهيمن : نفسى تسبني اكمل كلامى للاهر نايا تشاورله يكمل
مهيمن : هتمشى ٢٠ متر
نايا تتنح : ربنا ع الظالم و المفترى
مهيمن بحده / بتقول حاجه
نايا / لا ابدا بدعيلك (و بصوت و اطى ) او بمعنى اصح بدعي عليك
مهيمن بحده : قبل كده قلتلك بسمع دبت النمله اخلص و خلي ايامك تعدي ع خير و لو لمحت رجلك اتنت هكسرهالك ، رجلك تبقى مفروده و انت ماشى لحد ما توصل اتفقنا
نايا بتشتمه في سرها
مهيمن : اتفقنا ب اذن الله انطلق
نايا نزلت ع ايدها و رجلها مفروده و فضلت تمشى و تكلم نفسها في سرها : اه ياصغننه يا حبة عين امك اه ياللى محدش كان يقدر يقولك كلمه اه ياللى كنتى كيوت و بقتي شبه الكبوت
و هي ماشيه تعبت جدا تنزل راسها و تبص من بين رجلها ع مهيمن عشان تشوفه فين عشان تريح رجلها حتى لو ثانيه اول ما بصت شاولها تكمل و حط صبعه عند راسه بيقول متحولش حتى تفكر انى مش شيفها
نايا بدموع وتكمل برطمه مع نفسها : اشوف فيك شهر لا كتير ، اشوف فيك اسبوع لا لا حرام ، اشوف فيك يوم ياللى هتجنن اهلي و معذبنى لحد و فضلت ع الحال ده لحد ما وصلت
مهيمن شاورلها : تمام اتفضل ع اوضتك
نايا تقوم بتعب و تفرد ضهرها بشويش : تمام كده ارتحت نفسين يا فندم
مهيمن شاورلها ع صدره : جدا
نايا مشيت بغيظ رجلها كانت وجعاها و اول ما دخلت الاوضه عمرو كان رافع طرف السجاده اتكعبلت فيها و كانت هتقع
عمرو ضحك جامد
نايا تبص لعمرو بضيق : هعمل نفسى مش واخد بالى و هعديها
و اول ما وصلت للسرير رمت نفسها ع السرير و دبابيس مكتب كتير دخلت فيها
نايا بصويت و وجع : اااااه
عمرو فضل يضحك ضحك هستيرى
نايا فضلت تشيل الدبابيس و تتوجع في صمت لكن صوت ضحكه استفزها راحت لحد عنده ، الا بالحق مين اللى حط الدبابيس دى يا ميكو ، اصل الدبابيس مش هتلم نفسها و هى متبعتره و تروح لوحدها ع سريري
فادي بهدوء : خلاص يا نضال ماتنساش ان كابتن مهيمن حذرك كتير
نايا بعند : و انا بقى ولا يهمنى مهيمن بتاعكم و ولا يهمنى اي حد
عمرو بقرف : امشى يالا العب بعيد انا مش عارف ازاي و انت شبه خلة السنان جيت هنا
نايا شمرت ايدها و قربت منه: اقولك ازاي انا جيت هنا ( اخدته ع خوانه و ضربته في كوع رجله و اول ما وطه ضربته ب الراس في مناخيره)
(نايا حركاتها سريعه جدا لانها كانت بتدرب رياضات كتير و العاب قتاليه كتير و عمرو مش متخيل انها تقدر تعمل حاجه عشان كده بتفوز عليه دايما )
فادي مسك نايا و بعدها : خلاص اسكت بقى
عمرو رجله شبه اتكسرت مش قادر يحركها و مناخيره بتجيب دم
نايا بحده : ما تنشف كده يا كوكو هو انا لسه عملت حاجه ، و ربنا ما هسيبك لحد ما تنطرنى من دماغك
عمرو بعصبيه : و انا هعرف اعلمك الادب يا ابن....
مهيمن يقاطعهم و بحزم : ايه اللى بتعملوه ده انت و هو من هنا ورايح هخليكم تكرهو اليوم اللى شوفتوني فيه ، كل مره اقول اعديها لكن كده انتو زوتوها
فادى بهدوء : يا كابتن ، نضال مالهوش ذنب عمرو هو اللى دايما يستفزه
مهيمن بحده : و انا مسألتش مين فيهم غلطان و بص ل نايا ما لو هو فعلا ابتدا كان جه و قالى مش ياخد حقه ب ايده احنا هنا مش في غاب...
نايا تقاطعه بحده و عصبيه كانها اتعمت و مابقتش شايفه قدامها : و انا راجل اكيد مش هروح لحضرتك و اعيطلك و اقولك ان عمرو بيضايقنى و بالمره كمان افضل اتحايل عليك انك تنقلنى من قدامه اصل بخاف منه و اول ما بشوفه بترعش ،( و تتكلم بقوه )انسى يا كابتن . اه ممكن كلكم شايفنى خلة سنان او زي ما حضرتك ما بتقول شكلى مش مريحك و مكنش ينفع اكون هنا بس الرك ع اللى جوايا و انا مسمحش ل اي حد يجرح كرامتي او يهني مهما كان مين (و خبطت الحيطه بإيدها جامد) اااه فضلت تهف فيها