S T A Y

XIII

-MAINE'S POV-

Habang nilalabas ko yung hinanakit ko sa dagat, habang sinisigaw ko lahat may bigla nalang yumakap sakin patalikod.

Amoy niya palang alam ko na kung sino siya, lalo na ng magsalita siya.

" I'm sorry "
sabi niya, sabi ni RJ .

Lalo lang akong naiyak dahil sa sinabi niya, ewan ko ba. Bakit ansaket pa rin :(

" Maine I'm sorry"
nakayakap pa rin siya sa akin. Pinipilit kung tangalin pero lalo niya lang hinihigpitan.

Dala na rin siguro ng kalasingan kaya ko nasabi ang mga yun.

" Bi-bitawan mo nga kwo . Isha bityawan mo kwo"
sabi ko sa kanya.

" No Maine, di na kita ulit bibitawan. Di na kita iiwan, dito lang ako promise. Di na ko aalis, Sorry Sorry Maine, Mahal kita. Sorry pls. Forgive me, Promise, di na ko aalis, di na kita iiwan Meng pls, "
sabi sa kin ni Richard habang nakayakap pa rin sakin patalikod, lalo lang akong naiyak sa mga sinabi niya.

" Shinungaling ka, iniwan mo kwo eh, iniwan mo ko * sob * umalis ka pa rin, hinanap kita pero wala kana. Huhuhu alam mo ba kailangan na kailangan kita noon, wala akong malapitan nung mga panahong iniwan niyo kong lahat.
Iniwan mo din ako, iniwan mo ko"
sigaw ko sa kanya habang umiiyak.

" Maine sorry, sorry shhh tahan na pls shhhh tahan na baby ko sorry na"

Pinaharap niya ko sa kanya at hinalikan, di ko alam kung gaano katagal yun basta ang alam ko safe ako, at sincere siya sa sinasabi niya. 

After niya kong halikan niyakap niya ulit ako,

" Maine di ko man alam ang mga pinagdaanan mo nung wala ako pero hayaan mo kong punan ung mga pagkukulang ko.... Pls give me another chance, hayaan mo kong pumasok ulit sa buhay mo, ipinapangako ko na di na kita iiwan promise yan, meng pls"
sabi sakin ni Richard habang nakatingin sa mga mata ko.

Ngiti at tango lang ang ginawa ko bilang sagot, at medyo tinatamaan na ako ng alak kaya medyo nahihilo na ako. Napakapit ako kay richard ng maramdaman kong babagsak ako,
and everything went black.

------
-RICHARD'S POV-

Ngiti at tango lang ang sagot ni Maine sakin, ang saya sa pakiramdam na binigyan niya ako ng isa pang pagkakataon, at ipinapangako ko na di ko ito sisirain.

Nagulat ako ng mapakapit si Maine sakin ng mahigpit at bigla na lang siyang nawalan ng Malay.

" Maine, hey baby Maine " tinapik ko ng mahina ang pisnge niya.
Tanging ungol lang ang sagot niya sakin.

Siguro nalasing lang siya.

Napagdesisyunan ko na lang na dalhin siya sa kwarto namin,
binuhat ko siya at inihiga sa kama.

Pinagmasdan ko lang ang mapayapa niyang mukha, 

Kumuha ako ng bimpo at maligamgam na tubig, dahan dahan ko siyang pinunasan.

" Maine thank you for giving me another chance to prove to you my Love, I Promise that i will never broke that chance again. I Love you Maine. Sorry for everything :( sorry kung wala ako sa tabi mo nung mga panahong kailangan mo ko. Sorry kung kailangan kong lumayo sayo. Pero pinapangako ko na di na kita iiwan. :* I Love you Maine. Sleep well"
sabi ko sa Mapayapang natutulog na si Maine, hinalikan ko siya sa noo, at kinumutan ko siya. Sinigurado ko na komportable siya sa pwesto niya.
Pinunasan ko ang butil ng luha na pumatak saking mata.

Humiga ako sa tabi niya, Niyakap ko siya at pinagmasdan hangang sa dalawin na din ako ng Antok.