" Tears of Cherry " [ Chanbaek ]

^^ TOC ~9^^

ေလွာင္ရယ္သံတစ္ဝက္ပါေနေသာ..သူမ၏ စကားသံေၾကာင့္ ေကာင္ေလးကို ပိုစိုးရိမ္လာမိသည္....

" ခ်က္မေနနဲ႔ေတာ့ ကိုကို.. ကိုကို႔ၾကည့္ရတာ စိတ္ပါပံုလည္း မရဘူး JiJi ထည့္လာတဲ့ ဟင္းေတြနဲ႔ပဲစားလိုက္ေလေနာ္... "

သူမအတင္းလက္ဆြဲေခၚလာ၍သာ ထမင္းဝိုင္းသို႔ေရာက္လာသည္ စိတ္ကေတာ့မပါ...

ဝုန္းဒိုင္းႀကဲ ရြာေနတဲ့မိုးေတြၾကား ေကာင္ေလးေၾကာက္ေနမလား..... ဒီအိမ္ရဲ႕ ဘယ္ေနရာမွာ ေကာင္ေလး႐ွိေနမည္နည္း....

ကိုယ္ မင္းကို ျပန္ျမင္ပါရေစလား ဟြၽန္းရာ....

" ေတာ္ၿပီ... JiJi..ဆက္စားရင္ ကိုယ္ေစာင့္ေပးမယ္ေလ.."

စားေနရင္း စိတ္ေတြပူလာသည္ႏွင့္အမ်ွ  မစားႏိုင္ေတာ့သည္မို႔ ဇြန္းခရင္းတို႔ကို အားမ႐ွိစြာ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ ခ်ထားလိုက္မိသည္....

သူမျပင္ေပးထားသည္ကို ေသခ်ာမစား၍ စိတ္ေကာက္သြားဟန္႐ွိသည္ကိုလည္း အာရံုထဲ မသြင္းမိေတာ့....

စိတ္ပူသည္... ေျဗာင္ေလး ဒီအခ်ိန္ဆို ဘယ္လိုေနမလဲကိုသာ စိတ္ပူေနမိသည္... လ်ွပ္စီးေတြ တဝင္းဝင္းလက္ေနေလ ေျပးထြက္႐ွာခ်င္စိတ္ေတြကို မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ထားရေလျဖစ္ေနသည္....

" ကိုယ္ ျခံထဲ ဆင္းဦးမယ္..."

"အဲ့ေလာက္မိုးေတြရြာေနတာကို ဘယ္သြားမွာလဲ... မရဘူး..."

အတင္းလွမ္းဆြဲထားေသာ သူမကို ..
အထက္တန္းတုန္းက တ႐ုတ္သိုင္း အတတ္ပညာကို အနည္းအက်ဥ္းတတ္ထားသည့္ အားေလ်ွာ္စြာ ေမ့ေၾကာကို ႏွိပ္ခ်လိုက္သည္...

ေပ်ာ့ေခြက်လာေသာ သူမကို ဆိုဖာေပၚတင္ေပးထားၿပီး အိမ္အျပင္သို႔သာ ဦးတည္မိသည္...

စိတ္မေကာင္းပါဘူး Jiwoo မင္း ၆ နာရီေလာက္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြား႐ွာမွာ...

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

အိမ္အျပင္ေျပးထြက္လာၿပီးေနာက္ ျခံထဲ ေအာ္ဟစ္႐ွာေနမိသည္..

" ဟြၽန္းေရ....ဟြၽန္း.... ထြက္လာခဲ့ေပးပါ jalpa "

မိုးသံေလသံႏွင့္ေရာေနေသာ ကိုယ့္အသံတို႔ကို သူေလး သတိမူမိဟန္မတူ...ဘာတံု႔ျပန္သံမွ မၾကားရသည္မို႔ ခ်ယ္ရီပင္အိုဖက္ကိုသာ ဦးတည္႐ွာမိေလသည္....