The V-Sign Couple (One-Shot Story)

THE V-SIGN COUPLE

Second Year Highschool ako nung nameet ko siya. New comer siya nun. Nagkakausap naman kami nung una pero as time passes, parang may nagiba sa akin. Yung normal actions ko while I'm talking to him suddenly became abnormal.

Abnormal in a way na ang bilis ng tibok ng puso ko, nauutal ako, naninigas ako pag katabi ko siya, feeling ko nagiinit lagi yung mukha ko when he's near me, and most of all, parang kulang ang araw ko pag hindi ko siya nakikita.

Pero nagtataka ako sa kanya nung second year kami. Usually kasi every mass sa school, one line for boys and one line for girls yung arrangement namin sa school grounds. And sa lahat ng first friday mass or kahit anong mass na nangyari nung second year, lagi ko siyang katapat. Sa unahan kasi yung line nung boys per section.

"Yiie. Katapat mo na naman si Vin. Ayiie."

"Oo nga Venice, ayiie. Last mass na natin ngayon second year chansingan mo na. Haha."

"Allie! Mina! Wag kayo maingay, katapat lang natin oh! Mga baliw talaga kayo!" mahina kong sabi sa kanila. Bestfriends ko sila. *u*

Ayoko man mag-assume or paasahin ang sarili ko na may gusto din siya sa 'kin pero hindi ko maiwasan. Sa room, lagi kaming magkatabi at masayang nag-uusap at pag-mass naman, ganto ang set-up namin. Hindi ko alam kung kagustuhan ba 'to ni Lord kasi sa mass nangyayari ang kilig moments. Haha! Why? Ganto. ^__^

Pag kasi "Peace be with you" part na ng mass, lagi siyang lilingon sa 'kin and he'll flash a smile showing me a V-sign. Eh sa sobrang tuwa ko, nag V-sign na din ako. Peace kasi ibig sabihin nun di ba? ^__^V

What's weird is that, ako lang ang pinapakitaan niya ng ganun. Yung ibang girls na halatang may gusto din sa kanya, ay inggit na inggit sa 'kin dahil ako lang yung pini-peace sign niya. AKO lang. As in. 

Simula nga nun, everytime na magkikita kami kahit saan, imbis na kaway-kaway, eh V-sign yung ginagawa namin. Ang cute nga niya eh. *u*

**

Third year na kami ngayon. Malungkot nga lang kasi binago yung system sa school. Separated na yung girls and boys classrooms and buildings and breaktimes. Disaster right? :O Kaya ang chance lang para makasilay ay every  dismissal.

Napag-usapan namin na sabay na kami lagi umuwi since same way lang kami. Kaya everytime na magkikita kami sa school grounds, sisigaw yung mga classmates and friends namin ng...

"HERE COMES THE V-SIGN COUPLE!" 

Yan yun lagi nilang sinisigaw. Well syempre ako, bilang may gusto sa kanya at sa tingin ko ay inlove na sa kanya dahil one year ko na din siyang gusto, kinikilig ako syempre. Pero siya, everytime na tinitignan ko siya, tumatawa lang siya pag inaasar kami. Halatang wala siyang feelings. Ouch naman. ( _ _ ) 

"Tara na V-girl!" sabi niya with his handsome smile. hayy. Natutunaw na ako.

"V-girl? Ano yun?" tch. Pauso! Haha.

"Shortcut sa name mo na Venice! After all, we're the V-SIGN COUPLE. Haha." okay. Matutuwa na sana ako eh. Pero hindi eh. Aray eh. Kasi halata sa kanya na walang lang lahat yun sa kanya. Na parang parte na ng buhay niya ang pagvv-sign namin sa isa't isa at nakasanayan na. Hayy. Bakit ba kasi ako nahulog sa lalaking 'to? Eh kung alam ko naman na walang siyang balak saluhin ako?

"Whatever! Haha. Tara na V-boy!" sakyan na lang. That's the least thing I can do para hindi niya ako mahalata. And para na rin maisalba ang friendship namin. Kawawa naman ako, wala pa man din nangyayari, busted na ko. T__T