Akşam düşünce yeryüzüne anlarım dünyayı,
Bir de gözlerime karanlık değince kendimi.
Pencere kenarında ruhuma uzanır düşlerim,
Avuçlarımda dolu dizgin satırlarımla.
Vardır ama görülmez ya nefes,
Olmasa yaşanmaz.
Su gibi duru değilse akan yaş,
Yazılmaz ya.
Anlatamam belki,
Ama anlarım.
Yelkensiz gemide birer yolcu dalgın bakışlarım,
Hakikâtin bağrındaki sonsuzlukta tüm yollarım.
Ölüm gibi sessiz kalabilir hayat,
Olsun.
