P.O.V. MALINDA
Ik ben nu 2 uur stallen aan het mesten en begin kramp in mijn armen en rug te krijgen.
Dirk komt binnen en loopt op mij af.
"Wat deed je dat dat paard zo snel rustig werd?", vraagt hij aan mij.
"Hem proberen te kalmeren en mijn armen spreiden...", vertel ik, bang dat ik het fout heb gedaan.
Dirk denkt na. Dan zegt hij: "Dat paard vertrouwd niemand, maar hij lijkt jou wel te vertrouwen... waarom weet ik ook niet... zou jij misschien willen proberen een band met hem op te bouwen en hem te berijden?"
"Ja, het lijkt me een lieverd, maar dan wil ik wel 1 ding weten.." zeg ik.
"En wat mag dat zijn?" Vraagt hij.
"Hoe heet hij?" Vraag ik.
"Amigo!", antwoord hij.
De rest van de middag ben ik in de paddocks. Het zijn 2 grote voor de kuddes en 3 kleintjes voor groepjes of paarden die tijdelijk alleen moeten.
Ik mest ook deze paddocks helemaal uit en breng daarna de rest van de middag bij Amigo door. Starend aan de rand van zijn paddock. Hij staat alleen.
Dirk rijd over het weiland met zijn tractor. Ik vertel Amigo over alles... Sofia en het gescheld, mijn Klotemie, hoe ik mij alleen voel, over Mila en over Max! En tot mijn verbazing staat Amigo heel rustig naar mij te kijken, een meter van mij en de rand af. Het lijkt net alsof hij elk woord dat ik zeg begrijpt en aandachtig luisterd. Af en toe knabbelt hij op een plukje gras dat tussen het zand uitsteekt. Het voelt vertrouwd en veilig. Alsof ik normaal ben en niet lelijk en alle andere dingen die Sofia over mij roept!
Ik voel dat het een super vakantie word! Met Amigo, mijn werk op de boerderij en zonder Sofia!
_______________________________________
Vinden je het verhaal voor zover leuk en spannend om te lezen? Laat het weten in de reacties!
Xx, X_Anouk_HorseX!😘
