Yanlızlık herkes içinde beni buldu
Ben herkes gibi olmayı sevemezdim
bu yüzden yanlızım.
Yaşadığımı sanıyorum,
Sadece nefes alıyorum.
Yasamak toprak altına gömüldüğünde başlayacak.———————————
Yağmurda ateş almak gibi düşünün
Yağmuru insanlar
ateşi benBen sanki hayatla kör ebe oynuyormuşum gibi
gözlerim kapalı ve ben
İnsanları bulmaya çalışıyorum.İnsanlar mı benden kaçıyor ben mi insanlara yanaşmayı bilmiyorum
Bunu bilemeyiz...küçük bir çocukken büyümeye olan bir arzum vardı
öylesine şevhetli bir istekti ki bunu dindiremiyordum.
sanırım hayatımda çabalamadan yerine getirebildiğim tek isteğim bu oldu;
Büyümek.
yeterince manası yokmuş,
öylece bana verilmesinden anlamalıydım.
yaşamın bana kelek atığının farkına vardım sanırım.melankolia'ya bağlı bir gencim
mutlu olmayı pek huzur saymam
bütün etrafımda bulunan insanlar
yine de ufak gülümseyişlerimi görebiliyorlardı
gösterilen bir ilgi vardı
bu ilgi bana bir gerçeklik sunmuyordu
sadece ayak uyduruyordum
Mutluymuşum gibi davranırdım
Sonunda tekrar yanlız kalacağımı biliyordum.
Ve sonuç olarak
Sessiz haykırışlarımı duyacak kimse olmadı.
Ben geceleri karanlıkta oturup ağlardım bazen.
Işığı sevmezdim
Işık cok abartılı geliyor bana
Ben sade seyleri severim
Karanlık odalar da üşürdüm bazen kolarımı ceketimin içine sokardım
Azıcıkta olsa bir tenin sıcaklığını hisetsin diye öyle ısınırdım.
Bazen kendimi kolsuz hissederdim
Çünkü Tutunamiyordum düşerdim
Kalkamazdim ama ağlamazdim
İnsanların önünde ağlamazdım hic bir zaman.
Kimsenin bana acımasını istemezdim.
Bana acıdiklarında kendimi bi hiç hisederdim.Düşünmekten beynim acırdı fazla konusmazdım
Düşünmek
Kendi duygularımı kendimde
barındırmak
Bu benim felsefemdir.Hayatımı yazdığım kadariyla bilecekseniniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Muamma
Short StoryBana yardım edin! Söyleyebildiklerimden fazlasını anlayın. Ben her defasıda bazı şeyleri göze alıp Hayatımı anlatmaya çalışmakla yetinceğim.