Bad, maar wel mijn broer ( B-Brave )

Part 21.

Pov Nisrin.

Ik loop het ziekenhuis binnen, iedere keer als ik het ziekenhuis binnen loop gaat er een soort steek door me buik. Misschien kan ik het wel nooit meer goed maken. Nee zo kan ik niet denken, hij gaat het halen. En anders zorg ik daar wel voor. Ik sta in de lift en zie een meisje huilen " Gaat het? " vraag ik,

" Me vader is net overleden " zegt ze, ik geef haar een zakdoek.

" Gecondoleerd " zeg ik,

" Jij bent toch de vriendin van Kaj? " vraagt ze, ik lach en knik. " Wat doe jij hier dan? " vraagt ze, ik twijfel of ik het wel moet zeggen.

" Kaj ligt in het ziekenhuis, je moet het tegen niemand zeggen " zeg ik,

" Wat, wat is er gebeurd? " vraagt ze,

" Ik weet je naam niet eens? " zeg ik

" Ik ben Ellemyn " zegt het meisje dat Ellemyn blijkt te heten

" Kom maar mee. " zeg ik, we stappen de lift uit, ik stap de kamer van Kaj binnen en zie Britt zitten.

" Hey " zegt ze blij

" Is er nieuws? " vraag ik

" ja ik heb je duizend keer gebeld en geappt, heb je dat ding uitstaan of wat? " vraagt ze lachend

" Nee hij staat stil, tell wat is er? " vraag ik snel

" Het is tachtig procent dat hij wakker wordt " zegt Britt blij

" Dat is fantastisch nieuws " zeg ik

Pov Samuel

Hand in hand met Isha loop ik het ziekenhuis binnen, we stappen de lift in. Het is de derde etage maar we zijn te lui voor de trap. We stappen uit en lopen naar de kamer van Kaj. Daar staan Britt en Nisrin heel blij te zijn " Is die wakker? " vraag ik

" Nee maar het is tachtig procent kans dat hij dat wordt " zegt Nisrin

" Maar dat is fanatastisch " zeg ik, ik geef ze een knuffel. Dan kijk ik naar Kaj " Stay strong " zeg ik,

" Wie is dat eigenlijk? " vraagt Britt en wijst naar een meisje die in de hoek staat

" Dit is Ellemyn, Ellemyn dit zijn Britt, Isha en Samuel kende je denk al " zegt Nisrin,

" Ze een braviour? " vraag ik

" Ja maar ze gaat niks zeggen don't worry, haar vader is net overleden " zegt Nisirn, " Of mocht ik dat niet zeggen? " 

" Oh jawel hoor, " zegt Ellemyn

" Gecondoleerd " zeggen we alle drie.

" JAI IS IN THE HOUSE, " Zegt een vrolijk Jai,

" JAI ER IS TACHTIG PROCENT KANS DAT HIJ WAKKER WORDT " roept Britt

" Dat is fantastisch nieuws, " zegt Jai geeft iedereen een knuffel.

" maar Britt ik kwam jou halen " zegt hij

" Mij, wat wil je nou met mij? " vraagt ze,

" Dat zie je zo kom je nog mee? " vraagt hij

" Tuurlijk kom ik mee " zegt Britt, die lopen de kamer uit en we gaan op een stoel zitten bij het bed

" Waar gaan die heen?  Laat Romi het maar niet horen " zegt Isha lachend

" Haha geloof me die twee krijgen niks hoor, haha " zeg ik lachend, want ja ik weet natuurlijk wel wat er aan de hand is

Pov Britt

We lopen het ziekenhuis uit. " oke waar gaan we nu heen? " vraag ik

" Wacht nou is, we gaan eerst naar de fietsenstalling " zegt Jai,

" ik ben niet op de fiets hoor " zeg ik

" Dan kom je gewoon bij mij achterop " zegt hij

" Wie zegt dat ik dat wil "

" Wil je dan lopen? "

" Ik weet toch niet waar we heen gaan? " 

" Spring nou maar achterop, geloof me je wil dat niet lopen " zegt Jai, ik spring achterop. We rijden richting het strand

" Wat gaan we op het strand doen? Je gaat me toch niks vragen " zeg ik

" Haha doe eens rustig, je ziet het vanzelf allemaal zo wel toch " zegt Jai, uf waarom begrijpen ze nooit dat ik niet tegen wachten kan. 

" Jai je kan echt niet fietsen " zeg ik lachend als we bijna vallen

" JIJ KAN NIET FIETSEN " zegt Jai,

" Echt wel laat mij fietsen " zeg ik

" Nee meisjes mogen niet op mijn fiets fietsen " zegt hij, ik moet lachen hij is ook zo raar he. We komen gelukkig nog heel aan bij het strand.

" Oke en nu? " vraag ik, loop de trap af voor bij de strand huisjes en dan naar links " zegt hij

" heb geen zin in een speurtocht " zeg ik met een zucht

" Doe nou maar hup lopen " zegt hij, ik doe wat hij zegt en dan loop ik de trap af, ik loop precies hoe hij zei dat ik moest lopen. Als ik voor bij de strandhuisjes kom kijk ik naar links. Daar zie ik een kleed met kaarsjes en ik loop er op af. Ik kijk er naar. Dan voel ik twee armen om me buik. 

" Dit is speciaal voor jou " hoor ik de mooie stem van Dioni zeggen, ik draai me om en kijk hem aan. " Britt wil je de mijne zijn? " 

" I'm always yours " zeg ik.

Pov Kaj.

Het is stilte om me heen, net was het heel druk. Iedereen ging weg en hoorde dat ik tachtig procent kans had om wakker te worden. Ik weet nog niet wat er nou precies aan de hand. Dat heb ik nog niemand horen zeggen. Het enige wat ik ook nog zie is wit met zwarte vlekken. Maar ik wil snel wakker worden, naar die mooie en lieve ogen kijken van Nisrin. Dan hoor ik voetstappen van iemand, een stoel die erbij wordt gezegt " Hey grote jongen van me " hoor ik me vader zeggen, me vader maar die is in Amerika. " Ik was thuis en trof niemand aan, ik belde opa en toen hoorde ik dit. Britt is bij Dioni.. " hoor ik zijn stem. Stiekem hoopte dat hij speciaal voor mij was gekomen maar nee. " Ik heb je gemist, ben even weg en jij maakt er weer een puinhoop van " hoor ik hem lachend zeggen. Hij is niet kwaad, dit is niks voor mijn vader " Ohja voor ik het vergeet Britt en Dioni zijn een stel. Maar dat had je waarschijnlijk wel verwacht. Ik hoop dat je wakker wordt. Je bent mijn grote kleine man, " dat breekt me van binnen.

Hey hey hey hey, nog een nachtje slapen, omg moet wel vroeg opstaan. Oke niet zeuren want me vriendin neemt trein half 7 ohmygad she is weird. Haha oke wordt dus een super dag. Ik ga morgen denk niks posten want idk hoelaat ik weer naar huis ga. ik hoop dat jullie het verhaal nog beetje leuk vinden, als jullie tips hebben zijn ze ook altijd welkom :) Vote, comment and follow