SEN OLMALIYDIN

ÜÇ CÜMLE

Önce bir ellerin vardı yalnızlığımla benim aramda
Sonra birden kapılar açılıverdi ardına kadar
Sonra yüzün onun ardından gözlerin dudakların
Sonra her şey çıkıp geldi.

Cemal Süreya

Gözlerini açtığında koltukta uyuyakalmış olan Cihan'ı gördü Biset. Önce seslenmek istedi ama kıyamadığı için uyandırmaktan vazgeçti. Aradan yarım saat bile geçmemişti ki Cihan kıpırdanmaya başladı.

''Günaydın.'' dedi Biset.

'Yavaşça araladığı gözlerini Biset'e çevirerek cevap verdi Cihan.

''Daha iyi misin?''

Evet anlamında başını salladı Biset.

''Bana bir şey mi söyleyecektin?'' dedi Cihan. Çünkü Tekin Biset'in kendisini Cihan sanıp bir şeyler söylediğinden bahsetmişti ona.

''Evet.'' dedi Biset. ''Ama şimdi değil.''

''Ne zaman söylemek istersen, o zaman söylersin.'' dedi Cihan ufak bir tebessümle, sonra da doktoru çağırmak için çıktı odadan.

Cihan çıktıktan sonra odadaki kanepenin köşesinde duran hediye paketini fark etti Biset. Bu paket, Tekin'e hediye ettiği kitabın paketiydi.

''Tekin gelmiş... Tekin buraya beni görmeye gelmiş... Ah Cihan, nasıl yaparsın bunu? Beni bu halde görmesine nasıl izin verirsin?''

Elinden gelse yerin dibine geçer ve bir daha hiç çıkmazdı oradan ama yapamadı. Sadece üzülmek ve utanmaktı şu an yapabildiği.

Hemşire odaya girer girmez, panikle konuşmaya başladı Biset.

''Şu kanepenin üzerinde duran hediye paketini bana verir misiniz?''

Hemşire gülümsedi ve paketi alıp Biset'e uzattı.

''Tam yanındaki çekmeceye koyar mısınız?''

Hemşire paketi çekmeceye koydu ve serumu değiştirip odadan çıktı.

Cihan odaya girdiğinde etrafa bakınıp duruyordu.

''Tam zamanında Biset. Tam zamanında aldın paketi oradan.'' dedi Biset içinden.

O kitabı Tekin'e vermeyi ne kadar da çok istemişti ama bir türlü içi rahat etmemişti kitabı verdiği andan beri. Dünkü yaşananlardan sonra iyice pişman olmuştu. Şimdi de fırsatını bulmuşken geri aldı hediyesini. Olması gerekenin bu olduğunu düşünerek avuttu kendini.

Cihan aradığı şeyi bir türlü bulamayınca üstü kapalı bir şekilde Biset'e sordu. Biset'ten olumsuz yanıt alınca da ''Hemen geliyorum.'' diyip odadan çıktı. Belli ki Tekin'e kitabın burada olmadığını söyleyecekti.

Akşama kadar hastanede kaldı Biset. Doktoru bir gün daha gözetim altında kalmasını istese de Biset daha fazla burada kalmak istemiyordu. Doktoru ona, hastaneden çıkabileceğini ama kendisine çok dikkat etmesi gerektiğini söyledikten sonra Cihan'la bitmek bilmez bir kavganın ortasında buldu kendini.

''Bize gidiyoruz Biset.''

''Sana defalarca kez size gitmek istemediğimi söyledim Cihan.''

''Gideceğiz dedim. Konu kapanmıştır.''

''Gitmeyeceğimi biliyorsun.''

Cihan Biset'in çıkış işlemlerini yapmak için odadan çıkarken arkasını döndü ve iğreti bir gülüşle;

''Göreceğiz, birkaç saat sonra nasıl bizim evde uzanıyor olacağını.''

Biset cevap bile veremeden odadan çıkmıştı Cihan. Aradan on beş dakika geçmişti ki odanın kapısı açıldı. Biset pencereden şehrin ışıklarını izlerken odanın kapısının açıldığını anladı çıkan sesten.