Η Επιστροφή

Κεφάλαιο 1

Φρεντέρικτον - Καναδάς

31 Οκτωβρίου

Ημέρα Γιορτής του Halloween

Στην μικρή πόλη Φρεντέρικτον του Καναδά, όπου οι περισσότεροι άνθρωποι έμεναν σε μονοκατοικίες και στις γειτονιές όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους, μόλις ο ήλιος έδυσε και το σκοτάδι άρχισε να απλώνεται, άναψαν τις κολοκύθες φαναράκια διακοσμώντας με αυτές τις βεράντες και τους κήπους τους δημιουργώντας 'τρομακτική' ατμόσφαιρα όπως το απαιτούσε άλλωστε και η μέρα.

Όλοι οι κάτοικοι εφοδιάζονται για αυτή τη ξεχωριστή μέρα. Και με τι εφοδιάζονται; Μα με τι άλλο παρά από σακούλες γεμάτες γλυκά, ζαχαρωτά, καραμέλες, σοκολάτες...

Αγόρια και κορίτσια ντυμένα μάγισσες, δράκουλες, βρικόλακες, φαντασματάκια, βασίλισσες του σκότους και οτιδήποτε άλλο τρομακτικό, ξεχύθηκαν στις γειτονιές κρατώντας τα κουβαδάκια τους σε μορφή κολοκύθας. Κτυπούσαν τις πόρτες και όταν αυτές άνοιγαν, φώναζαν με τις χαρούμενες φωνούλες τους «trick or treat». Οι άνθρωποι γελαστοί γέμιζαν τις χούφτες τους με γλυκά και τα έριχναν στα κουβαδάκια των παιδιών, και αυτά γεμάτα χαρά και ενθουσιασμό έτρεχαν στο επόμενο σπίτι.

Η εξάχρονη Μαντλίν με το ένα χέρι κρατούσε σφικτά το χέρι της μαμάς της και χοροπηδούσε μουρμουρίζοντας ένα τραγουδάκι που είχε μάθει πρόσφατα στο σχολείο, και με το άλλο κρατούσε το ακόμα άδειο από γλυκά κουβαδάκι της σε σχήμα κολοκύθας. Ήταν ντυμένη μαγισσούλα και ο ενθουσιασμός της είχε φτάσει στα ύψη.

«Άντε μανούλα, πότε θα πάμε σε σπίτια; Ανυπομονώ».

Η Έβελιν γέλασε με την ανυπομονησία της κόρης της «Πρώτα θα συναντηθούμε με τους φίλους σου. Να εδώ πιο κάτω δώσαμε ραντεβού με τις μαμάδες τους. Θα πάμε όλοι μαζί. Δεν το προτιμάς;»

«Ναι!!» φώναξε η μικρή.

Σε λίγο φάνηκε η παρέα από μαμάδες με τα παιδιά τους που περίμεναν την Έβελιν και τη μικρή Μαντλίν.

«Γεια σας» είπε η Έβελιν χαμογελαστή όταν έφτασαν κοντά τους.

«Γεια σας» τους είπαν και αυτές.

«Ωωω!, μα τι όμορφη μαγισσούλα που είσαι» είπε στην Μαντλίν μια από τις μητέρες.

«Ευχαριστώ κυρία Μαίρη» είπε η μικρή ντροπαλά.

Οι φίλοι της την κοιτούσαν με ανυπονησία και η Έβελιν το πρόσεξε.

«Άντε, πήγαινε στους φίλους σου» της είπε η μαμά της γλυκά και της άφησε το χέρι. Η μικρή έτρεξε στους φίλους της γελώντας χαρούμενα. Θαύμασε τις στολές τους και έπειτα γκρίνιαξε πως ήταν πια καιρός να ξεκινήσουν.