Vampire Girl

Eski Bir Dost

~| JESSİCA'NIN B.A.|~

"Selam Jessica. Özledin mi beni?" Bu bu Tyson'dı. Tyson benim ilk vampir yıllarımda çıktığım tek vampirdi. O benden 3 ay önce vampir olmuş. Ondan ayrıldım. Çünkü başka bir vampir ile öpüşüyordu. Onunla sevgili kalamazdım. Sırf ondan ayrıldım diye sinirle ormanda kamp yapan 57 kişilik bir gruba saldırmıştı. Edward da onu bu yüzden kovdu. Vampir konseyi İtalyadaydı. Ve Tyson da İtalya'dan kovulmuştu. Kovulduğunu duyunca Jasper ve Jackson ile parti verdik. Partiye konsey üyelerinide çağırdık. Edward ilk başta kızsada oda parti yapmamıza sevmişti.

"Tyson!"sinirle ayağı kalktım. Kalkmamla sırtımı ağaca çarptı. Gücüm tam yerine gelmemişti. O yüzden karşılık veremiyordum. Tam onu itecekken ellerimi tutup ağaca sabitledi. Ayaklarınıda ayaklarıma bastırdı. Çok yakın duruyor diye rahatsız oluyordum. Konuşmaya başladı.

"Görmeyeli baya güçsüz olmuşsun" pis pis sırıttı.

"Sana öyle gelmiş. Sen görmeyeli baya çirkinleşmişsin."dedim.

"Sana öyle gelmiş Jessica."ellerimi kurtarmaya çalışıyordum. Piç baya güçlenmiş. Yada gerçekten ben güçsüzdüm.

"Niçin geldin Tyson."

"Seni görmek için."

"Ama ben seni görmek istemiyorum."

"Daha sık sık karşılaşcaz."

Ellerimi çekemiyorum. Çekseydim ona yumruk atardım ve kurtulurdum. Daha iyi düşünmeliyim. Ama nasıl? Tabi ya

"Aslında Tyson senden uzak duruyorum çünkü Edward seni öldüreceğini söyledi." Üzgün olmaya çalıştım.

"Nasıl yani?"dedi. Ohooo bu kadar çabuk yumuşar mı bi insan? Doğru ya biz vampirdik.

"Sen ölme diye uzak duruyordum."

"Peki ben sürüldükten sonra parti vermişsin. Neden?"

"Edward senin peşini tam olarak bıraksın diye." Ona yaklaşmaya başladım.

"Seni seviyorum" dedi. Güldüm. Elimi gevşetmişti. Hemen çenesine vurdum. Karşıdaki ağaca çarptı. "Ama ben senden nefret ediyorum."dedim. Ayağı kalktı. "Yalanı sevmem." dedi.

"O yüzden mi beni kandırdın?" Öne doğru adım attığında sağa doğru çekildim.

"Ben seni kandırmadım."

"Tyson boşuna konuşma ben görüceğimi gördüm. İstediğin kadar inkar et. Sen benim için bittin. Yıllar önce sen öldün."

"Hangimiz yaşıyo Jessica. Biz zaten yaşayan ölüyüz."

"Sen öylesin. Biz gayet iyi yaşıyoruz. Benden de yakınımdakilerden de uzak dur." Arkamı döndüm gidecekken " Daha çok görüşecez. " dedi. Kaşlarımı çattım. Eve doğru koştum.

~| ETHAN'IN B. A. |~

Jessica ne kadar farklı bir kız. Güzel hemde çok güzel biriydi. Derste titreyip durmuştu. Ateşi var mı diye elimle baktığımda buz gibi olduğunu farketmiştim. Normal bir insandan baya solgun ten rengi vardı. Ve sıcaklığı... Hele zil çaldığında aceleyle çıkmıştı. Bir sonraki derslere ise gelmemişti. Ha bide oturduğu sırada ellerini koyduğu yerlerdeki tahta ezilmişti. Baya güçlü olmalıydı. Yanındaki arkadaşlarıda hep kendi aralarında takılıyordu. Okuldaki hiç kimseyle görülmemişlerdi. Düşüncelerimi dağıtan çalan telefonumdu.

"Alo efendim baba."

"Ethan. Nerdesin?"

"Yoldayım baba ne oldu?"