A new story

162 11 0
                                    

Thomas Pov

"Mijn moeder?" stamel ik verbaast. "Sorry meneer Malfoy, maar dat kan niet. Mijn moeder is een psychopaat die alleen om zichzelf geeft en in de gevangenis zit wegens moord." zeg ik twijfelend. "Het is waar dat ze in de gevangenis zit wegens moord," begint meneer Malfoy "maar ze geeft echt om je, anders had ze al lang aan iedereen had verteld dat je bestond. Maar dat heeft ze niet gedaan en ik vermoed dat dat is voor je eigen bescherming. Ik denk dat als de aurors van je bestaan af hadden geweten, je nu bij je moeder in een cel zat Thomas." Zegt hij serieus. "Hoezo zou ik dan in de gevangenis zitten? Ik heb toch niets verkeerd gedaan?" Vraag ik verbaast. "Je bent een Lestrange jongen, dat is voor hun al een reden om je op te sluiten." Ik kijk hem ongelovig aan. "Weet u ook wie mijn vader is?" vraag ik een beetje onzeker en bang voor het antwoord. "Rodolphus Lestrange, je ouders waren samen de beste dooddoeners die de Dark Lord ooit gehad heeft." Verteld de man. "Dooddoeners? Mijn ouders waren dooddoeners?" Vraag ik, maar voordat Lucius antwoord kan geven, hoor ik een plop. Het is een huiself die ons aankijkt  met zijn grote ronde ogen " Meester" zegt hij angstig terwijl hij zijn hoofd buigt wachtend op toestemming om verder te gaan. "Wat Dobby!" Snauwt zijn meester terug naar hem. Dit vangt het kleine wezentje op als toestemming om verder te gaan en vervolgt dus zijn verhaal. "Meesteres heeft Dobby gevraagd om u te verzoeken naar de eetzaal te komen." De blonde man geeft een knikje en Dobby verdwijnt weer met een knip van zijn vingers. "Thomas" zegt Lucius zich omdraaiend naar mij. "Vertel niemand wat ik je zojuist verteld heb, en verbreek je vriendschap met die Potter. Het is totaal niet goed voor jullie familie naam, en die wil je niet beschadigen. Toch Thomas?" Zegt meneer Malfoy. "Ja meneer Malfoy" zeg ik terwijl ik mijn hoofd laat hangen. "Goed zo jongen" zegt de man terwijl hij me een aai over m'n hoofd geeft alsof ik vier jaar oud ben. Dan begint hij zijn weg naar de deur, maar voordat hij deze bereikt draait hij zich nog even mijn kant op. "En noem me maar Lucius, we zijn ten slotte familie."


Sorry voor het korte hoofdstuk. We hadden door school allebei bijna geen tijd om te schrijven, maar wouden wel wat publiceren. 

X besties96

Riddle's little princessHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin