ခ်ယ္ရီခက္တစ္ခက္ကို ခ်ိဳးယူကာ နမ္း႐ႈိက္လိုက္မိသည့္အခိုက္ ရင္ထဲဝမ္းနည္းမႈေတြ ပိုႀကီးစိုးလာသလို ခံစားလိုက္ရသည္....

" ဟြၽန္း..... မင္းဒီမွာ႐ွိေနတယ္မလား.... ထြက္လာခဲ့ေပးပါကြာ..ေနာ္.... မင္းထြက္မလာရင္ ကိုယ္ တစ္ညလံုး မိုးရြာထဲ ဒီအပင္ေအာက္မွာ ထိုင္ေနမွာေနာ္... "

သူ႐ွိေနမည္ထင္၍ ထြက္လာေစရန္ ၿခိမ္းေျခာက္ လိုက္မိသည္...

" ေယာလ္...ဟင့္..."

႐ႈိက္သံေလးနဲ႔အတူ သူ႔အသံေသးေသးေလးေၾကာင့္ စူးစမ္းၾကည့္ေတာ့ အပင္ေျခရင္းက အျမစ္ဆံုႀကီးၾကားထဲ ဝမ္းလ်ားေမွာက္ေနေသာ ေကာင္ေလး...

" ဟြၽန္း.... ကိုယ္စိတ္ေတြပူလိုက္ရတာ ေၾကာက္ေနၿပီမလား.... လာ လာ... "

လက္ကိုဆန္႔တန္းၿပီး ႀကိဳဆိုလိုက္ေတာ့ ရင္ခြင္ထဲ ေျပးဝင္လာတဲ့ ကေလးေလး...
အားကိုးတႀကီးဖက္တြယ္ကာ တဆတ္ဆတ္တုန္ရီေအာင္ ငိုေန႐ွာေလရဲ႕...

" က်ေနာ္...က်ေနာ္ ေၾကာက္ေနမိတာ... ေယာလ္...
ဟို.... ေယာလ္ခ်စ္သူက ဒီလိုလာ႐ွာတာ ဘာမွ မေျပာဘူးလားဟင္..."

"႐ွဴး....သူက အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ...."

"အာ...."

" လာ... အိမ္ထဲဝင္ရေအာင္.."

သူ႔လက္ေသးေသးေလးကို လက္ဖဝါးႀကီးထဲနစ္ေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း အိမ္ဆီသို႔ဦးတည္လိုက္သည္...

မီးေၾကာက္သည့္ကေလးေၾကာင့္ ဖုန္းမီးေလးပဲ ဖြင့္ကာ အိမ္ထဲဝင္လာလိုက္သည္...

ဆိုဖာေပၚအိပ္ေနေသာ Jiwoo ကို ျမင္ေတာ့ ႏိုးမွာစိုးလို႔ထင္ပါရဲ႕ ေျခသံမၾကားေအာင္ေလ်ွာက္သလို ေျခဖ်ားေလးေထာက္ကာ တစ္လွမ္းခ်င္းေလ်ွာက္ေနသည္မွာ အူးယားစဖြယ္....

" မင္းေလးက ေျခသံေရာထြက္တာမို႔လို႔လား....အဲ့လိုေလ်ွာက္ရေအာင္..."

လက္ကေလးကို ဖ်စ္ညႇစ္ရင္းေမးလိုက္ေတာ့ ညႇိဳးက်သြားေသာ မ်က္ႏွာငယ္..

ဘာအမွားမ်ား ပါသြားလို႔ပါလိမ့္....

" က်ေနာ္က သရဲဆိုတာ ေမ့သြားလို႔ပါ..."

အာ..မဟုတ္ေသးဘူးေလ.. မိမိေျပာသည္မွာ အဲ့လိုႏွိမ္ခ်ၿပီး ေျပာသည္မဟုတ္...

" Tears of Cherry " [ Chanbaek ]Where stories live. Discover now