|Tamamlandı|
Ölüme adım adım yaklaşan bir grup. Kimi sigara, kimi içki bağımlısı. Kimise hayatında yaşadıklarıyla güçlü olmaya çalışan insanlar.
Başlarda güzel bir arkadaşlıkları olan bu grup, yaşadıkları sayesinde darmadağın olmuştu. Birbirlerini t...
Ne bekliyordum ki? Hayattaki tek arkadaşının ben olduğumu mu? Benden başka arkadaşları da vardı. Sadece benimle dışarı çıkıp eğlenecek değil ya.
Ama yinede aniden böyle birşey yapmasına üzülmedim değil. Ah herneyse. Biraz dışarı çıkıp dolaşsam iyi olucak.
Açelya'dan
Kızlarla yemeğimizi yedikten sonra salonda oturmaya başladım. Esra'da biraz önce Jimin'in yanına gitmek için evden çıkmıştı zaten.
Aslı "Ben sıkıldım ya."
Duru "Aynen."
Rüya "Film izleyelim."
Esra "Olur."
Ben "Bencede olur."
Rüya "O zaman siz filmi seçin, ben abur cubur hazırlayıp geliyorum."
Onu onaylayıp rastgele bir film seçtik. Filmin adına baktığımda Korku Kapanı olduğunu gördüm. Ha o kadar filmden gittiniz korku filmi mi seçtiniz yani?
Neyse artık. Rüya elinde tepsiyle gelince ortadaki sehpanın ortasına oturduk.
Rüya "Başlatıyorum."
Onayladığımızda filmi başlatıp arkasındaki koltuğa yaslanmıştı.
2 Saat Sonra
Açacağınız filmin Allah belasını versin. Of filmde habire biryerlerden adam çıkıp insanları yiyordu. Ayrıca şuan kalkmış olan midemde ayrı birşey. Resmen kusacaktım ya.
Kızlarda filmden sonra odalarına uyumaya gitmişlerdi. Benimde uykum olmadığı için dışarı çıkmaya karar verdim. Odama çıkıp hızlıca üzerimi giyinip aşağı indim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Evden çıkıp boş sokaklarda dolaşmaya başladım. Biryandan da Suga'nın evine gidip gitmemeyi düşünüyordum. Acaba gitse miydim? Saat daha erkendi.
Sonunda kararımı verip önümdeki yol ayrımından sağa döndüm. Gidecektim. Çünkü ne yaptığını aşırı derecede merak ediyordum.
~~~~~~~~~~~~~~~
Sonunda evin önüne geldiğimde önce bahçe kapısından içeri baktığımda birşey görememiştim. Ardından kapıyı açıp bahçeye girdim. Yavaş yavaş eve doğru ilerlerken uyuyup uyumadığını düşünüyordum. Yalnız o değilde şuan aklıma o izlediğimiz film geldi ve ben şimdi korkudan altıma sıçacam. Neyse sakin olalım.
Kapıyı çalıp beklemeye başladım. Biraz sonra tekrar çaldığımda kapıyı sarhoş bir Suga'nın açmasını beklemiyordum.
Suga "Senin ne işin var burda?"
Ben "Ben, seni görmek istemiştim."
Suga "Tamam gördüğüne göre gidebilirsin."
Ben "Bir sorun mu var?"
Suga "Evet var. Sorun sensin. Sen ve senin aptal tavırların. Biz seninle kardeş veya sevgili değiliz. Bana karışamazsın. Artık hayatımdan çık. Bir daha yanıma yaklaşma."
Ben "Sen iyi değilsin."
Suga "Evet değilim. O yüzden git. Senin aptal korumacı tavırlarından bıktım."
Ben "Bak, içeri geçip düzgünce konuşalım."
Suga "Kızım sen kıt mısın? İstemiyorum seni."
Kapıyı kapatacağı sırada sertçe elimi koyup kapıyı açtım ve içeri girdim.
Kolundan tuttuğumda sertçe kolunu çekmesiyle az kalsın düşüyordum.
Suga "Ben hava almaya çıkıyorum. Geldiğimde burda olursan sonun kötü olur."
Evden çıktığında bir süre sakince bekledikten sonra bende hızla arkasından çıktım. Yağmur hızla yağmaya başladığında kendime lanet etmiştim. Eğer bugün yanında olsaydım böyle olmayacaktı. Ah! Nereye gitmişti ki?
Yolda karşıya geçerken hemen yanıma gidip kolunu tuttum.
Ben "Sorun ne?"
Suga "Bırak!! Git artık başımdan."
Yolda yürümeye devam ederken ısrarla onu takip ediyordum.
Ben "Bak bana ne olduğunu düzgünce anlat. Hadi."
Suga "Birşey olduğu falan yok. Sadece senden sıkıldım."
İkimizde sırılsıklam olmuş hala boş sokakta, o önde ben arkasında yürüyordum.
Suga "Sende gideceksin biliyorum. Çünkü ben her zaman çok sevmekten kaybettim. Arkadaşlarımı bile çok sevdiğim için kaybettim ben."
Ben "Arkadaşlarını bulucam. Sana söz veriyorum."
Suga "Hayır Açelya. Bulamicaksın. Çünkü hepsi öldü. Duydun mu!? Hepsi öldü!!"
Ben "Sen sadece kendi kurduğun bir senaryoya inanıyorsun. Onlar ölmedi."
Suga "O zaman bana onları bul. Buna ihtiyacım var."
Ben "Onları bulucam. Söz veriyorum. Hadi şimdi eve dönelim."
Biraz ileride durup dizlerinin üzerine çöktüğünde hızla yanına gittim.
Önüne geçip bende onun gibi dizlerimin üzerine çöktüm. Gözlerinden yaşlar hızla dökülüyordu.
Ben "Üzülme. Sana söz veriyorum onları bulucam. Hadi kalk şimdi eve gidelim."
Suga "O-onları özledim. Birlikte geçirdiğimiz zamanları özledim. O mutlu anlarımızın durmadan rüyalarıma giriyor."
Gözlerini kapatıp açtığında gözlerimin içine bakmaya başladı.
Suga "Ama sen geldiğinden beri onları rüyalarımda göremez oldum. Onlara birşey olmasından korkuyorum."
Ben "Bak ben burdayım. Onlara birşey olmasına izin vermem. Anladın mı?"
Suga "Onları tanımıyorsun bile."
Ben "Onları korumam için illa onları tanımama gerek yok. Onlar iyi. Hadi şimdi eve gidelim. Kalk hadi."
Kolundan tutup kaldırdığım da biranda ağırlığını üzerime doğru vermesiyle az kalsın düşüyordum. Sağ elimi beline dolayıp sol elimle de kolunu omzuma atıp geldiğimiz yolu yürümeye başladım.
~~~~~~~~~~~~~
Sonunda eve geldiğimizde onu odasına götürüp yatağına yatırdım. Üzerine yorganı çekip tam gideceğim sırada bileğimden tutmuştu.
Ona döndüğümde baygın bakışlarla bana bakıyordu.
Ben "Birşey mi diceksin?"
Suga "Beni sakın bırakma."
Dediği şeyle boğazımda bir yumru oluşurken sertçe yutkundum. Burukça gülümseyip bileğimdeki elini tutup geri yorganın içine koydum.
Ben "Buna zaman karar verir Yoongi. Ama seni belli bir süre kadar bırakmıcam. Bundan emin olabilirsin."
Suga "Bu süre ne kadar bir süre?"
Ben "Benim için herşey bitene kadar diyelim."
Ardından derin bir nefes alıp odadan çıkmak için kapıya adımlamaya başladım. Kapıya geldiğimde ona dönmeden konuşmaya başladım.
Ben "Eğer birgün seni bırakıp gidersem yokluğumu hissetmeyeceksin bile. İyi geceler."
