Epilogue: After 5 years + A must read Author's Note

654 18 10
                                    

EPILOGUE:

*After 5 years

Kaira's POV

Lumabas ako sa eroplanong sinasakyan ko ngayon. Sa wakas after 5 years nakauwi na rin ako ng Pilipinas. Yeah, 5 years po akong nasa States because I finished my degree there.  Masyadong matagal kaya  namiss ko ang paligid dito. Wala pa ring pinagbago. Hahaha.

At alam kong itatanong niyo saakin ito ngayon. Ano nga bang nangyari saakin 5 years ago nung naiwan ako sa School Garden namin. 

Hmm. Satingin ko to make the story short, I left the School Garden and go to my  House, go to the Airport then poop Bye Bye Philippines. Haha. Parang ang dali lang ng pangyayari noh? 

Parang kahapon lang nang umalis ako papuntang States tapos ngayon nakauwi na ko. Pero still it was a long 5 years for me. 

Nang nasa States naman ako, I'll keep myself busy as I can. Focus on my study then no Happy Life for me. Yes, I don't usually go outside, just School, House or either Grocery Stores. Kinulong ko ang sarili ko, I mean not literary but still I'm like a prison back then. Bakit ko yun ginawa? Because  I just want to forget him. Yes, forget him. 

Siguro masasabi niyong napaka'pathetic ko but still, masisisi niyo ba ko dahil ginawa ko yun? Nahh. Because I know you'll understand me. Ginawa ko yun dahil yun yung tingin kong tama. 

And kung itatanong niyo ulit saakin? Do I still love him? 

Hmm. My answer is-----------

"Kaira" Someone's calling me.

Nakita ko sila Papa, Mama, Kuya, as well as Elise and Mark waving their hands on me. 

I waved back. 

Nang makalapit ako sakanila,  "I miss you guys" Yan lang ang nasabi ko.

"Kamusta ka na Kaira? Matagal kang hindi nagparamdam saamin ha!" Sabi ni Eli, yeah minsan ko lang sila nacontact nung nasa States ako. Kahit sakanila, I hid myself. And I'm so sorry for that. 

"Sorry, busy lang sa school." Sabi ko.

"Bunsoooo, namiss kita! Ang laki laki mo na ha!" Pagbati ng Kuya Louie ko saakin. Aw. I miss him too.

"Kuya, namiss din kita, tinupad mo ba yung pangako mo ha? Ako pa rin ba ang chix mo?" Pagbibiro ko sakanya

"Tss. Hanggang ngayon natandaan mo pa yan? Syempre bunso kailangan ko din ng babaeng magmamahal saakin at walang iba yun kung hindi si---"

"Si Myra" Yep kilala ko po yung girlfriend ng Kuya ko nakwento po kasi siya ni Uncle Sonny saakin since hindi ko naman nacocontact ang pamilya ko dito sa Pinas.

Tumango tango si Kuya. Pinagtuunan ko naman ng pansin si Mama't Papa. Niyakap ko sila.

"Ma, Pa namiss ko po kayo pasensya na po kung hindi ako nagparamdam ha!" Sabi ko sakanila

"Okay lang yan Anak." Sabi ni Papa.

Kumalas ako ng yakap sakanila. Niyakap ko naman si Mark, and kung anong balita sakanya? Sa pagkakaalam ko engaged pa rin siya kay Eli. Ewan ko ha. (A/N: Abangan niyo nalang po yung side story nila)

"Hinahanap mo siya noh?" Pagtatanong ni Mark saakin kaya napakalas ako ng yakap sakanya

"Ano ba yang sinasabi mo?" Pagkakaila ko.

"Hanggang ngayon di ka pa rin marunong magsinungaling. Kilala kita. Mahal mo pa siya noh?" -Mark

"Let's just not talk about it okay?" -Ako

"Wag ka ngang seryoso dyan! Napapaenglish ka eh. Hahaha." Pagbibiro niya.

Hinampas ko lang siya sa braso niya. After nang katuwaan namin sa Airport, diretso uwi na kami sa bahay. Wahhh. Namiss ko din tong bahay na to.

Pero may isa pa kong lugar na pinaka'namiss.

"Ma, may pupuntahan lang ako saglit." Pagpapaalam ko

Tumango na lang siya.

*School Garden

Hay. Wala pa rin palang pinagbago tong school garden na to. It's been 5 years pero still it looks the same. Hmm.

Umupo ako sa may bench na lagi kong inuupuan. Siguro nagtataka kayo kung bakit ako nakapasok sa school noh? Syempre madaling maisahan si Manong Guard. Haha.

Napabuntong hininga ako. Kahit na tinatago ko tong nararamdaman ko kusa kusang lumalabas eh. Pinukpok ko yung chest ko bandang puso. Ano ba kasi tong nararamdaman ko. 

Hindi ko siya kayang kalimutan. Siguro forever na tong nararamdaman ko sakanya. Alam kong kasalanan ko kung bakit wala siya ngayon sa tabi ko. Kasi pinakawalan ko siya. Pero ayoko lang maging madamot. Gusto ko siyang sumaya. Alam kong hindi siya sasaya saakin kasi iiwan ko siya. Ayokong makulong kami sa isa't isa na wala talagang pinanghahawakan kung hindi yung pagmamahal namin. Masakit pero kailangan kong tanggapin.

I can't take it anymore. My tears just suddenly come out. Hindi ko na kayang magpanggap na okay ako dahil hindi. Hinayaan ko nalang na iiyak ang lahat. I guess, this would be the best thing to do.

Maya maya'y may nag'abot ng panyo saakin.

"Wag kang umiyak. Papangit ka sige ka!" May lalaking boses akong narinig na nagsalita. Napakafamiliar.

Napatingin ako sa nagsalita.

"James?" Gulat na gulat kong tanong sakanya

Tumango lang siya. At umupo sa tabi ko.

"Kamusta? Namiss kita!" Sabi niya

Hindi ako umimik. I don't know how to react. 

Niyakap ko nalang siya.

"James, sorry, sorry sa lahat. Alam kong nasaktan kita dati pero kasi nagawa ko lang yun dahil---" Sabi ko

"Shh. Alam ko na. Nakwento lahat saakin ni Mark." Sabi niya, niyakap niya ko ng mahigpit.

"Hmm. Kaira I have to tell you a secret. You sure you'll keep it?" Sabi niya

"Yeah sure. Ano ba yun?" -Ako

"I still love you." Sabi niya

Sheez. Napangiti nalang ako. Humiwalay ako ng yakap sakanya.

"James, may sasabihin din ako sayo." Sabi ko.

Tumango lang siya.

I kissed his lips then said "I love you too!" 

"Kiss Stealer" Sabi niya

"Nagustuhan mo naman?" -Ako

"Tss. Hanggang ngayon napakaconceited mong babae." 

"Mahal mo naman." 

"Syempre love na love." 

Niyakap niya ko. And I hugged him back. We savor the moments we have. 

Hmm. Sana wag ng matapos to noh! I wanna live this way.

Staying by his side always.

"Kaira, Mahal na mahal kita!" 

"Mahal na mahal din kita James."

And we kissed.

So I guess, dito ko na tatapusin tong pagkekwento kong ito. Hmm. But that doesn't mean that our lovestory will end here. 

Walang makakapagsabi saatin kung anong mangyayari bukas, next week, okaya next month man o next year pero ang tanging maipapangako ko sainyo ay masaya ako...

Masaya ako na isasara ko tong libro na to na may magandang alaala. Afterall, kahit na ano mang nangyari saamin sa nakaraan, hanggang ngayon proud pa rin akong sabihin na...

I'M HIS SECRET LOVE

Kahit na hindi na yan secret. Pero I'll keep it that way. Since dyan nagsimula ang lahat, I'm gonna close this book as the way it started. 

-END-

---------------------------

A/N: So ayan tapos na. *SABOG CONFETTI* Salamat sa lahat ng sumuporta.  Kahit na hindi kayo nagcocomment alam kong nagbabasa kayo. Ayieee. 

So ayan, sorry kung pangit. Yan lang kinaya ko eh.

So thankyou talaga. I love you sa lahat. :) Kamsahamnida! See you next time. Byieee. 

His Secret Love(Short Story)Where stories live. Discover now