DİKKAT MAFYA VAR! (Dikkat serisi 2)

Bölüm 4

Tekrar denediğimde yere düştüm, kıçım acırken abim kendisini duvardan ayırdı ve odamdan çıktı.

"Of!" dedim ve halıda yuvarlanmaya başladım.

*

Yemek yemeye indiğim zaman ailemin kalabalıklığı bir kez daha gözümü büyüttü.

Annem bir köşe, babam diğer köşedeydi. Annemin sağında Giray ve Oktay vardı ve üçüncü sandalye boştu.

Babamın sağında ise Rüzgar abim ve Toprak abim vardı. Toprak abimin yanına oturdum.

Annem önündeki barbunyayı hızla bitirmiş, aldığı çikolatayı yiyordu. Masa sessizdi, oha! Nasıl olabilir ki?

"Haftaya Cumartesi iş görüşmesi için yurt dışına çıkacağım, sizde benimle geliyorsunuz" dedi babam bize bakarak.

Başımı hızla onaylarcasına salladım, "Olur" dediğimde annem çikolatasını bitirmiş göbeğini okşuyordu.

"Olur, güzel bir tatil. Ailecek" dedi annem. Rüzgar abim başını yemeğinden dahi kaldırmazken konuşmalar başlamıştı.

Her zaman Rüzgar abimin neden bu kadar soğuk olduğunu düşünürdüm ama asla cevabı bulamazdım. Nedense garibime gidiyordu ama onun kişiliği buydu.

Babam ile aynıydı aslında, ikisi de soğuk insanlardı.

Annem cana yakın ve komikti, babam ise tam tersi. Zıt kutup birbirini bulmuştu.

Aşk hikayelerini hiçbir zaman doğru düzgün anlatmıyorlardı, her sorduğum zaman konuyu değiştirip ödevlerime getiriyorlardı.

Benim dışımda herkes zekiydi, loned olsun.

Yemeğimi bitirdiğim sırada Oktay abim aniden masadan kalktı. Meraklı bakışlarımıza omuz silkti. "Bilge arıyor"

Sevigilisi Bilge, tam Oktay abime göre bir isim.

Annem kaşlarını çattı, "Kim lan o kız?"

Annemin tepkisine gülerken Giray kaşlarını çattı, "Ayrılmamış mıydın?" dediğinde Oktay göz kırptı ve telefonunu açıp odasına çekildi.

Annem yüzünü buruşturdu, "Ayy, bıktım sizin kızlarınızdan! Eğer bir kız ağlayarak kapıma gelirse hepinizi keserim. Kızları üzmeyin" dedi ve Toprak abime baktı.

"Özellikle sen" dediğinde Toprak gerilmişti. Sonra annem Rüzgar abime baktı, "Ve sen" dedi. Rüzgar abim gözlerini devirdi ve masadan kalktı.

"Afiyet olsun" dedi.

"Ben de erkekleri üzmeyeyim" dedim ortamı dağıtmak için, babam dahil tüm erkeklerin bakışları bana dönerken gerilmiştim. Kahkaha attım.

"Yok canım" dedim ve anneme baktım, annem 'Sen kaşındın' der gibi baktı.

"Bu tür şakaları kaldıracak bünyeye sahip değiller" diye fısıldadı annem bana doğru.

*

Okul için giyinip hazırlanmıştım, hızla kahvaltımızı edip okula gelmiştik.

Abimler hiçbir şey demeden yanımdan ayrılırken gözlerimi devirdim. Toprak abim ise üniversiteye gitmişti.

Çantamı iyice sırtlandım, çantamın ağırlığından dolayı birkaç kitabımı elimde taşıyordum.

Sağolsun, abimler de yardım etmişti(!)

Merdivenleri çıkarken yorulmuştum ve garip bir şekilde nefes alıyordum. "Merdiveni icat edeni de, kitabı da, ayakkabıyı da, havayı da, suyu da, yeri de, okulu da, insanları da,-" derken birisine çarptım.