Korean Hotties

CHAPTER #81

Chapter 81: Bitter sweet goodbye

Naka upo ang dalagang si Viana sa bench sa rooftop.
Ibinabali at pinupokpok nito ang leeg n'ya, Paraan n'ya para hilutin iyon.

Tumingala s'ya para makita ang madilim at tahimik na langit.

Nasa ganoong s'yang sitwasyon ng may biglang nag lapag ng bote ng inumin sa gilid n'ya.

Una n'ya iyong tinignan bago nag taas ng tingin para makita ang nakangiti ng si Diocel.

Nangunot ang noo nya ng makita ang pasa nito sa gilid ng pisngi dahil wala pa iyon ng huli silang magkita. Gano'n pa man ay hindi n'ya na binigyan pa iyon ng panahon.

"Can I sit beside you?" Turo n'ya sa tabi nito.

Alangang tumayo nalang ang dalaga at umayos ng pag kakaupo.

Malamig na nag buga ng hangin ang binata pag kaupo n'ya.

"Hindi pala ako nakapag pasalamat sa'yo. you save her." Sambit ni Diocel na nakatingin lang din sa langit. Binuksan nya ang isa pang bote na para sa kanya at sumimsim doon.

"You don't have to. alam mong obligasyon nating mga doktor ang sikaping gamutin ang mga nakakalaingan." Sagot naman nito. Dinampot na nito ang inilapag ng binata na bote pero hindi n'ya pa iyon binuksan.

Ang dalaga naman ang tumingin sa langit. Tila ba sinusuri ang bawat detalyeng mayroon ang bituin.

Wala itong ka malay malay na pinapanood sya ng binata na animoy s'ya naman ang sumusuri sa mukha n'ya.

" I wish you'd look at me the way you look at the star above." Hindi namalayang inilabas ng bibig ng binata.

Saglit na nahinto si Viana dahil sa narinig bago ibinalin ang paningin sa nanatili paring nakatingin sa kanya na si Diocel. Doon nag lock ang tingin nila sa isa't-isa.

Nasa ganoon silang sitwasyon ng tila matauhan ang dalaga at nag iwas ng tingin. Tumayo ito at akmang aalis na nang kusang humito ang mga paa nya.

Napalunok ito bago muling humarap.

"I used to, Diocel. I always stare at you like a shooting star above. But I know I really can't look at you that longer..." Saglit na nayuko ito.
"...Kasi alam kong mawawal karin at kahit na anong gawin ko hindi ka naman babagsak sa'kin dahil hindi ka naman para sa'kin."

Tumayo si Diocel
"Pa'no mo nasabi na hindi ako para sa'yo?"

"Ikaw mismo ang nag paramdam sa'kin nu'n." Mabilis na sagot ng dalaga.
"I chose to love you even if it hurts...I chose to believe you before eventhough I know that sometimes you are lying... I chose not to be jealous eventhough I know you always want to see her and see how you give importance to her.. I chose to, because I loved you."
Hindi alam ng dalaga kung paano n'ya naisiwalat ang mga 'yon.

"Hindi ko alam na ganyan na pala ang nararamdam mo." May pait sa tono ng binata.

"It's okay. nasanay na ako." Ngumiti ito bago muling tumalikod at akmang aalis na.

"Missing you makes me feel foolish...which I can't do anything about."bahagya pa itong pasinghal na nangiti ang binata.

"There's no point of telling me that, Diocel." Nanatiling nakatalikod ito.