28 BÖLÜM

233 13 7
                                    

Ekip olay yerine gelmiştir. Beyler çok dikkatli tuzak olabilir. Akif abi savaş yok ekip eksik.

Balta : ağa anladık.

Sebo : balta

Carlos : abi direk dalsak mı ?

Sebo : carlos

Carlos : abi sen ne dersen o başlayalım mı ?

Sebo : dikkatli hadi kapılardaki adamı indirin.

Carlos adamları indirir sessizce içeri doğru ilerler. Sebo.

Sebo : heee kurban

Balta : abi içeri giriyoruz ama ...

Sebo : dalmak yok unut gitsin Akif abi ve savaş yok bu yüzden olmaz. Hem emir komuta bende.

Balta : anladım.

Sessizce içeri girdik. Önce kapılardakileri indirdik. Daha sonra yavaş yavaş ilerledik. İçerde çok az kişi vardı. Neler oluyordu bu sevkiyat da neden bu kadar az insan vardı. Tek tek adamları indirdik daha sonra da atın silahları diye bağırmayla içerde kargaşa çıktı.

Hastane

Beni zorla dışarı çıkarmıştılar deliye döndüm neler oluyordu. İlker hayır hayır ne olur ona bir şey olmasın kardeşim... demiştim ki omzumda bir el hissetim. Başımı kaldırdım ki Elifi gördüm. Elif diye sarıldım.

Elif : sakin ol. İlker güçlüdür.

Savaş : ben çok pişmanım beni isterse affetmesin ama ona birşey olmasın.

Elif : tamam sakinleş doktorlar çıkmıştı bir süre sonra neler oluyor diye hemen doktorun yanına gittik.

Doktor : merak edilecek birşey yok korkmayın İlker bey iyi birazdan normal odaya alacağız.

Savaş : göre bilir miyiz ?

Doktor : tamam ama normal odaya aldıktan sonra çok fazla yormayın.

Savaş : tamam dedikten sonra yüzümde bir tebessüm olmuştu. Elif'e sarıldım.

Elif : iyi merak etme şey ak...

Savaş : ben onu unuttum ooo beni operasyon da sanıyor.

Elif : haber ver.

Savaş : olmaz.

Elif : savaş

Savaş : haklısın dediğimde hemşirenin bize doğru geldiğini gördük. Hastamız kendine geldi. İstersen...

Savaş : hangi odada

Hemşire : 304 numaralı

Savaş : hadi Elif diye beraber odaya doğru gittik. Odaya geldik ama elim kapının kolunda kaldı. İçeri girmek o kadar zordu ki oysaki o ...

Hayır Elif ben buna hazır değilim. Yapamam onunla yüzleşecek gücüm yok yapamam. Elif elini omzuma atarak bana döndü. Hadi seni gördüğü için çok mutlu olacak içeri girmelisin İlker için yap.

Ben nasıl böyle bir hata yaptım. Diyerek kapıyı açtım. Yavaş yavaş içeri ilerlemeye başladım. İlkeri gördüm öylece yatıyordu. Yanına gittim. Ellerimle saçını düzelttim galiba ben bunu yapmayı çok özlemişim. Gözlerini açıyordu. Elimi çektim. Bana yarı baygın bir şekilde bakıyordu. Biraz zaman geçtikten sonra kendine geldi. Bana öyleceye bakmaya başladı. Kelimeler kifayetsizdi.

" Gözlerimi açtığımda karşımda savaşı görmüştüm. Hayal gördüğümü düşünüyordum. Daha sonra kendime geldiğim de emindim savaştı karşımda duran öylece bana bakıyordu. Ona abi demeyi istemiştim bu söz boğazımda bir yumru gibi düğümlendi. Ne yapacaktım ne diyecektim yada neden buradaydı aklımda ki soruların cevapları ondaydı ama ben ağzımı açıp tek kelime bile etmek istemiyordum. Beni terslemesinden çekiniyordum. " bana yaklaşarak " iyi misin " dedi.

Hayat bakalım beni nerelere sürükleyecek Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin