lie again ; soonhoon

02

It's been days mula nung mawala si baby. Ewan bigla na lang akong nawalan ng gana sa lahat ng bagay.

Minsan naiisip ko kung mas mabuti bang mawala na lang ako, tutal wala naman akong nagagawang mabuti.

But Soonji entered my mind. Pano siya? Pano si Soonyoung? Pano mga kaibigan ko?

Pero nahihirapan na ako e, like i am alone in this room that full of sorrows and lonliness. Parang dati lang naglalandian tayo dito, sabay na napupuyat nung baby pa lang si Soonji.

But you know what, Soons? Masaya ako, masaya ako na naging parte kayo ng buhay ko. I just want to thank all of you.

And sorry,

To Soonji, sorry nak ah? I never became a good father to you. Na hindi ko man lang natupad yung gusto mo na maikasal kami ny daddy mo. Sorry kasi i may leave you again but this time permanently. I love you son.

To Jeonghan hyung, sorry kung di ako nakinig sayo noon na wag na umalis, na sana pinuntahan kita noong sinabi mo na aalis si Soonyoung. Sorry kasi nasigawan kita, galit na galit ako sa sarili ko kasi hindi kita pinakinggan. Sorry sa katigasan ng ulo ko. Take care of Soonji for me, hyung huh? Labyuuu.

To all of my friends, sana mapatawad niyo ko sa katangahan ko, alam ko lahat kayo galit sakin, kasi naman e, yung game akala niyo truths lahat yun, huhuhu pero okay lang, I've learned my lesson. Mahal na mahal ko kayo.

And to Jiyoung. Hi baby. Daddy's sorry kasi di ka niya naalagaan. Sorry naging pabaya ako, nawala ka. I love you so mucch ikaw yung pinanghahawakan ko nung tayo lang ang magkasama. Kaya sobrang sakit na wala ka na.

To soonyoung, lovs. Kulang ang isang sorry sa lahat ng nagawa ko sayo, nang dahil sakin nawala si Jiyoung. You are the best father and a husband sana pero lahat yun sinayang ko. Di ko alam anong pumasok sa kokote ko bakit yun yung sinabi ko. I love you i love you i love you. Forever. In case man na mawala ako, sana. Sana alagan mo si Soonji. I was happy din na kinuha mo yung custody ng bata, at least panatag na ako. Mahal na mahal kita.

--

"Jeonghan hyung, tama na."

"Hindi eh, ang laki ng kasalanan ko dito. Di dapat si Jihoon ang sisihin dito, ako. Sakin dapat lahat ng sisi."
Then he cried on Seungcheol's shoulder. Soonyoung gave him the letter. Everyone is blaming theirselves kahit na sa totoo wala namang dapat sisihin dito.

"Ako dapat magsorry Ji.. Ji kasalanan ko. I rejected all your calls. Sorry is not enough. Gusto kong bumawi kaso pano?"