" Tears of Cherry " [ Chanbaek ]

^^ TOC ~ 8 ^^

" ေျဗာင္သခင္ေလးရဲ႕ ေသြးေတြပါ သခင္ႀကီး...."

ထိုအေစာင့္၏ ေျဖသံအဆံုး သခင္ႀကီးေယာလ္တစ္ေယာက္ ေခါင္းပင္ခ်ာခ်ာလည္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္.....

မိမိနဲ႔ ညက အတူတူ႐ွိခဲ့တဲ့ကေလးဟာ....ဘယ္လိုျဖစ္လို႔...ဒီလို...

" ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ... ေျပာစမ္းပါ အမွန္အတိုင္း "

အမိန္႔သံေၾကာင့္ အေစာင့္တို႔မွာ ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနေလၿပီ.....ေျဖလည္းမေျဖရဲ.....

" ကိုကိုႀကီးပဲ အဲ့ကေလးကိုညကက် ခ်စ္လွပါရဲ႕ဆိုၿပီး...ဒီမနက္က် ဘီလူးသရဲစီးသလို လက္တစ္ဖက္တည္းကေနကိုင္ၿပီး ေရစပ္ကို ဆြဲခ်သြားတာေလ ဒီလမ္းတစ္ေလ်ွာက္... "

အေစာင့္မ်ား၏အေ႐ွ႕ မားမားမတ္မတ္ ကာရပ္လိုက္ရင္း ေျပာလိုက္သည့္ ညီျဖစ္သူ...သခင္ေလးဟြန္း၏ စကားေၾကာင့္... ေခါင္းထဲမိုက္ကနဲ ျဖစ္သြားရသူကား....သခင္ႀကီးေယာလ္ပင္....

" ဘယ္လို ဟြန္းငယ္....ငါက... ငယ့္ကို..."

" ကိုကိုႀကီး....ဘာျဖစ္ေနတာလဲ...ဘာမွမသိခ်င္ေယာင္ေတာ့မေဆာင္နဲ႔ေနာ္...က်ေနာ္ စံအိမ္ေဘးက ေမ်ွာ္စင္ကေန ျမစ္ဘက္ကို မွန္ေျပာင္းနဲ႔ၾကည့္ေနတုန္း...ကိုကိုႀကီး အဲ့ကေလးကို တရြတ္တိုက္ဆြဲၿပီး ေရစပ္ကေန ျမစ္ထဲပစ္ခ်လိုက္တာျမင္လို႔ အခုဆင္းၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္း လာေမးတာေလ...".

" ဘာ.. ငါက ငယ့္ကို ေရထဲပစ္ခ်တယ္..."

" အင္းေလ...အခုမွ ဘာမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္...."

" ေနဦး...ဟြန္းငယ္....အခု အဲ့ဒါဆို ကေလးက အဲ့ျမစ္ထဲမွာလား...ေျပာစမ္းပါဦး... ".

အရမ္းတုန္လႈပ္ေနၿပီး ေသြးပ်က္သလိုျဖစ္ေနေသာ အကိုျဖစ္သူေၾကာင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာမဟုတ္မွန္း သခင္ေလးဟြန္း သိလိုက္ရသည္....

" ဟုတ္တယ္ ကိုကိုႀကီး.... အဲ့ကေလးကို ကိုကိုႀကီးပဲ သူအိမ္ထိ ေရကူးျပန္ခိုင္းတာေလ...."

" ဟာ...."

သခင္ေလးဟြန္း စကားဆံုးသည္ႏွင့္ သခင္ႀကီးေယာလ္တစ္ေယာက္ ဆာကူရာတို႔ခင္းရာ... ခ်စ္ရသူ၏ ေသြးစတို႔စြန္းထင္ရာလမ္းတစ္ေလ်ွာက္ ဘာကိုမွ သတိမမူမိ... ဂုဏ္သိကၡာဆိုသည္တို႔ကို သတိမမူမိပဲ ေတာင္ေျခ႐ွိ ေရစပ္နားသို႔ ဆင္ေျခေလ်ွာတစ္ေလ်ွာက္ ေျပးဆင္းလာခဲ့မိသည္..... လမ္းေဘး၌ ႐ွိေသာအခ်ိဳ႕ေသာ ပန္းျခံဳတို႔၏ ဆူးမ်ားႏွင့္ ေျခသလံုးကို ထိုးျခစ္မိသည္ကိုလည္း သတိမရမိေတာ့....