Ang Girlfriend Kong Conyo

Isaw and Wifi

Naiinis akong naglakad papunta sa dorm ko, bad trip, bukod sa lonely na nga ako, wala pa akong friend. How cruel naman :( - But before entering my dorm, I decided to buy isaw first. Oh ano? Gulat kayo ano? Na kumakain ako ng isaw, duuhh. It's my favorite street food kaya. Kahit sinasabi nila na it's so marumi daw, I'm still buying it, ganyan ako ka-loyal sa isaw. Hihihi.

"Ate, 10 pieces isaw nga." I saw the vendor's eyes widened. Kaloka. I just smiled at her as I wait for her to finish cooking my isaw. Kahit medyo nabo-bother ako sa mga tingin ng mga boys dito sa street, it's like everytime na makikita nila ako, they just do nothing but stare. Am I really that pretty? Gawd. I alread know na yun nuh.

As the minutes passed, unti unti akong nabobore, kaya nilabas ko ang phone ko para magselfie, nung maalala ko na there's many robbers pala sa Manila, baka mamaya matulad na naman sa dati kong phone yung nangyari. Huhu. I'll cry na talaga if that happens again.

"Tatlong isaw nga, 'te." I was disturbed when I heard a very familiar voice, and when I looked who it was, halos mag-jump like a frog ang heart ko sa natagpuan ko. Spell pogi? Ohmygee. Lalo akong namangha ng makita ko ang face niya ng malapitan. My God. I can't deny how handsome he is. Napahawak ako sa dibdib ko ng dahan dahan while examining his perfect face.

Akalain mo yun? Akala ko sa school lang kami magkikita, pa din pala sa labas ng school-- Ohmygee. Hindi kaya he's stalking me?! Kalurkeeey! Ang ganda ko talaga! Pero anyhow, stalk niya man ako o hindi, what matters is we saw each other. Hihi.

We're really destined to each other. <3

"Uy," He said when he noticed me. Ohgawd. Nataranta ako ng mahuli niya akong nakatingin sa kanya. Hala, ano gagawin ko? "Bakit mo ko tinititigan?" That wonderful voice. He was smiling at me really nice, habang ako naman, I'm smiling like I'm an idiot. =.= Ano sasabihin ko!? Hindi pa din ako makaisip ng tamang palusot sa tanong niya, juice colored. I can't help it? He's just so pogi right now kaya hindi ako makapagisip ng maiigi, tapos kahit medyo madilim na ang street, I can still see his brght eyes, can this be really love?!

"Hello, haha" I said awkwardly. "There's something on your face kasi." I laughed awkwardly again.

"Talaga? Ano yun?" He asked as he tried to make punas his face using his hands.

"Uh... Ano-"

"Oh hija, eto na yung 10 pieces mong isaw." Natameme ako sa biglang pag sigaw ni Ate. I mentally facepalm, Ate talaga, bakit kailangan pang mangbuking?! She's so... ugh. Pero, okay na din. I was saved. Hihi.

I heard him chuckled. Ang sexy ng tawa ng isang 'to. Nakakainis. Bakit kasi ang lakas ng epekto niya sa akin!? Hindi ko nalang siya pinansin baka mamaya mas lalo pa akong mapahiya. Even though I feel allite bit ashamed, wala na akong nagawa kung hindi ang kunin ang plastik at umalis sa harap ni... uhhh. Ano na nga ulit name niya?! Oh my gee. Hindi ko pa pala alam name niya. Should I ask his name? Or... Should I just--

"Hey! Hintayin mo ako!" I felt my heart skipped a bit when he called me. Lakas talaga makagandang isaw! Instant pogi on the way!

"Ah, ako?" I acted innocent. Mwahaha. Kailangan pa-hard to get muna.

"Yeah, you. Hatid na kita sa dorm mo." Hindi pa nga ako nakakarecover sa pag abnormal ng heartbeat ko bigla na namang nag-palputate ang puso ko. Omg tologo. Nawawala ang pagiging conyo ko! Chaar!

"Uhm, are you sure ba? My dorm is just near kasi." I reasoned out. Because naalala ko kasi na he has girlfriend na super possessive pala. Baka mamaya bigla nalang mag pop like a mushroom yun at i-pull ang hair ko.

"Yeah.." He smiled. Sheet. Ang puso ko. Nalaglag ata! "Tara?" I flashed my perfect set of teeth, thanks sa braces. Lol.

"Uhm," Naglalakad pa din kami kahit malapit lang naman ang dorm ko. Bakit ba? I'm walking slowly kasi para para naman we have moment together. Wahahaha.