Chapter 38

39 5 1
                                    

Tumambad sa akin ang isang matandang babaeng nakatingin sa akin."Oh Aki Chae.Mukha kang tanga dyan sa ekspresyon mo"Agad naman akong natauhan ng makilala ko ang boses na ito

Si Master Fuyu.Pumasok ito at umupo sa kama,

"You are going to die"Tila nagecho sa aking isipan ang mga katagang sinabi sa akin ni Master Fuyu,nakatingin sya sa akin ng mahinahon

Your going to die

Your going to die

Your going to die

Your going to die

Your going to die

Your going to die

Your going to die

Your going to die

Your going to die

-Present Time-

Napabangon ako dahil sa sakit ng ulo ko.Tinignan ko ang orasan na nasa taas ng dingding,3:30 na

Bumangon ako at pinunasan ang mga pawis na tumatagaktak sa noo ko.Hindi ko alam pero parang ang sama ng panaginip ko

Master Fuyu told me that i'm going to die,I have a bad dream

Binuksan ko ang ref ng makapunta na ako sa kusina.Kumuha ako ng pitsel saba'y sinalin ang tubig na nasa pitsel  sa nakita kong baso

Nakatayo ako habang umiinom ng malamig na tubig.Ang sarap sa lalamunan dahil ang lamig nya kapag dahan-dahan itong bumagsak sa lalamunan mo

"Oh Aki bat gising ka 'pa?"Napahinto ako sa paginom ng tubig saba'y binaba ang baso sa lamesa.Lumingon ako kung sino ang nagsalita at si Dinrel lang pala

Huminga ako ng malalim saba'y umupo."Bad dream"Tumango-tango si Dinrel sa sagot ko saba'y pumunta syang lababo na hindi naman kalayuan dito sa kinauupuan ko

Nakatingin lang ako sa kanya habang naghihilamos sya at pagkatapos nyang maghilamos ay pinunasan nya ang mukha nya gamit ang damit nya."Eh ikaw bat gising ka 'pa?"Tanong ko naman sa kanya

"Kanina pa ako gising at parang may nararamdaman akong masamang mangyayari"Sambit nya habang pinupunasan ang kanyang mukha,masamang mangyayari?

Tinitigan ko sya saglit saba'y tumayo na."It's Undiscovered Hour"Napatigil ako sa kanya at parang nagyelo nanaman ang katawan ko.Seryoso akong tumingin sa kanya,"What do you mean?"Tanong ko habang nakakunot ang noo

"Ang Undiscovered Hour ay ang oras mula sa 3:30 hanggang 4:00 kung saan ang oras na iyan ang oras ng pagpatay nila.Lahat ng estudyanteng nasa labas ng academy natin or pagala-gala sa hallway o field ay papatayin ng mga taga Undiscovered Tribo,pero hindi lang Academy kundi pati na rin ang Wixsyder at Fantasy World.Minsan umaakyat pa sila sa mga dorm ng mga estudyante upang tignan kung sino pa ang gising at kapag nakita nilang gising ka 'pa ay papatayin kanila sa pagpatay ng malinis"

Halos natakot ako sa sinabi ni Dinrel kaya't binawi ko na ang tingin ko sa kanya saba'y naglakad na papuntang kama.Hindi ako nagpakita ng takot kahit takot na takot na ako

"Kung mamatay man ako,gusto ko ay laging kayong nakangiti"Sambit ni Dinrel pero hindi ko alam ang pinagsasabi nya at humiga na ako sa kama at pinabayaan ng nakatayo si Dinrel sa kusina

***

Kasalanan ko.Kung hindi ko sya pinabayaan na nakatayo sa kusina ay sana hindi sya namatay

Kasalanan ko.Dapat ay inaya ko na syang matulog upang hindi sya namatay

Kasalanan ko.Ang lahat

Pinunasan ko ang luhang bumabagsak mula sa mga mata ko.Wala na,wala na sya

Tinakpan ko ang bibig ko upang hindi nila marinig ang pagiyak ko."Hindi mo kasalanan"Narinig kong salita ng isang tinig,humarap ako sa nagsalita at tinanggal ang kamay ko sa bibig pero patuloy pa ring bumabagsak ang mga luha ko

"Wala kang ginawang masama"Dahan-dahan nyang kinuha ang ulo saba'y pinatong iyon sa dibdib nya."At mas lalong hindi ikaw ang pumatay kay Dinrel"Patuloy pa ring bumagsak ang luha ko dahil sa sinabi nya

Wala na si Dinrel,"Kasalanan ko,kung sinabihan ko sya ng matulog na ay hindi sya mamatay"Patuloy pa rin akong umiiyak habang yung noo ko ay nakadikit sa dibdib nya

Mahina pa rin akong humihikbi habang kagat-kagat ang ibabang labi ko."I said that is not your fault"Umiling-iling ako sa sinabi nya dahil ako pa rin talaga ang dapat sisihin

Namatay na si Dinrel at balita ko ay 3:56 sya namatay ayon sa mga police at detective ng Fantasy World.Ang bilis lang dahil gusto na ng pamilya ni Dinrel na ilibing ngayon ang kanilang anak

Ang mga ibon ni Dinrel ay nasa labas upang magbantay.Nakaupo ang nanay at tatay ni Dinrel sa isang family chair

Tulala lahat ng taong nandito.Umaasa na sana ay hindi na namatay si Dinrel,ang tanga ko kase eh

Alam ko ng Undiscovered Hour ng mga oras na yun ay hindi ko pa sya pinatulog ng maaga

"Ano ba yun nakakadiri naman kayo!Wag nyo nga akong hawakan"Inalayo ko na ang noo ko sa pagkadikit sa dibdib ni Kozuto.Ngumiti ako kay Kozuto pero si Kozuto ay poker face pa rin."Salamat"Sambit ko sa kanya saba'y naglakad sa gilid nya upang tignan kung sino ang maarteng nagsalita

Si Alicion."Aki!"Sambit ni Alicion sa akin kaya't ngumiti ako ng pilit sa kanya

"Wa-wala na sya"Sambit ko kay Alicion at napalitan ng malungkot na mukha ang kanyang nakangiting labi kanina

"Nakita na lang syang patay ni Kobu habang nakahilata sa sahig"

"3:56 ang oras ng kanyang pagkamatay"

"Nagkwentuhan pa kami ng mga oras na iyon"

"Kasalanan ko"

"Kasalanan ko ang lahat dahil kung hindi ko sya pinabayaan na gising sa oras na iyon ay hindi sya mamamatay"Sunod-sunod kong wika sa kanya at niyakap ako bigla ni Alicion

"Hindi mo kasalanan"Sambit nya habang hinahagod ang likod ko,bumuhos nanaman ang mga luha ko

"Childhood bestfriend ko si Dinrel"Kinagat ko ang ibabang labi ko habang pinapakinggan ang sinasambit ni Alicion."Para syang tomboy kung umasta,ayaw nyang umiiyak ako at madalas ay pinapasakay nya ako sa mga alaga nyang ibon

Pero one day ay sinabi nya na aalis na sya sa mundo ng mga tao kaya't nalungkot ako.At dun na nagsimula ang pagiging bitch ko"

Kasalanan ko pa din

I know It(Book 1 of part3)Where stories live. Discover now